Η αναμέτρηση των εκλογών ανάγεται σε αναμέτρηση δύο κομμάτων ή καλύτερα σε αναμέτρηση δύο πολιτικών προσώπων από τα κόμματα - πυλώνες του δικομματισμού. Εικόνα, ήχος, «αναλύσεις» κλπ. σε καταιγιστικούς ρυθμούς έρχονται να υποβάλλουν την ιδέα ότι δύο υπάρχουν και έναν από αυτούς τους δύο να διαλέξουμε! Το λένε και άμεσα και έμμεσα, για να οδηγήσουν τον ελληνικό λαό σαν πρόβατο στο δικομματικό σφαγείο. Στο ίδιο μοτίβο μετατρέπουν τις εκλογές σε «ντέρμπι» ΠΑΣΟΚ - ΝΔ ή Κωστάκη - Γιωργάκη.

1ο Την οπαδοποίηση των ψηφοφόρων και την ένταξή τους στις δύο μεγάλες ομάδες - βλέπε κόμματα του δικομματισμού - πέρα και έξω από τις κοινωνικές τους αναφορές και τα προβλήματα της ζωής.

2ο Την εξαφάνιση των άλλων κομμάτων από το πεδίο της πολιτικής αντιπαράθεσης.

3ο Την αναγωγή της πολιτικής σε επικοινωνιακό ζήτημα και όχι σ' αυτό που πραγματικά είναι, εξυπηρέτηση ταξικών συμφερόντων.

Οι στόχοι αυτοί τούς εξυπηρετούν και τους βοηθούν να αποφύγουν τους μεγάλους «σκοπέλους» της συζήτησης πάνω στα λαϊκά προβλήματα και την πορεία της χώρας μέσα στις συνθήκες της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκής Ενωσης.

• Δεν είναι και δε θα γίνουν - στο μέτρο των επιδιώξεων της κυρίαρχης τάξης - οπαδοί με τη χυδαία - ποδοσφαιρική έννοια του όρου.
• Είναι πολιτικά κοινωνικά όντα με σαφείς ταξικές αναφορές, που βάζουν τη σφραγίδα τους όσο και αν η υπόθεση της ταξικής συνειδητοποίησης είναι μια βασανιστική διαδικασία που περνάει από τα «σαράντα κύματα» της καπιταλιστικής κοινωνίας.
• Οδεύουν προς τις κάλπες όχι από το μηδέν, αλλά από το πεδίο υλοποίησης της κυρίαρχης πολιτικής και των συνεπειών της, ανεργία, φτώχεια κλπ.
• Βγήκαν, άλλοι λιγότερο κι άλλοι περισσότερο, στο στίβο των πολιτικών - ταξικών αγώνων, έχουν συγκεντρώσει πείρα, γνώρισαν από πρώτο χέρι ποιος ήταν με το μέρος τους και ποιοι ενάντιά τους, με όλα τα εργαλεία του συστήματος - κατασταλτικοί μηχανισμοί, δικαστήρια, Βουλή, μέσα «ενημέρωσης» κλπ.

Την αναμέτρηση της κυρίαρχης πολιτικής, με την πολιτική του ΚΚΕ, που εκφράζει τα λαϊκά συμφέροντα, συνδέει το άμεσο με την προοπτική και ανοίγει δρόμο για την οικοδόμηση της λαϊκής συμμαχίας, που θα αμφισβητήσει και στην πορεία θα ανατρέψει τη σημερινή τάξη πραγμάτων του μεγάλου κεφαλαίου.

Τα τέσσερα χρόνια, που πέρασαν από τις προηγούμενες εκλογές, έδειξαν πολλά και μέσα και έξω. Εργατιά, συνταξιούχοι, μικρομεσαίοι αγρότες και επαγγελματίες - έμποροι, νεολαίοι, δοκίμασαν στη δουλιά και στην καθημερινή ζωή τις συνέπειες της υλοποίησης των αναδιαρθρώσεων για την «ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας». Η Ελλάδα έδωσε όσα οι ιμπεριαλιστές απαίτησαν, για να κάνουν πράξη τις επεμβάσεις και τους πολέμους. Σύνταγμα και παλλαϊκή αντίθεση στη σφαγή των λαών, αγνοήθηκαν, προκειμένου η κυρίαρχη τάξη να συμμετάσχει στη διανομή της λείας στις κατακτημένες χώρες. Οσα έγιναν φέρνουν τη δικομματική σφραγίδα, τη συναίνεσή των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ. Να μην αδικήσουμε το ΣΥΝ, που οι ευρωεπιλογές του είναι το όχημα που τον φέρνει στην ίδια πορεία όσο και αν επιχειρεί - για προφανείς λόγους - να διαφοροποιηθεί με δήθεν διαφορετικό προπαγανδιστικό πολιτικό λόγο.

Τα χρόνια που πέρασαν, όχι μια και δυο αλλά πολλές φορές οι «μονομάχοι» πρόβαλλαν στη Βουλή, και όχι μόνο, το είμαστε η πλειοψηφία και εσείς το 5%! Ακόμα εκτόξευαν κατηγορίες σε βάρος του ΚΚΕ για υποκίνηση των αγώνων κλπ. Τώρα «ανακαλύπτουν» διαφορές και τα λαϊκά προβλήματα. Υποκρίνονται, θολώνουν τα νερά, πάνε να παγιδεύσουν τις συνειδήσεις, να αποτρέψουν εξόδους από τη δικομματική στρούγκα. Η λύση στα λαϊκά προβλήματα απαιτεί άλλο πολιτικό συσχετισμό δυνάμεων σε βάρος των «μονομάχων» και των οπορτουνιστών. Και αυτό μόνο η κόκκινη ψήφος μπορεί να το καταφέρει. Αυτή πρέπει να είναι και η απάντηση των λαϊκών στρωμάτων, στα μύρια όσα δεινά γεννάνε η πολιτική και οι επιλογές των δύο «μονομάχων».