Η εξυπηρέτηση των εφοπλιστικών συμφερόντων και των μεγάλων μονοπωλιακών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στο χώρο της ναυπηγοεπισκευής και, βέβαια, η άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων του κλάδου, είναι οι κεντρικοί άξονες της πολιτικής που ασκεί η Ευρωπαϊκή Ενωση στο χώρο της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας. Αυτό έγινε σαφές, και μάλιστα απροκάλυπτα, από το ίδιο το Διευθυντήριο, στην απάντηση που έδωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην προφορική Ερώτηση, που κατέθεσε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης, με θέμα τη συρρίκνωση της ναυπηγικής βιομηχανίας της Ελλάδας.

«Στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, Ελευσίνας, Σύρου και στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος - επισημαίνεται στην Ερώτηση - έχουμε δραστική μείωση της ναυπηγικής παραγωγής, συρρίκνωση κατά 50% των θέσεων εργασίας και αύξηση της ανεργίας, επέκταση ελαστικών μορφών απασχόλησης, μείωση των αποδοχών, εντατικοποίηση της δουλιάς και έλλειψη κανόνων απασχόλησης. Γι' αυτούς τους λόγους, οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα, όπως και οι συνάδελφοί τους στην Ισπανία και σε άλλες χώρες, αναπτύσσουν αγωνιστικές κινητοποιήσεις».

«Οι κανονισμοί και οι οδηγίες της ΕΕ - συνεχίζει - επιφέρουν την ιδιωτικοποίηση και δραστική συρρίκνωση της ναυπηγικής βιομηχανίας στην Ελλάδα, καθώς και σε άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ. Η προσφυγή της ΕΕ στον ΠΟΕ (σ.σ. Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου) κατά της Ν. Κορέας και η παράταση του κανονισμού (ΕΚ) 1177/2002 για επιδοτήσεις, σε ορισμένες ναυπηγικές μονοπωλιακές μονάδες, δεν επιλύουν το πρόβλημα. Οι εφοπλιστές προβαίνουν σε πρωτοφανείς μαζικές παραγγελίες για την κατασκευή εκατοντάδων νέων πλοίων σε ναυπηγεία τρίτων χωρών, εκμεταλλευόμενοι την οδηγία της ΕΕ και τις, πολλές φορές, απαράδεκτες συνθήκες και όρους εργασίας». Ρωτά ο ευρωβουλευτής: «Ποια μέτρα λοιπόν θα ληφθούν για να σταματήσει η μείωση της παραγωγής και το κλείσιμο των ναυπηγείων και να ικανοποιηθούν τα αιτήματα των εργαζομένων για δικαιώματα στη δουλιά και την προστασία της ασφάλειας στους χώρους εργασίας;».

Στην απάντησή της, η Επιτροπή ειδικά για τα ελληνικά ναυπηγεία ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να ληφθεί κανένα μέτρο, σημειώνοντας ότι «έχει εγκρίνει κατά το παρελθόν μεγάλα ποσά βοήθειας αναδιάρθρωσης για όλες τις μεγάλες ναυπηγικές εταιρίες». Σε πανευρωπαϊκό επίπεδο εστιάστηκε ακριβώς στο μέτρο των επιδοτήσεων, κάνοντας λόγο για «βοήθεια» σε τομείς κατασκευής ορισμένων τύπων πλοίων, όπως μεταφοράς κοντέινερς, χημικά και δεξαμενόπλοια και επιδοτήσεις ερευνητικών προγραμμάτων για ναυπηγικές καινοτομίες. Σε απλά ελληνικά, αυτά σημαίνουν και άλλο ζεστό χρήμα στις τσέπες του μεγάλου κεφαλαίου. Ακόμα, αναφέρει σχετικές καταγγελίες της προς τον ΠΟΕ για αθέμιτο ανταγωνισμό από τη Ν. Κορέα και διαπραγματεύσεις με τον ΟΟΣΑ για την επίτευξη νέας συμφωνίας περί ισότιμων όρων στην παγκόσμια αγορά ναυπηγικής.

Σηματοδοτώντας, δε, τι προετοιμάζεται συνολικά για τη ναυπηγική βιομηχανία, αναφέρει ότι: «Η επιτροπή πιστεύει ότι περαιτέρω συγχώνευση, με την τήρηση των κανόνων ανταγωνισμού, μπορεί να επιφέρει οφέλη για όλους τους τύπους δραστηριότητας, συμπεριλαμβανομένων της εμπορικής και της πολεμικής ναυπηγικής, καθώς και επισκευής σκαφών»...

Οσον αφορά στο θέμα των εργασιακών σχέσεων, εκεί η Ευρωπαϊκή Κοινότητα δεν ξέρει τίποτα για το έγκλημα που έχει διαπράξει η ΕΕ από τις σχετικές οδηγίες και κατευθύνσεις της, σημειώνοντας ότι: «Οσον αφορά την τήρηση του Εργατικού Δικαίου, η Επιτροπή επιθυμεί να υπογραμμίσει ότι αυτό είναι θέμα, το οποίο εμπίπτει στην αρμοδιότητα των κρατών - μελών, συμπεριλαμβανομένων, ενδεχομένως, των εθνικών δικαστηρίων»!