«Εγκλημα και Τιμωρία». Είναι η φράση που μπορεί να ειπωθεί με αφορμή το αποτέλεσμα των ευρω-εκλογών. Η παρατήρηση αφορά τα δυο συμπλέοντα κόμματα, ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ, και την αμετροέπειά τους έναντι του ελληνικού λαού από διαφορετική, είναι αλήθεια, αφετηρία και διαδρομή. Θεωρούσαν δεδομένη την εκλογή τους είτε ως κυβέρνηση το πρώτο, είτε ως ευρω-κόμμα το δεύτερο. Ομως η τιμωρία μοιάζει με ηχηρό χαστούκι.

Στο πρώτο επισφραγίστηκε η απομάκρυνσή του από την εξουσία με μεγαλύτερο ποσοστό ήττας. Στο δεύτερο επιβεβαιώθηκε η απομάκρυνση και καταδίκη του από το λαό με την επανάληψη της γνωστής κλάψας του «δώστε και σώστε» και στο επίπεδο των ευρω-εκλογών. Να σκεφτεί κανείς ότι τον ευρω-ενωσίτικο προσανατολισμό του που τον ονομάζει απατηλά «ευρωπαϊκό» θεωρούσε ως το απόρθητο πολιτικό του φρούριο. Η τιμωρία του ωρίμασε όταν ο λαός άρχισε να καταλαβαίνει τον πραγματικό ρόλο εις βάρος του της υπαρκτής Ευρωπαϊκής Ενωσης του κεφαλαίου και του μιλιταρισμού. Η κοινοβίτικη προπαγάνδα των ευρω-ενωσιτών κατέρρευσε και τα ευρω-ενωσίτικα τροφεία αρχίζουν να δυσκολεύουν τους τρόφιμους. Αυτή είναι μόνο η αρχή...

Η δεξιόστροφη ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ των αντιλαϊκών μέτρων, της αλαζονείας και της αρχοντοχωριατιάς ηττήθηκε και στο επίπεδο των ευρω-εκλογών. Είναι μια επιπλέον τιμωρία σε εκείνους που από τον βλαχοσοσιαλισμό πήδησαν στην ευρωλαγνία. Τώρα ψάχνουν και ψάχνονται να βρουν τον νέο προσανατολισμό τους, αφού προηγουμένως απαρνήθηκαν ακόμη και την ιδρυτική τους Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη. Ολα ομολογούν τώρα ότι απομακρύνθηκαν από το λαό που τους στήριζε. Δε λένε όμως με ποιους πήγαν και γιατί ο λαός τούς γύρισε την πλάτη. Η αλήθεια είναι ότι δέθηκαν με την τάξη των νεόπλουτων αεριτζήδων που οι ίδιοι δημιούργησαν και με τα παραδοσιακά συμφέροντα του ενιαίου συμπλέγματος ντόπιων και ξένων μονοπωλίων.

Υπό αυτές τις συνθήκες ήταν αναπόφευκτη η ενσωμάτωσή τους στη διεθνή καπιταλιστική ολιγαρχία και η κατάντια τους σε θιασώτες κι απολογητές της θεσμοθετημένης Ευρω-ενωσίτικης κυριαρχίας του κεφαλαίου. Η κατρακύλα έδεσε με την αναθέρμανση των συμφωνιών ΗΠΑ - Ελλάδας που προβλέπονται στη διμερή σύμβαση μπανανίας, αγγίζοντας ακόμη και το κατάπτυστο όριο της αλήστου μνήμης ετεροδικίας. Κατά τα άλλα δηλώνουν πως ψάχνουν να βρουν τη σύγχρονη έκφραση του σοσιαλιστικού χαρακτήρα τους, λες κι ο σοσιαλισμός ως εφαρμοσμένη πολιτική είναι κοστούμι για όλα τα γούστα. Οι άνθρωποι ξεκίνησαν για τον σοσιαλισμό και πήγαν στον... Τρουχίλο. Από κοντά κι οι Συνασπισμένοι θεραπαινίδες προσπαθούν επίσης να βρουν το δρόμο τους, λες και είχαν ποτέ συγκεκριμένο δρόμο. Μόνιμοι αγορητές του ναι μεν αλλά, δέθηκαν με την ευρωενωσίτικη πορεία του κεφαλαίου. Προσπάθησαν να εμφανίσουν την πορεία του ευρωπαϊκού καπιταλισμού ως πορεία της Ευρώπης. Μέχρι τώρα, μαζί με τους υπόλοιπους ευρωλάγνους του ευρω-ενωσίτικου καπιταλιστικού τόξου, ντρέπονται να ομολογήσουν ότι είναι πολιτικοί εργολάβοι της υπαρκτής Ευρωπαϊκής Ενωσης και προσπαθούν να τη σκεπάσουν με το διάφανο πέπλο της ευρωπαϊκής ηπείρου, από ευρωντροπή.

Οι μάσκες, όμως, φαίνεται να άρχισαν να πέφτουν και μαζί τους να καταρρέει η λαθραία αριστεροφροσύνη. Η ιδεολογική και πολιτική ποιότητα άρχισε να προσδιορίζεται από τις πραγματικές ενέργειες κι όχι από την ταμπέλα που κρεμάει μπροστά του ο κάθε κατεργάρης. Ο χρόνος που 'ρχεται θα είναι δύσκολος για το λαό, αλλά και για τους πολιτικούς επιβήτορες. Οι παρλαπίπες των «ευρωπαϊκών εξελίξεων» «της ευρωπαϊκής προοπτικής» και της ευρωλαγνίας θα χάσουν ακόμη και το μικρό ακροατήριο που τους σώζει κάθε φορά που υποχρεώνονται να μπουν στο κριτήριο της λαϊκής κρίσης και αποδοχής.