Πλάτες στους χειρισμούς της κυβέρνησης και στη βαθμιαία κλιμακούμενη επιχείρηση παραπέρα κατεδάφισης των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων βάζει ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας Ν. Γκαργκάνας. Η τακτική τους, σε αυτή τη φάση, συνοψίζεται στο «διαίρει και βασίλευε», ή σύμφωνα με το διοικητή στις υπάρχουσες «μεγάλες ανισότητες» ανάμεσα στους ασφαλισμένους. Ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας είπε πως «φορτώσαμε μεγάλες υποχρεώσεις στο ασφαλιστικό σύστημα με αποτέλεσμα να καθηλωθούν οι συντάξεις», ισχυριζόμενος ότι το κράτος «άσκησε κοινωνική πολιτική μέσω των συντάξεων», προτρέποντας για διαχωρισμό της κοινωνικής ασφάλισης από την «κοινωνική πολιτική». Στο πλαίσιο αυτό απέδωσε τα κακώς κείμενα του ασφαλιστικού συστήματος και στις συντάξεις που δόθηκαν σε παλιννοστούντες χωρίς να έχουν εισπραχτεί εισφορές από τα ταμεία (!). Με άλλα λόγια επιχειρούν να αξιοποιήσουν οτιδήποτε που θα μπορούσε να αποπροσανατολίσει από τα πραγματικά προβλήματα, τα οποία έχουν τη ρίζα τους στην εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική. Ταυτόχρονα επιχειρούν να χρυσώσουν το χάπι προκειμένου να περάσουν τις μεθοδεύσεις τους με τις λιγότερες δυνατές αντιδράσεις. «Τώρα αρχίζει να ξυπνάει η ελληνική κοινωνία», ισχυρίστηκε ο Ν. Γκαργκάνας, κάνοντας σαφώς λόγο για την απλόχερη στήριξη που παρέχουν στις αντιασφαλιστικές μεθοδεύσεις τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες. Ο διοικητής της ΤτΕ, σωστά επισήμανε το γεγονός ότι η αξιωματική αντιπολίτευση (με την οποία ως κυβέρνηση είχε άψογη συνεργασία) δεν προβάλλει ουσιαστικές διαφορές. Στο ίδιο μήκος κύματος αξιοποίησε και τα λεγόμενα του Προέδρου της ΓΣΕΕ Πολυζωγόπουλου, ο οποίος είχε «ζητήσει ο ίδιος τον διάλογο». Το πρόβλημά τους είναι η «καλή επικοινωνιακή στρατηγική», δηλαδή ο αποπροσανατολισμός και η διαίρεση του λαού. Μια «στρατηγική» που θα ξεκινά από τις συντάξεις που δίνονται στις μικρές ηλικίες, με αποτέλεσμα η μέση ηλικία συνταξιοδότησης να «είναι στα 59,5 έτη».

Η διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδας αναθεωρεί προς τα κάτω τις προβλέψεις της για το ύψος του πληθωρισμού, τον οποίο εκτιμά στα επίπεδα του 3,5% (από 4%) και υπολογίζουν τον ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ στο 3%.