Κυριακή 6 Φλεβάρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Οι «φίλοι» της κυβέρνησης

«Να ανοίξει τα χαρτιά της», «να σταματήσει να κρύβεται», «να πει την αλήθεια», «είναι ανεπαρκής και ακατάλληλη»... Σε αυτές τις φράσεις περικλείεται η ουσία της κριτικής που ασκούν οι βουλευτές και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ στην οικονομική πολιτική της κυβέρνησης. Οπως εύκολα γίνεται αντιληπτό, αυτή δεν είναι κριτική αντιπολίτευσης στην κυβερνητική πολιτική, αλλά συμπολίτευσης και συμπόρευσης. Πρόκειται για κατ' εξοχήν αβανταδόρικη στάση απέναντι στην κυβέρνηση, που δεν κρύβει βέβαια την ικανοποίησή της για την «ώριμη στάση» του πολυτιμότερου συμμάχου της. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ συμπίπτει απόλυτα με τον Κ. Μητσοτάκη και άλλους αγρίως νεοφιλελεύθερους στη σκοπιά από την οποία πιέζει την κυβέρνηση. Η αλήθεια είναι ότι η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να αντιπολιτευτεί την εφαρμοζόμενη πολιτική, ακριβώς γιατί είναι η συνέχεια της δικής της πολιτικής, σε όλους τους τομείς. Από το ασφαλιστικό και τις εργασιακές σχέσεις, μέχρι το Κυπριακό και το Αιγαίο... Δεν μπορεί λοιπόν να πει τίποτα επί της ουσίας πέρα από το να δημαγωγήσει ασύστολα, για λόγους ισορροπίας του συστήματος... Ζητούμενο παραμένει βέβαια η χειραφέτηση των εργαζομένων από τις αυταπάτες απέναντι στο δικομματισμό.

Οι προστάτες του περιβάλλοντος...

«Εχει παρατηρηθεί ότι η καλύτερη προστασία του περιβάλλοντος επιτυγχάνεται στις ανεπτυγμένες οικονομικά χώρες της Ευρώπης με ελεύθερη οικονομία της αγοράς και με φιλελεύθερους δημοκρατικούς θεσμούς»! Την απίθανη αυτή δήλωσε έκανε προχτές ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Γ. Σουφλιάς, μιλώντας κατά τη διάρκεια της τελετής έναρξης της HELECO '05, της διεθνούς έκθεσης και συνεδρίου για την τεχνολογία περιβάλλοντος, που διοργανώνει το ΤΕΕ. Ο υπουργός φαίνεται πως «ξεχνά» ότι το κυνήγι του κέρδους, κύριο χαρακτηριστικό της απάνθρωπης φύσης του ιμπεριαλισμού, που αναπτύσσεται σ' αυτές οι χώρες, φέρνουν σε πλήρη αντίθεση με την ανάγκη εκατομμυρίων ανθρώπων του πλανήτη για στοιχειώδεις όρους επιβίωσης.

... και η αλήθεια

Ας του θυμίσουμε, λοιπόν, εμείς μερικές πτυχές:

- Είναι ή δεν είναι οι χώρες αυτές της ΕΕ που εκπέμπουν το 24% παγκοσμίως (και μαζί με τις ΗΠΑ, τον άλλο πόλο του ιμπεριαλισμού, το 60%) των αερίων θερμοκηπίου, που προσπαθούν να το λύσουν με άσφαιρα πυρά ή μάλλον με το «εμπόριο ρύπων», τη μεγαλύτερη περιβαλλοντική απάτη του αιώνα;

- Είναι ή δεν είναι οι χώρες αυτές του φιλελευθερισμού, από όπου ξεκίνησαν τα φαινόμενα των «τρελών αγελάδων», και των «κοτόπουλων με διοξίνες», φέρνοντας το θάνατο στο τραπέζι μας στο όνομα του περισσότερου κέρδους;

- Είναι ή δεν είναι ο ανεπτυγμένος και «φιλελεύθερος Βορράς», που με το 1/4 του παγκόσμιου πληθυσμού, καταναλώνει πάνω από τα 3/4 της παγκόσμιας παραγωγής των αγαθών, καταστρέφοντας τα τροπικά δάση και καταληστεύοντας τη φύση και τη βιοποικιλότητα στον πλανήτη, καταδικάζοντας παράλληλα δισεκατομμύρια ανθρώπων να ζουν στην εξαθλίωση;

- Είναι ή δεν είναι οι χώρες αυτές που προκαλούν ή «βάζουν πλάτη» για πολέμους, όπως ο βρώμικος της Γιουγκοσλαβίας, που αποτελούν την απόλυτη έκφραση της περιβαλλοντικής καταστροφής;

- Είναι ή δεν είναι οι χώρες αυτές που ευθύνονται για την «όξινη βροχή», για την «τρύπα του όζοντος», για την ευρεία κατανάλωση επικίνδυνων φυτοφαρμάκων, για την είσοδο στην παραγωγή και κατανάλωση των μεταλλαγμένων προϊόντων και για τόσες άλλες πληγές που απειλούν το περιβάλλον και την υγεία μας;

Από πού κι ως πού, «προστάτες του περιβάλλοντος» οι χώρες αυτές του φιλελευθερισμού; Μήπως επειδή τώρα προσπαθούν να πουλήσουν - με το αζημίωτο και για ακόμη μεγαλύτερη κερδοφορία - την αντιρρυπαντική τους τεχνολογία για να θεραπεύσουν - δήθεν - τις καταστροφές που προκάλεσαν;

Χωματερές ανθρώπων και πυρηνικών...

Η είδηση μας έρχεται απ' την εφημερίδα του ΚΚ Αυστραλίας, «Γκάρντιαν». Ο Αυστραλός υπουργός Επιστημών, Μπρένταν Νέλσον, παραδέχτηκε πρόσφατα πως η ομοσπονδιακή κυβέρνηση αναζητά χωματερές πυρηνικών αποβλήτων και σε ένα απ' τα νησιωτικά κρατίδια του Ειρηνικού στα οποία ήδη έχει επέμβει «διακριτικά» για να αποκαταστήσει την «τάξη» και την «ασφάλεια». Το μικροσκοπικό Ναουρού! Μέρος του οποίου έχει ήδη μετατραπεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια σε στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων που είναι ανεπιθύμητοι απ' τις αρχές της Αυστραλίας... Τώρα, λοιπόν, το φτωχό νησιωτικό κρατίδιο θα εξαναγκαστεί, με αντάλλαγμα ίσως μία χούφτα δολάρια, να μετατρέψει μέρος της μικροσκοπικής εδαφικής του επικράτειας και σε χωματερή πυρηνικών αποβλήτων... Κι ας απαγορεύουν, υποτίθεται, οι διεθνείς συνθήκες τη μετατροπή των νησιών του Ειρηνικού σε χωματερές...

Παλιά του τέχνη, κόσκινο...

Τον θυμόσαστε τον πρώην ΝΑΤΟικό στρατηγό Γουέσλεϊ Κλαρκ, που είχε το πρόσταγμα των βομβαρδισμών το 1999 στην ΟΔ Γιουγκοσλαβίας; Παρά το άδοξο τέλος των φιλοδοξιών του για την προεδρία των ΗΠΑ, εξακολουθεί να «επιβιώνει» ως μεγαλοστέλεχος - μεταξύ άλλων... - και του ιδρύματος «μελετών», «International Crisis Group».

Χτες, επανεμφανίστηκε με άρθρο του στην «Γουόλ Στριτ Τζόρναλ» «πουλώντας» την ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου ως «μόνη λύση» για τη «σταθερότητα» στα Βαλκάνια, αφού όπως είπε, για τη βία και τη φτώχεια στην περιοχή «φταίει το αδιευκρίνιστο στάτους κβο», που «θα πρέπει να αποφασιστεί γρήγορα». Δεν παρέλειψε να δαιμονοποιήσει τους (μετά... Μιλόσεβιτς) «Σέρβους πολιτικούς»... και τα «σερβικά ΜΜΕ» που «φταίνε» (!) και για τη σημερινή κακοδαιμονία στο προτεκτοράτο. Προέβλεψε κλιμάκωση της έντασης «κάποια στιγμή έως τον ερχόμενο Δεκέμβρη», προεξοφλώντας πως οι «καλοί και αθώοι» Κοσσοβάροι Αλβανοί θα προκληθούν απ' τις «προβοκάτσιες των Σέρβων» που τα κάνουν όλα για τη διχοτόμηση του προτεκτοράτου...

Οσο για το ΝΑΤΟ, τον (απ' τον Ιούνιο του 1999) πολυεθνικό στρατό κατοχής, τη διοίκηση του ΟΗΕ και την εξαμελή Ομάδα Επαφής για την πρώην Γιουγκοσλαβία που έχει αναλάβει αυτόκλητα την «κηδεμονία» της περιοχής; Εεε, αυτοί δεν ευθύνονται για τίποτε...

ΒΙΒΛΙΟ
Ο αποστάτης Κάουτσκι

Ο οπορτουνισμός, έχει αντικειμενική βάση ανάπτυξης και θα υπάρχει όσο υπάρχει ο ιμπεριαλισμός. Χωρίς την πάλη ενάντιά του δεν μπορεί να νικήσει η εργατική τάξη, δεν μπορεί να συγκεντρώσει τις δυνάμεις της κοινωνικής επανάστασης για την ανατροπή του καπιταλισμού και το πέρασμα στο σοσιαλισμό. Ο οπορτουνισμός και οι φορείς του αρνούνται την αναγκαιότητα της σοσιαλιστικής επανάστασης, αρνούνται και πολεμούν το χαρακτήρα του Κομμουνιστικού Κόμματος, αρνούνται και πολεμούν την εξουσία της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Στις σημερινές συνθήκες, οι δυνάμεις του οπορτουνισμού διαδίδουν συστηματικά τις επιζήμιες και αντιεπιστημονικές αντιλήψεις ότι ο ιμπεριαλισμός παραχώρησε τη θέση του σε μια νέα πραγματικότητα, στην οποία δεν παίζει ρόλο η αντίθεση των παραγωγικών δυνάμεων προς τις παραγωγικές σχέσεις. Επιδιώκουν να συσκοτίσουν το χαρακτήρα του ιμπεριαλισμού ως μονοπωλιακού καπιταλισμού του οποίου η ιστορική συνέχεια είναι ο σοσιαλισμός. Στη σημερινή ζοφερή πραγματικότητα αντιπαραθέτουν έναν καπιταλισμό «πιο ηθικό και ανθρώπινο», στον οποίο μπορούν, τάχα, να επωφελούνται, ταυτόχρονα, και οι δυνάμεις του κεφαλαίου και οι δυνάμεις της εργασίας.

Βεβαίως όλες αυτές οι φαινομενικά νέες θεωρίες είναι τόσο παλιές όσο και το συνειδητό εργατικό επαναστατικό κίνημα. Αλλωστε ο Κάουτσκι στις θεωρίες του οποίου αντιπαρατέθηκε αποτελεσματικά και αποφασιστικά ο Β.Ι.Λένιν, αποτελούν την πιο σημαντική θεωρητική βάση και του σύγχρονου οπορτουνισμού.

Ο Κάουτσκι ήταν φανατικός εχθρός της Οχτωβριανής Επανάστασης και της Σοβιετικής Εξουσίας ακριβώς επειδή στην εποχή του ιμπεριαλισμού, εποχή της σοσιαλιστικής επανάστασης αρνούνταν το κύριο σε κάθε επανάσταση που ήταν ο χαρακτήρας της εξουσίας, ο χαρακτήρας του κράτους. Ακριβώς σ' αυτό το ζήτημα για το οποίο έδωσε θεωρητική βάση με μια μπροσούρα του για τη δικτατορία του προλεταριάτου, ο Β.Ι.Λένιν απάντησε με την μπροσούρα του «Η προλεταριακή επανάσταση και ο αποστάτης Κάουτσκι». Εργο που επανεκδόθηκε πρόσφατα από τη «Σύγχρονη Εποχή» στη σειρά «Μικρή Μαρξιστική Βιβλιοθήκη».

«Στην ουσία το βασικό θεωρητικό λάθος του Κάουτσκι στην μπροσούρα του για τη δικτατορία του προλεταριάτου, βρίσκεται ακριβώς στις οπορτουνιστικές διαστρεβλώσεις της διδασκαλίας του Μαρξ για το κράτος», αναφέρει ο Λένιν στον πρόλογο της μπροσούρας του. Εργο άκρως επίκαιρο και στις σύγχρονες συνθήκες.

ΠΡΟΣΩΠΟ
Βασιλιάς Γκιανέντρα

Καθαίρεσε την κυβέρνηση. Επέβαλε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Εβγαλε στρατό στους δρόμους. Διέταξε τη σύλληψη δεκάδων πολιτικών και συνδικαλιστών - οι πιο υψηλόβαθμοι κρατούνται κατ' οίκον, εκατοντάδες άλλοι στα μπουντρούμια. Απαγόρευσε τις διαδηλώσεις και τις δημόσιες συγκεντρώσεις, πράγμα που όπως εμβριθώς δήλωσε ο αρχηγός στρατού της χώρας «λύνει τα χέρια» του στρατού. Απαγόρευσε, επίσης, κάθε επίκριση στο πρόσωπό του μέσω του Τύπου, στέλνοντας πάνοπλους στρατιώτες στις αίθουσες σύνταξης. Ολες οι τηλεπικοινωνίες, σταθερές συνδέσεις, κινητά, διαδίκτυο, διακόπηκαν. Διόρισε μια κυβέρνηση ανδρεικέλων και δήλωσε ότι αναλαμβάνει την πρωθυπουργία ο ίδιος για τρία χρόνια, για να «σώσει το πολίτευμα και τη χώρα», που σπαράσσεται από το 1996 από μια εμφύλια σύρραξη που αριθμεί τουλάχιστον 11.000 νεκρούς. Ο βασιλιάς Γκιανέντρα του Νεπάλ δεν είναι «τρελός», όπως τον χαρακτηρίζει ο «Economist»: είναι απλώς ένας αδίστακτος μονάρχης, που θα κάνει τα πάντα για να μείνει στην εξουσία.

Ομως το πραξικόπημα της 1ης Φλεβάρη, το «κόλπο γκρόσο» του Γκιανέντρα, μπορεί να μην του βγει σε καλό τούτη τη φορά. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, υπό συνθήκες παρανομίας, οργανώνουν διαδηλώσεις. Οι αντάρτες παραμένουν στρατιωτικά «αδύνατο» να νικηθούν - ακόμη και με αμερικανικά, βρετανικά και ινδικά όπλα, ο στρατός δεν τα βγάζει πέρα. Οι ως πρότινος σύμμαχοί του στη Δύση τον επικρίνουν (αν και οι πράξεις τους θα καταδείξουν τις πραγματικές διαθέσεις τους). Ο «κίνδυνος» νίκης των αντάρτικων ομάδων, και «εξάπλωσης» των εξεγερμένων από το Μπανγκλαντές ως τη βόρεια Ινδία, «ανησυχεί» τους πάντες. Ενώ ο λαός στενάζει για άλλη μια φορά κάτω από το βασιλικό ζυγό...


Μπ. Γ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ