Κυριακή 22 Μάη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΣΥΝΟΔΟΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΤΟ ΜΠΕΡΓΚΕΝ
Εντατικοποίηση των αντιδραστικών αλλαγών

Ενα ακόμα βήμα στην πλήρη υποταγή της Παιδείας στη στρατηγική του μεγάλου κεφαλαίου για εκπαίδευση, σπουδές και αποφοίτους, σύμφωνα με τις ανάγκες του, έγινε στη σύνοδο υπουργών Παιδείας στο Μπέργκεν της Νορβηγίας. Οι εκπρόσωποι των κυβερνήσεων που συμμετέχουν στη λεγόμενη διαδικασία της Μπολόνια, στο ανακοινωθέν, στο οποίο κατέληξαν, αποτύπωσαν την πρόθεσή τους να προωθήσουν τα μέτρα που θα φέρουν την ανώτατη εκπαίδευση στα μέτρα του μεγάλου κεφαλαίου, υποτάσσοντας την ανάπτυξη των επιστημών και της έρευνας στις ανάγκες της κερδοφορίας του, αφού στόχος είναι η μεγάλη «παραγωγή» όχι επιστημόνων και ερευνητών, αυτοί θα είναι οι λίγοι που επίσης θα υπηρετούν τους στόχους του κεφαλαίου, αλλά καταρτίσιμων εργαζομένων, φτηνών για την καπιταλιστική παραγωγική διαδικασία.

Ξεκαθαρίζεται δηλαδή ακόμα περισσότερο το τοπίο για το πού οδηγούνται οι σπουδές και τα πτυχία και διατυπώνεται η πρόθεση για ακόμα μεγαλύτερη προώθηση της κατάρτισης σε βάρος της ολόπλευρης επιστημονικής μόρφωσης.

Στο ανακοινωθέν τους, οι υπουργοί Παιδείας «χαιρετίζουν την υποστήριξη των οργανώσεων που αντιπροσωπεύουν τις επιχειρήσεις και τους κοινωνικούς εταίρους» και δηλώνουν πως «αναμένουν ακόμα πιο εντατική συνεργασία για την επίτευξη των στόχων της Μπολόνια», δείχνοντας τη θέση που αποδίδουν στην «αγορά» στην όλη διαδικασία. Ενδεικτικό ως προς αυτό, είναι άλλωστε το ότι στο Μπέργκεν αποφάσισαν να αναβαθμίσουν το ρόλο της Ενωσης Ευρωπαίων Βιομηχάνων και Συνομοσπονδιών Εργοδοτών σε αυτόν του επίσημου συμβούλου.

Οι συμμετέχοντες στη σύνοδο κάνουν ανοιχτά λόγο για σπάσιμο των ανώτατων σπουδών σε τρεις κύκλους, προπτυχιακό - μεταπτυχιακό - διδακτορικό. Ενδεικτικό για το χαρακτήρα της διάσπασης αυτής είναι η περιγραφή των διδακτορικών σπουδών. Σημειώνουν ιδιαίτερα ότι αυτοί που παρακολουθούν διδακτορικά «θεωρούνται και σπουδαστές και ερευνητές» και ζητείται «να εξασφαλίσουμε ότι τα διδακτορικά προγράμματά τους προωθούν τη διεπιστημονική κατάρτιση και την ανάπτυξη των μεταβιβάσιμων δεξιοτήτων, ικανοποιώντας κατά συνέπεια τις ανάγκες της ευρύτερης αγοράς απασχόλησης». Ουσιαστικά, δηλαδή, οι υποψήφιοι διδάκτορες θα παράγουν νέα γνώση και θα υποτάσσουν την ακαδημαϊκή τους καριέρα, στην υπηρεσία των κερδών του κεφαλαίου. Από την άλλη βεβαίως οι μεγαλοεπιχειρηματίες απαιτούν ταχύρυθμη και φτηνή σε κόστος κατάρτιση και μισοειδίκευση για τους πολλούς, αυτό υπηρετεί ο πρώτος - προπτυχιακός - κύκλος σπουδών και ειδίκευση η οποία αποτελεί συστατικό κομμάτι των ανώτατων σπουδών στη συνέχεια, για λιγότερους μέσα από το δεύτερο κύκλο. Που σημαίνει φτηνή εργατική δύναμη, γιατί μόνο έτσι θα βγαίνουν μεγαλύτερα κέρδη.

Απαξίωση των πτυχίων

Ιδιαίτερο βάρος δίνεται στο ανακοινωθέν στη δημιουργία ενός συστήματος αναγνώρισης τίτλων και περιόδων σπουδών, με δεδομένο τον προωθούμενο κατακερματισμό των σπουδών όχι μόνο σε κύκλους αλλά και σε άλλες δομές με έμφαση στην κατάρτιση. Την ίδια στιγμή, με την απόφαση του Μπέργκεν όσες χώρες δεν έχουν υπογράψει τη σύμβαση της Λισαβόνας του 1997 για την αναγνώριση τίτλων σπουδών (Ελλάδα, Βέλγιο, Γερμανία, Ολλανδία, Ιταλία, Ισπανία, Τουρκία κ.ά.), θα το κάνουν. Η σύμβαση αυτή για τη χώρα μας σημαίνει ότι θα αναγκαστεί να αναγνωρίσει τα πτυχία των ιδιωτικών κολεγίων που αυτοδιαφημίζονται ως πανεπιστήμια και να αναγνωρίσει ως ισότιμα τα τρίχρονα bachelor με τα τετράχρονα ελληνικά πτυχία.

Τα παραπάνω σημαίνουν ένα μοντέλο διαρκούς αναζήτησης πρόσκαιρων γνώσεων, σε ιδρύματα που θα πουλούν κατάρτιση ή κατ' ευφημισμόν «ανώτατη εκπαίδευση» προκειμένου να αποκτήσουν, οι νέοι που τελειώνουν το λύκειο, δεξιότητες τις οποίες η αγορά θα πιστοποιεί και θα ελέγχει διαρκώς προκειμένου να έχουν δικαίωμα στη δουλιά.

Δεν ξέχασαν βέβαια και στο Μπέργκεν, να μιλήσουν για το στόχο τους να γίνει «ελκυστικός» ο Ενιαίος Χώρος Ανώτατης Εκπαίδευσης, ώστε να προσελκύει φοιτητές - πελάτες και από χώρες εκτός ΕΕ, έτσι ώστε η κερδοφόρα «αγορά» ανώτατης εκπαίδευσης της Ευρώπης να ανταγωνίζεται αυτή των ΗΠΑ.

Γνωρίζοντας τέλος, ότι το σύστημα που πλασάρουν είναι εντελώς ιδιωτικοποιημένο κι ελεγχόμενο από τις επιχειρήσεις, αναφέρονται στην «κοινωνική του διάσταση», λέγοντας ότι θα πρέπει να παρέχονται «καθοδήγηση» και «συμβουλευτικές υπηρεσίες» στις «κοινωνικά μειονεκτούσες ομάδες» προκειμένου να έχουν πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση. Δηλαδή, αυτούς που δεν έχουν ούτε ένα ευρώ στην τσέπη να τους βοηθήσουν... ψυχολογικά για να πάνε στο πανεπιστήμιο που θα 'ναι και ακριβό για την τσέπη τους και μέλλον δε θα τους διασφαλίζει.

Στα πλαίσια αυτών των μεταρρυθμίσεων και για την προσαρμογή των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στις ανάγκες της αγοράς, η «αξιολόγηση» για την οποία πρόσφατα η κυβέρνηση κατέθεσε νομοσχέδιο, αποτελεί ένα πολύ καλό εργαλείο για τις κυβερνήσεις και το κεφάλαιο.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ