«Ο 48χρονος Καμάλ Ράζα Μπατ από το Πακιστάν φαίνεται πως είναι το πρώτο θύμα αντεκδίκησης στη Βρετανία (...) μια ομάδα νεαρών, αφού του επιτέθηκε φραστικά αποκαλώντας τον "Ταλιμπάν" τον χτύπησε μέχρι θανάτου» (η είδηση στο ΕΘΝΟΣ).

«Βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα πραγματικότητα, της οποίας τις εφιαλτικές διαστάσεις ίσως και να μην είχαν διαβλέψει σ' όλη τους την έκταση όσοι διαχειρίζονται τις τύχες του κόσμου (...) αν υπάρχει έστω και μια ελπίδα να σταματήσει κάποια στιγμή αυτός ο ξέφρενος χορός του θανάτου μία και μόνη η λύση: ν' απεμπλακούμε το ταχύτερο δυνατό από τον φαύλο κύκλο της βίας στον οποίο έχουμε όλοι παγιδευτεί» (από το κύριο άρθρο στο ΕΘΝΟΣ).

«Η χθεσινή εν ψυχρώ δολοφονία είκοσι επτά μικρών παιδιών στο Ιράκ δεν έχει άλλοθι. Ούτε τον Μπους και τον Μπλερ ούτε τις δυνάμεις του ιμπεριαλισμού, ούτε το Παλαιστινιακό, ούτε ότι κι εσείς σφάζατε τους μαύρους... Δεν έχει άλλοθι δεν έχει λογική, δεν έχει τίποτε, είναι μια γυμνή φρίκη, χωρίς ένα τσίτι πάνω της» (η Μαριάνα Πυργιώτη στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ).

«...και το ερώτημα βασανιστικό: Γιατί τα παιδιά ήταν συγκεντρωμένα γύρω από τους στρατιώτες εν είδει "ανθρώπινης ασπίδας";» (η Ντία Ζαβρά στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).