Γρηγοριάδης Κώστας

Οι έπαινοι και τα εύσημα του Αμερικανού αξιωματούχου προς την τότε κυβέρνηση του Κ. Σημίτη είναι ολοφάνεροι κι όπως μετέδωσαν οι ανταποκριτές από την Ουάσιγκτον, «προκάλεσαν ιδιαίτερη αίσθηση». Κι αν αναρωτιέστε με ποιον συγκεκριμένα από την κυβέρνηση Σημίτη «συνεργάστηκε δυναμικά» ο Τσαρλς Ριτς, η απάντηση είναι κι αυτή ολοφάνερη: Στο υπουργείο Εξωτερικών δούλευε ο άνθρωπος...

Αν κάτι δείχνει ο γραπτός διαγωνισμός μέσω του ΑΣΕΠ που θα γίνει σε λίγες μέρες, είναι το μέγεθος της ανεργίας - και δη των νέων - στη χώρα μας. Διότι τι άλλο παρά την αγωνία χιλιάδων ανθρώπων «να βρουν μια τρύπα να χωθούν», για να εξασφαλίσουν ένα μεροκάματο, αναδεικνύει το γεγονός πως για μια θέση δουλιάς διαγωνίζονται 111 υποψήφιοι! (Μάλιστα, σε αρκετές περιοχές αυτή η «αδυσώπητη αναλογία» είναι ακόμα πιο «ανοιχτή», όπως π.χ. στη Λάρισα όπου για μια θέση «παλεύουν» 137 υποψήφιοι!!)

Είναι, λοιπόν, φανερό ότι κι αυτός ο διαγωνισμός - όπως και οι άλλοι που προηγήθηκαν κι αυτοί που θ' ακολουθήσουν - δε λύνει, παρά κάτ' ελάχιστο το μεγάλο πρόβλημα της ανεργίας, που κατατρέχει και καταταλαιπωρεί τις οικογένειες εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων στη χώρα μας. Και το πρόβλημα γίνεται χειρότερο, καθώς το κράτος όχι μόνο δε μεριμνά για την ανακούφιση των ανέργων και για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, αλλά, επιπλέον, θέλει να τους μετατρέπει σε «ομήρους» των κυβερνήσεων και «ορτινάτσες» των κομμάτων, θίγοντας την αξιοπρέπεια και την περηφάνια τους...

Η διαπίστωση ότι μετά την Ανατολική Μακεδονία και η Θεσσαλία έχει μολυνθεί από «μεταλλαγμένα», δείχνει ότι το πρόβλημα επεκτείνεται. Σ' αυτό, εκτός των άλλων, συντελεί και το γεγονός ότι η ελληνική Πολιτεία, όπως εκφράζεται από τις κυβερνήσεις και τα κόμματα, δεν τάσσεται, καθαρά κι αποφασιστικά, κατά των γεννητικώς τροποποιημένων προϊόντων. Ως γνωστόν, μόνο το ΚΚΕ καταψήφισε στην Ευρωβουλή την απόφαση, με την οποία επιτρέπεται η καλλιέργεια και η εμπορία γενετικώς τροποποιημένων προϊόντων στην Ευρώπη και στη χώρα μας, ενώ υπέρ ψήφισαν οι εκπρόσωποι της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ.

Ευθύνη έχουν και διάφορες «οικολογικές» και άλλες οργανώσεις, οι οποίες, αν και στα λόγια εμφανίζονται «λάβρες» κατά των «μεταλλαγμένων», επί της ουσίας τα αποδέχονται, αφού, αντί ν' απαιτήσουν την απαγόρευση όλων και παντού, ζητούν την καθιέρωση «ελεύθερων τοπικών ζωνών», κάτι που δε διασφαλίζει τίποτα και κανέναν. Αλλωστε, τα Τρίκαλα όπου, τελευταία, διαπιστώθηκε η καλλιέργεια γεννητικώς τροποποιημένων σπόρων καλαμποκιού, είναι ένας νομός που, με απόφαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου, έχει ανακηρυχτεί «ζώνη ελεύθερη από μεταλλαγμένα»...

Επειδή η ελληνική πολιτεία, αντί να πολεμά, στην ουσία υποβοηθά στη διασπορά των «μεταλλαγμένων», την υπόθεση πρέπει να πάρει στα χέρια του ο ελληνικός λαός. Ειδικά οι αγρότες χρειάζεται να συνειδητοποιήσουν πως, εκτός των γενικότερων κινδύνων που συνεπάγονται τα «μεταλλαγμένα» για τους καταναλωτές, υπάρχουν και κίνδυνοι που αφορούν ιδιαιτέρως τους παραγωγούς.

Ας πάρουν, λοιπόν, υπόψη τους οι αγρότες από τα χωριά των Τρικάλων Βαλτινό, Ξυλοπάροικο, Φιλύρα, Οιχαλία, όπου εντοπίστηκαν οι μολυσμένοι σπόροι καλαμποκιού - κι όλος ο αγροτικός κόσμος - ότι, εκτός των άλλων, τα «μεταλλαγμένα» φυτά:

-- Εχουν καταστροφικές συνέπειες στην ενδημική χλωρίδα και πανίδα, καθώς δεν επιτρέπουν την επιβίωση των φυσικών άγριων φυτών και των ενεργητικών εντόμων.

-- Μεταλλάσσονται, πολλαπλασιάζονται και αναπαράγονται με άλλους ζωντανούς οργανισμούς, με αποτέλεσμα να προκαλούν και χημική ρύπανση.

-- Μπορούν να προκαλέσουν θανατηφόρες αλλεργίες, καθώς φέρουν υψηλό αλλεργιογόνο δυναμικό.

Μπορεί οι αρμόδιοι υπουργοί να διαψεύδουν τα περί επιχειρήσεων «σκούπας» στην πλατεία Ομονοίας και στο κέντρο της Αθήνας, αλλά η πραγματικότητα τελικά δεν κρύβεται. Ιδού και η απόδειξη: «Στις αρμόδιες υπηρεσίες μας δόθηκαν οι απαραίτητες εντολές και οδηγίες για έντονη και διαρκή δραστηριοποίησή τους με στόχο την αντιμετώπιση και εξάλειψη των προβλημάτων που προκαλούν οι χρήστες ναρκωτικών, οι μικροπωλητές και τα περιθωριακά άτομα που συχνάζουν στην πλατεία Ομονοίας. Οι έλεγχοι από τις υπηρεσίες μας θα συνεχιστούν με εντατικότερους ρυθμούς, προκειμένου να περιοριστούν ή εξαλειφθούν τα επισημαινόμενα προβλήματα». Το απόσπασμα είναι από έγγραφο της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αθηνών προς τους καταστηματάρχες της περιοχής και δεν αφήνει την παραμικρή αμφιβολία, σχετικά με την επιχείρηση «εξυγίανσης» της Ομόνοιας. Οπως δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι το πρόβλημα θα μεταφερθεί σε άλλες περιοχές, είτε προσωρινά είτε μόνιμα, αφού δεν υπάρχει κανένα συγκεκριμένο πρόγραμμα ή σχέδιο, για την ουσιαστική βοήθεια αυτών των κοινωνικών ομάδων. Προφανώς, οι... φιλοδοξίες της κυβέρνησης εξαντλούνται στην... Ολυμπιακή εικόνα του κέντρου της πρωτεύουσας και μόνο...

Τέτοιο βιβλίο, αλλά ολόπλευρης, υποδειγματικής πληρότητας, είναι το βιβλίο - λεύκωμα «Η Σπάρτη ανάμεσα σε τρεις αιώνες (1834-2002)» (320 σελίδες), το οποίο κυκλοφόρησε ο Δήμος Σπάρτης, σε συνεργασία με τη μη κερδοσκοπική, πολιτιστική εταιρία «Μνήμες». Η υποδειγματικότητα αυτού του, πλουσιότατα εικονογραφημένου με φωτογραφίες και διάφορα ντοκουμέντα, βιβλίου είναι αποτέλεσμα συλλογικής δουλιάς ερευνητών, επιστημόνων, διανοουμένων, συλλεκτών (εγγράφων, εντύπων, φωτογραφιών, μαρτυριών κ.ά.) και ανωνύμων Σπαρτιατών, «ψυχή» της οποίας ήταν ο επιμελητής του έργου Φώντας Λάδης. Γιατί συλλογική; Γιατί οι συντελεστές αυτού του βιβλίου θέλησαν με ένα «διάλογο» να συνθέσουν τη νεότερη πορεία αυτής της μυθικής πόλης, που «δεκατίστηκε από τη μετανάστευση» και παραμένει αποκομμένη ακόμα από το κέντρο. Γιατί «άλλη η Σπάρτη του ενός, άλλη του άλλου. Γιατί η Σπάρτη, μπορεί να μας δίνει - ή να της δίνουμε - ανόμοια πράγματα, όμως είναι για όλους η κοινή αφετηρία. Οπως τα παιδιά με τη μάνα. Η αγάπη του καθενός μας γι' αυτήν είναι ίσης αξίας», τονίζει προλογικά ο Φ. Λάδης. Τα κείμενα αφορούν σε όλες τις πτυχές (κοινωνικές, πολιτικές, πολιτιστικές, αρχιτεκτονικές, λογοτεχνικές, κλπ.) της ιστορίας της Σπάρτης, από την επανίδρυσή της, το 1834, στις περιόδους ανάπτυξής της, αλλά και αποδυνάμωσής της, μετά τον πόλεμο.

Αν όμως ληφθεί υπόψη η ευρύτατη νοθεία κατά τη διάρκεια της συλλογής των υπογραφών, οι απειλές και οι πιέσεις και τελικά η εκ των «άνω - βλέπε βορρά - προσδιορισμένη» απόφαση για τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος, παρά το γεγονός ότι με «πραγματικούς όρους» η αποπομπή είναι αδύνατη, τίποτε δεν έχει κριθεί. Η νομιμοποίηση της κλοπής των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ, ίσως είναι το καλύτερο παράδειγμα προς αποφυγή για τον Ούγο Τσάβες.

Ο Πρόεδρος της Βενεζουέλας, και ως πρώην στρατιωτικός, γνωρίζει καλύτερα από όλους ότι με στρατιωτικούς όρους την 15η Αυγούστου θα δοθεί η αποφασιστική μάχη, που δεν πρέπει να χαθεί. Για την ίδια την μπολιβαριανή διαδικασία στη Βενεζουέλα, αλλά και σε σημαντικό βαθμό για την υπόλοιπη Λατινική Αμερική. Θα σημάνει την επιβολή διά της βίας της ALCA, του σχεδίου Κολομβία, της δολαριοποίησης των οικονομιών της αμερικανικής υποηπείρου, τη δημιουργία ακόμη πιο επικίνδυνων συνθηκών για την Κούβα, αλλά και τα κινήματα στην Αργεντινή, στη Βραζιλία, στο Εκουαδόρ, στη Βολιβία, στο Περού.