Η κρισιμότητα της εκλογικής αναμέτρησης στο Λίβανο, στην παρούσα χρονική φάση, λίγες μόλις βδομάδες μετά την ολοκλήρωση της συριακής στρατιωτικής αποχώρησης ως αποτέλεσμα αφόρητων πιέσεων και απροκάλυπτων διεθνών παρεμβάσεων, έφερε στο προσκήνιο ένα από τα μείζονα πολιτικά ζητήματα που απασχολούν τη χώρα: Το «θεοκρατικό» εκλογικό σύστημα. Ενα σύστημα, που έλαβε την τωρινή του μορφή μετά από σχετική αναθεώρηση το 2000 και ίσως είναι ένα από τα πλέον πολύπλοκα διεθνώς.

Η λιβανική Βουλή απαρτίζεται από 128 έδρες. Αυτές είναι, σταθερά, διανεμημένες με κριτήριο τα θρησκευτικά δόγματα. Συγκεκριμένα, οι 64 μοιράζονται μεταξύ των μουσουλμανικών δογμάτων και οι υπόλοιπες 64 μεταξύ των χριστιανικών. Ειδικότερα, οι σουνίτες μουσουλμάνοι κατέχουν πάντα 27 έδρες, και οι σιίτες άλλες τόσες. Οι Δρούζοι 8, οι Αλαουίτες 2. Από την άλλη πλευρά, οι Μαρωνίτες χριστιανοί καταλαμβάνουν, πάντα, σταθερά 34 έδρες, οι Ελληνορθόδοξοι 14, οι Ελληνοκαθολικοί 8, οι Αρμένιοι Ορθόδοξοι 5, οι Αρμένιοι Καθολικοί 1, οι Προτεστάντες 1 και άλλη 1 έδρα προορίζεται για τις «άλλες χριστιανικές μειονότητες», όπως αναφέρονται.

Με βάση το λιβανικό Σύνταγμα, ο Πρόεδρος της χώρας είναι Μαρωνίτης χριστιανός, ο πρωθυπουργός μουσουλμάνος σουνίτης και ο πρόεδρος της Βουλής μουσουλμάνος σιίτης. Ο αντιπρόεδρος της Βουλής και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης είναι χριστιανοί ορθόδοξοι.

Είναι σαφές ότι εφόσον οι βουλευτικές έδρες «μοιράζονται» με κριτήριο τα θρησκευτικά δόγματα, αναλόγως «μοιράζονται» και οι έδρες ανά εκλογική περιφέρεια. Ο κύριος γνώμονας της διανομής αυτής είναι το πληθυσμιακό ποσοστό του εκάστοτε θρησκευτικού δόγματος στην κάθε εκλογική περιφέρεια. Οι εκλογικές περιφέρειες του Λιβάνου είναι, κατ' αρχάς, 5, και η καθεμία χωρίζεται σε 14 διαμερίσματα.

Η εκλογική περιφέρεια της Βηρυτού έχει 19 έδρες, του Νοτίου Λιβάνου έχει 23, του Κεντρικού Λιβάνου (γνωστή ως Mount Lebanon) 35 έδρες. Η περιφέρεια της κοιλάδας Μπεκάα, στον Ανατολικό Λίβανο, έχει 23 έδρες και η περιφέρεια του Βορείου Λιβάνου 28.

Ετσι, παραδείγματος χάριν, στην εκλογική περιφέρεια της Βηρυτού, με βάση τη θρησκευτική σύνθεση του πληθυσμού, οι έδρες κατανέμονται ως εξής: Οι 6 σε σουνίτες μουσουλμάνους, οι 4 σε Αρμένιους, οι 2 σε σιίτες, οι 2 σε Ορθόδοξους χριστιανούς, 1 σε Μαρωνίτες χριστιανούς, 1 σε Δρούζους, 1 σε Καθολικούς χριστιανούς, 1 σε Προτεστάντες και 1 στις «άλλες μειονότητες».

Τα πράγματα είναι πιο απλά σε εκλογικές περιφέρειες όπως ο Νότιος Λίβανος, όπου η πλειοψηφία του πληθυσμού είναι σιίτες και κατά συνέπεια και η πλειοψηφία των εδρών προορίζεται γι' αυτούς. Υπάρχει, μάλιστα, περίπτωση αν σε μια εκλογική περιφέρεια δεν υπάρχει υποψήφιος για την κατάληψη της μίας, π.χ., έδρας που προορίζεται για τους χριστιανούς Ορθόδοξους, αυτή να δοθεί «κατ' ανάθεση» σε μη εκλεγμένους αντιπροσώπους.

Αξιοποιώντας αυτόν τον εκλογικό κυκεώνα, στις εκλογές που διεξάγονται στο Λίβανο, αυτό το μήνα, έχουν δημιουργηθεί οι πλέον ετερόκλητες συμμαχίες. Ενδεικτικά είναι τα παραδείγματα της εκλογικής περιφέρειας της Βηρυτού και του Νοτίου Λιβάνου, όπου έχει, ήδη, διεξαχθεί η ψηφοφορία. Στη Βηρυτό, στο ψηφοδέλτιο του οποίου επικεφαλής τέθηκε ο γιος του δολοφονημένου Ραφίκ Χαρίρι, Σάαντ, συμμετείχε, παρά τις σοβαρές διαφωνίες της, και υποψήφιος της σιιτικής «Χεζμπολάχ».

Ετσι, παρά το γεγονός ότι υπήρχαν και άλλοι σιίτες υποψήφιοι για τις 2 σιιτικές έδρες της Βηρυτού, η «Χεζμπολάχ», χάρη στην εκλογική συμφωνία που είχε πετύχει, κέρδισε τη μία, αν και ο υποψήφιός της δεν είναι απαραίτητο ότι συγκέντρωσε, ως πρόσωπο, περισσότερες ψήφους από τους σιίτες υποψηφίους άλλων λιστών. Η λίστα, όμως, στην οποία συμμετείχε ο υποψήφιος της «Χεζμπολάχ», συνολικά, συγκέντρωσε την πλειοψηφία των ψήφων. Αναλόγως έπραξε και η «Χεζμπολάχ» σε συνεργασία με την, επίσης, σιιτική «Αμάλ», στο Νότιο Λίβανο. Στη λίστα τους συμμετείχαν και χριστιανοί Ορθόδοξοι, οι οποίοι διασφάλισαν την έδρα που προορίζεται για το δόγμα τους στη συγκεκριμένη εκλογική περιφέρεια.

Ενώ η εκλογική διαδικασία στο Λίβανο συνεχίζεται (απομένουν να διεξαχθούν 3 ακόμη εκλογικές αναμετρήσεις σε αντίστοιχες εκλογικές περιφέρειες), δεν είναι λίγες οι πολιτικές παρατάξεις, όπως το ΚΚ Λιβάνου ή το κόμμα του, μέχρι πρότινος, εξόριστου χριστιανού στρατηγού Μισέλ Αούν, που ζητούν επιτακτικά την αλλαγή του εκλογικού συστήματος. Εκτός από την υιοθέτηση της απλής αναλογικής, ζητούν, επίσης, και τον απογαλακτισμό της πολιτικής ζωής της χώρας από τις θρησκείες και τα δόγματα, έτσι ώστε να ανοίξει ο δρόμος για τη συμμετοχή στις εκλογές πολιτικών κομμάτων με συγκεκριμένα προγράμματα και προσανατολισμό. Γιατί, όπως έχουν τα πράγματα, παραδείγματος χάριν, οι υποψήφιοι του ΚΚ Λιβάνου εντάσσονται σε εκλογικές λίστες ανάλογα με το θρησκευτικό τους δόγμα, προσπαθώντας, πάντα, το εκάστοτε ψηφοδέλτιο να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στις πολιτικές τους θέσεις.