Κυριακή 6 Φλεβάρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 6
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΡΟΔΟ
Οι αφορισμοί του Φραντς Κάφκα

Η εποχή μας χαρακτηρίζεται ως κατ' εξοχήν «καφκική» και ως εκ τούτου έχει ανάγκη τους αφορισμούς εκείνου που της έδωσε το όνομα αυτό, μόνο και μόνο για να την αρνηθεί.

Ο Μαξ Μπροντ, αγαπημένος φίλος του Φραντς Κάφκα, βρήκε τους πρώτους αφορισμούς στα περίφημα γαλάζια τετράδια στα οποία ο Κάφκα έγραφε τις σκέψεις του στα 1917-18. Η μεγαλοφυία του συγγραφέα τους κάνουν τους αφορισμούς μικρά πολιτικά κείμενα που μας αφορούν, ιδιαίτερα σήμερα.

1. Ο αληθινός δρόμος περνάει πάνω από ένα σκοινί που δεν είναι τεντωμένο ψηλά, αλλά λίγο πάνω από το έδαφος. Φαίνεται πως σκοπός τους είναι να σε κάνει να σκοντάφτεις πάρα να περπατάς.

2. Υπάρχουν δύο κύριες αμαρτίες από τις οποίες προέρχονται όλες οι άλλες: η ανυπομονησία και η αμέλεια. Εξαιτίας της ανυπομονησίας διώχτηκαν από τον παράδεισο, εξαιτίας της αμέλειας δεν επιστρέφουν. Ισως όμως να υπάρχει τελικά μόνο μία κύρια αμαρτία: η ανυπομονησία. Εξαιτίας της ανυπομονησίας διώχτηκαν, εξαιτίας της ανυπομονησίας δεν επιστρέφουν.

3. Από ένα σημείο και μετά, δεν υπάρχει επιστροφή. Αυτό το σημείο πρέπει να το φτάσουμε.

4. Μην αφεθείς και πιστέψεις πως θα μπορούσες να έχεις μυστικά από το Κακό.

5. Οταν κανείς δεχτεί μια φορά μέσα του το Κακό, δε ζητάει πια να τον πιστεύει κανείς.

6. Το Καλό είναι κατά κάποιον τρόπο απελπιστικό.

7. Ευτυχία είναι να καταλαβαίνεις πως το έδαφος πάνω στο οποίο πατάς δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερο απ' όσο σκεπάζουν τα δυο σου πόδια.

8. Από τον πραγματικό αντίπαλο μπαίνει μέσα σου απεριόριστο θάρρος.

9. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει χωρίς τη διαρκή εμπιστοσύνη σε κάτι άφθαρτο μέσα του, αν και τόσο το άφθαρτο όσο και η εμπιστοσύνη μπορεί να του μένουν διαρκώς κρυμμένα. Μια από τις εκφραστικές δυνατότητες αυτής της απόκρυψης, είναι η πίστη σ' έναν προσωπικό θεό.

10. Στον αγώνα ανάμεσα σ' εσένα και τον κόσμο, υποστήριζε τον κόσμο.

11. Δεν υπάρχει τίποτε άλλο εκτός από τον πνευματικό κόσμο. Αυτό που ονομάζουμε «υλικό» κόσμο είναι το Κακό στον πνευματικό κόσμο. Κι αυτό που ονομάζουμε Κακό είναι μόνο μια αναγκαιότητα σε μια στιγμή μέσα στην αιώνια εξέλιξη.

12. Η συναναστροφή με ανθρώπους παραπλανά όσον αφορά την αυτοπαρατήρηση.

13. Το πνεύμα γίνεται ελεύθερο όταν σταματά να είναι στήριγμα.

14. Μπορείς ν' αποτραβηχτείς από τα βάσανα του κόσμου, σε αυτό είσαι ελεύθερος και ανταποκρίνεται στη φύση σου, αλλά ίσως αυτό ακριβώς το αποτράβηγμα είναι το μοναδικό βάσανο που θα μπορούσες ν' αποφύγεις.

15. Ο θάνατος είναι μπροστά μας όπως στην αίθουσα ενός σχολείου ένας πίνακας που αναπαριστά τη μάχη του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Εξαρτάται από τις πράξεις μας σ' αυτή τη ζωή το αν θα ρίξουμε σκοτάδι σ' αυτόν τον πίνακα ή ακόμα κι αν θα τον εξαφανίσουμε.

16. Η δυσαναλογία του κόσμου φαίνεται κατά παρήγορο τρόπο ότι είναι μόνο αριθμητική.

17. Πώς μπορεί να χαίρεται κανείς για τον κόσμο εκτός απ' όταν καταφεύγει σ' αυτόν;

18. Πρώτα δεν καταλάβαινα γιατί δεν έπαιρνα στην ερώτησή μου καμία απάντηση. Σήμερα δεν καταλαβαίνω πώς μπορούσα να πιστεύω ότι ήταν δυνατόν να ρωτάω. Αλλά στην πραγματικότητα δεν πίστευα καθόλου, ρωτούσα μόνο.


Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ