Στις 9 Ιούνη, τέσσερις μέρες πριν από τις ευρωεκλογές, οι τρεις Ιταλοί που κρατούνταν όμηροι από ομάδα της ιρακινής αντίστασης για 56 μέρες, οι Ουμπέρτο Κουπερτίνο, Μαουρίτσιο Αλιάνα και Σαλβατόρε Στέφιο, επέστρεψαν σώοι στην πατρίδα τους. Η προσεδάφιση του αεροπλάνου που τους μετέφερε στο στρατιωτικό αεροδρόμιο Τσιαμπίνο της Ρώμης, μεταδόθηκε ζωντανά σε πέντε από τους 7 σταθμούς της Ιταλίας που έχουν εθνική εμβέλεια. Στο αεροδρόμιο τούς υποδέχτηκαν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Τζιανφράνκο Φίνι, ηγέτης της Εθνικής Συμμαχίας, και ο δήμαρχος της Ρώμης Βάλτερ Βέλτρονι, στέλεχος των Δημοκρατικών της Αριστεράς. Ολη την ημέρα τόσο η κρατική τηλεόραση της RAI όσο και τα ιδιωτικά κανάλια ιδιοκτησίας Μπερλουσκόνι διέκοπταν το πρόγραμμά τους προκειμένου να μεταδώσουν την άφιξη των τριών, τις επισκέψεις του Φίνι στις οικογένειές τους και τις δηλώσεις του Μπερλουσκόνι από τις ΗΠΑ όπου βρισκόταν για τη σύνοδο του G-8. Οπως μετέδωσαν και τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, ήταν ένα «πραγματικά μεγάλο γεγονός».

Πριν αλλά και μετά την άφιξη των τριών, αξιωματούχοι της κυβέρνησης έκαναν λόγο όχι μόνο για επιτυχία των μυστικών υπηρεσιών της Ιταλίας αλλά και για την πολιτική της κυβέρνησης στο Ιράκ. Το επίσημο σενάριο ήταν ότι ομάδα των δυνάμεων κατοχής πραγματοποίησε έφοδο στο κρησφύγετο των αντιστασιακών και κατάφερε να ελευθερώσει τους τρεις (συν ένα ακόμα Πολωνό όμηρο) χωρίς να ανοίξει ρουθούνι. Ωστόσο πριν ακόμα οι τρεις φτάσουν στη Ρώμη, η ιστορία είχε αρχίσει να «χαλάει».

Ο Ιταλός ΥΠΕΞ, Φράνκο Φρατίνι, σε δηλώσεις του ανέφερε ότι οι τέσσερις «απελευθερώθηκαν έπειτα από επιχείρηση σε κρησφύγετο στα περίχωρα της Βαγδάτης». Λίγες ώρες αργότερα, όμως, ο Μπερλουσκόνι από τις ΗΠΑ υποστήριζε ότι το κρησφύγετο των αντιστασιακών ήταν στο Ραμάντι (110 χιλιόμετρα μακριά από τη Βαγδάτη)... Την ίδια ώρα Πολωνοί στρατιωτικοί αξιωματούχοι έκαναν λόγο για αναίμακτη επιχείρηση των αμερικανικών δυνάμεων. Από την πλευρά τους οι Αμερικανοί επιβεβαίωναν τα περί «αναίμακτης επιχείρησης» και μάλιστα έκαναν λόγο για συλλήψεις, αλλά δεν μπορούσαν να πουν σε ποια ομάδα της αντίστασης ανήκαν οι απαγωγείς. Οι Ιταλοί πάλι μιλούσαν για επιχείρηση στην οποία συνέβαλλαν και δικές τους δυνάμεις...

Οι τέσσερις όμηροι στις συνεντεύξεις που έδωσαν έκαναν λόγο για έφοδο Αμερικανών στο κρησφύγετο και για άμεση μεταφορά τους. Κανείς δεν μπόρεσε ωστόσο να δώσει μια πειστική απάντηση για το πού ήταν και τι έγιναν οι Ιρακινοί. Οι Ιταλοί αρνήθηκαν να πουν κάτι, ενώ ο Πολωνός, Γιέρζι Κος, είπε: «άκουσαν το ελικόπτερο και βγήκαν έξω να δουν τι γίνεται»...

Τελικά όπως έγινε γνωστό τις επόμενες μέρες, η πραγματικότητα είναι μάλλον διαφορετική. Στις 11 Ιούνη, δημοσίευμα της εφημερίδας «Κοριέρε ντε λα Σέρα», επικαλούμενο μαρτυρία του γιατρού με τη μη κυβερνητική οργάνωση Emergency, Τζίνο Στράντα, έκανε λόγο για την καταβολή λύτρων στους αντιστασιακούς. Σύμφωνα με τον Στράντα, πηγές της οργάνωσης στο Ιράκ μιλούσαν για την καταβολή 9 εκατομμυρίων δολαρίων πριν από τουλάχιστον 10 μέρες. Στο φως ήρθαν επίσης και μαρτυρίες τριών γειτόνων του σπιτιού (σε δυτικό προάστιο της Βαγδάτης) από το οποίο έγινε η παραλαβή των ομήρων (www.peacereporter.net/en). Σύμφωνα με τους αυτόπτες μάρτυρες, το βράδυ της 7^ης Ιουνίου άγνωστοι επισκέφθηκαν το άδειο σπίτι για να αποχωρήσουν μετά από λίγο. Το πρωί της επομένης κατέφθασαν 5 αμερικανικά οχήματα και έφυγαν με τους τέσσερις άντρες. Η όλη επιχείρηση έγινε χωρίς την παραμικρή ενόχληση. Εξάλλου κατά πώς φαίνεται, οι διαπραγματεύσεις για την απελευθέρωση των ομήρων κράτησαν βδομάδες, αφού ακόμα και το ιταλικό πρακτορείο ειδήσεων Ansa μετέδωσε στις 22 Απριλίου δήλωση αξιωματούχου των μυστικών υπηρεσιών που υποστήριζε ότι «οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται εδώ και μέρες. Ο,τι ήταν να κάνουμε, το κάνουμε». Φυσικά η κυβέρνηση αργότερα αρνήθηκε και εξακολουθεί να διαψεύδει αυτές τις πληροφορίες, ενώ μάλιστα είχε επιβάλει εμπάργκο σε ό,τι αφορούσε την πληροφόρηση για την υπόθεση των ομήρων.

Στις εκλογές τελικά το κόμμα του Μπερλουσκόνι δεν απέφυγε τις απώλειες (πτώση 8 μονάδων σε σχέση με τις βουλευτικές του 2002 και ποσοστό 21%), αν και ο συντηρητικός κυβερνητικός συνασπισμός δεν υπέστη τη μεγάλη ήττα που πολλοί περίμεναν. Το σίγουρο είναι ότι ο μεγιστάνας των μέσων ενημέρωσης μάλλον δε θα δίσταζε να παραπλανήσει τους Ιταλούς με μια «έξοχη» παράσταση με μπόλικο «εθνικό» συμβολισμό.