«Το απαράδεκτο ψήφισμα της Πολιτικής Επιτροπής της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, εναντίον του κομμουνισμού, αποτελεί πράξη απόγνωσης ενός πανικόβλητου - και ως εκ τούτου επικίνδυνου - καταρρέοντος ιμπεριαλισμού.

Ο καταρρέων από τα ίδια τα εγκλήματά του (με πιο πρόσφατο αυτό της εισβολής στο Ιράκ) ιμπεριαλισμός, πανικόβλητος από την καθολική παγκοσμίως αντίδραση, η οποία εντείνεται πλέον και μέσα στις ίδιες τις χώρες τους (ΗΠΑ - Ηνωμένο Βασίλειο), προέβη σε μια ακόμη βλακώδη αλλά ταυτόχρονα και επικίνδυνη ενέργεια, της σύνταξης του απαράδεκτου "αντικομμουνιστικού μνημονίου"...

Και όπως συνήθως συμβαίνει σ' αυτές τις περιπτώσεις, βρήκε εύκολα διαφόρους κουίσλινγκ, όπως αυτός ο ανεκδιήγητος και υπόπτου παρελθόντος Σουηδός, ο οποίος όχι μόνο προσβάλλει και τη μνήμη ενός από τους σύγχρονους δημοκράτες, του Ούλοφ Πάλμε, αλλά και την πολιτική και πάντα δημοκρατική κουλτούρα των συμπατριωτών του, αλλά και διάφορα άλλα φοβισμένα και υποτελή ανθρωπάκια τα οποία, κακή τη μοίρα, βρίσκονται στο Συμβούλιο της Ευρώπης με μόνο σκοπό την προσβολή των αρχών για τις οποίες αυτό συνεστήθη.

Και εφεύραν, οι ανόητοι, αυτό το απαράδεκτο αλλά και βλακώδες κείμενο, 60 χρόνια μετά τη συντριβή του φασισμού, η οποία γιορτάστηκε πανηγυρικά - και δικαίως - στη Μόσχα. Διά τον οποίον εορτασμό διάφοροι νοσταλγοί του φασισμού είχαν υπογράψει διαμαρτυρία σε εφημερίδα των ΗΠΑ και προέτρεπαν τον Πρόεδρό τους, να μη μεταβεί στη Μόσχα για τις γιορτές.

Και βρήκαν τη συγκυρία, οι ανόητοι, να θελήσουν να ταυτίσουν τον ναζισμό με την παγκόσμια αντίσταση, η οποία εν πολλοίς προερχόταν και από τα κομμουνιστικά κινήματα, και να διατυπώσουν, με αναίδεια χιλίων πιθήκων, την "εντολή για ξαναγράψιμο της Ιστορίας από ανεξάρτητους μελετητές..." και "να καλέσουν όσα κομμουνιστικά κόμματα δεν έχουν καταδικάσει μέχρι τώρα τα εγκλήματα του ολοκληρωτικού κομμουνισμού να το κάνουν τώρα...".

Πάρα πολλοί, μέχρι στιγμής, επιφανείς διανοούμενοι και πολιτικοί καταδίκασαν το κείμενο ως άκρως επικίνδυνο. Θα μου επιτραπεί να πω ότι είναι κυρίως βλακώδες, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι παύει να είναι και επικίνδυνο.

Και είναι βλακώδες, γιατί στηριζόμενο σε παρελθούσες καταβολές, προσπαθεί να επηρεάσει το συναίσθημα, κυρίως όσων δεν ταυτίζονται με τις κομμουνιστικές αρχές αλλά είναι βαθιά δημοκράτες και σοσιαλιστές και που σήμερα βλέπουν τα ανά τον κόσμον κομμουνιστικά - σοσιαλιστικά - αριστερά κόμματα να είναι πρωτοπόρα στον αντιιμπεριαλιστικό πατριωτικό αγώνα (βλέπε Τσάβες - Βενεζουέλα, Μοράλες - Βολιβία, αλλά και το ηχηρό χαστούκι των Κυπρίων πατριωτών κατά του απαράδεκτου "σχεδίου Ανάν").

Ιδιαίτερα εμείς οι Ελληνες, με βαρυτάτη δική μας ευθύνη, από συμμέτοχοι στη νίκη κατά του φασισμού, ακολουθώντας το παιχνίδι του μεταπολεμικού ιμπεριαλισμού, υπέστημεν την καταστροφή του εμφυλίου για να οδηγηθούμε καθημαγμένοι και με απαράδεκτες σχέσεις υποτέλειας στο άρμα της τότε Δύσης (1952, ΝΑΤΟ), το οποίο μας οδήγησε στη δικτατορία του 1967 και στην καταστροφή της Κύπρου, ορθότατα αντιδράσαμε σε όλο το πολιτικό φάσμα κατά του συγκεκριμένου "μνημονίου".

Είμαστε βέβαιοι ότι το απαράδεκτο ψήφισμα δε θα περάσει στην Ολομέλεια του Συμβουλίου στις 24-27 του Γενάρη, γιατί πιστεύουμε ότι οι λαοί της Ευρώπης, οι λαοί του ΟΧΙ στο "σχέδιο Ανάν", του ΟΧΙ στο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, θα δώσουν την πρέπουσα απάντηση στον πανικόβλητο ιμπεριαλισμό».