Η συντονισμένη επίθεση κυβέρνησης και εργοδοσίας, έχοντας τη συναίνεση της συμβιβασμένης πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, ενάντια στις συλλογικές συμβάσεις, αποτελεί ένα τεράστιο βήμα αφαίρεσης θεμελιωδών εργατικών δικαιωμάτων - όσων ακόμη έχουν απομείνει - που ανοίγει το δρόμο αφοπλισμού της εργατικής τάξης στη συλλογική της, ως τάξη, διεκδίκηση βελτίωσης της θέσης της στο σημερινό καθεστώς εκμετάλλευσης. Το επιχείρημα των λεγόμενων κοινωνικών εταίρων, ότι η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων θα συντελέσει στη δραστική μείωση της ανεργίας, αποτελεί τουλάχιστον πρόκληση για το σύνολο της εργατικής τάξης.

Στη συνεδρίαση της Εθνικής Επιτροπής για την Απασχόληση, κυβέρνηση, εργοδότες και πλειοψηφία της ΓΣΕΕ έκαναν ένα «γενναίο» βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, συμφωνώντας στη νεκρανάσταση και γενίκευση των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης, που θεσμοθέτησε το ΠΑΣΟΚ, προωθώντας ουσιαστικά την κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων. Στην ίδια ρότα οι τραπεζίτες απαιτούν την υπογραφή επιχειρησιακών συμβάσεων ενάντια στις κλαδικές. Μπροστά σ' αυτή την εξέλιξη ο αγώνας υπεράσπισης των συλλογικών συμβάσεων απαιτεί την πιο πλατιά συσπείρωση με το ΠΑΜΕ. Και ταυτόχρονα την επιτακτική ανάγκη οι εργαζόμενοι να βγάλουν συμπεράσματα και να απεγκλωβιστούν από την πολιτική και τα ιδεολογήματα του κεφαλαίου και των κομμάτων του.