Είναι στη δούλεψη του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, αλλά χόρτασαν από απληρωσιά. Τι κι αν δουλεύουν στα μέρη του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Ε. Μπασιάκου, τα «αφεντικά» είναι λίγο-πολύ ίδια...

Στην περιοχή της Θήβας υπάρχουν τα φυτώρια αμπέλου του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, όπου 130 περίπου εποχικοί εργάτες, αγρεργάτες για την ακρίβεια, που στη συντριπτική πλειοψηφία τους είναι γυναίκες, δουλεύουν σκληρά από Γενάρη μέχρι και Απρίλη. Η δουλιά τους είναι να κόβουν τις βέργες και να τις φτιάχνουν σε δεμάτια, αλλά η ζωή τους είναι σαν να τους χτυπούν ασταμάτητα με «βέργες». Και στα πρόσωπα των εργατριών των φυτωρίων, ακόμα και το χαμόγελο φαινόταν χτυπημένο, το έβλεπες κομμένο, πικραμένο και προπαντός κουρασμένο. Γυναίκες που πέρασαν τα ...άντα και τα ...ήντα, παλεύουν, δουλεύουν και «σμιλεύουν» κληματόβεργες. Κατάχαμα στα χώματα των φυτωρίων με βροχή, με κρύο και λιοπύρι. Ομως, οι κόποι τους μένουν απλήρωτοι και το μεροκάματό τους αργεί.

Ξεκίνησαν δουλιά Γενάρη, αλλά έφτασε Μάρτης και από μισθό πήραν κάτι ψίχουλα. Τους έδωσαν 50-100 ευρώ. Ούτε το 5% των οφειλομένων. Αυτή είναι άλλη μια πίκρα τους. Γιατί πρόκειται για ανθρώπους απολυμένους από άλλες επιχειρήσεις και εργοστάσια που έβαλαν λουκέτο τα προηγούμενα χρόνια, για το «χατίρι» των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Ομως, τα μεροκάματα αυτά, χαμηλά έτσι κι αλλιώς, είναι ζήτημα επιβίωσης για πολλές από τις οικογένειες των εργαζομένων στα συγκεκριμένα φυτώρια. Και δε θέλουμε να πιστεύουμε ότι η απληρωσιά και ό,τι άλλο συμβαίνει συνηγορούν για να «τσιμπήσουν» κάποια ιδιωτικά συμφέροντα και αυτή τη δουλιά...

Ο «Ρ» βρέθηκε και σε αυτό το χώρο εργασίας και κατέγραψε συγκλονιστικές εικόνες και μαρτυρίες.