Το σκηνικό για την παρουσίαση της εκλογικής διακήρυξης, των συμβόλων και του εκλογικού συνδυασμού, στήθηκε προσεκτικά χτες στο μεσημέρι στο Ζάππειο. Εμφανίστηκαν παράγοντες του ΣΥΝ και των άλλων ομάδων που τον συναποτελούν. Μαζί και τα αδιέξοδα, οι «ισορροπίες» και οι αυτοδιαψεύσεις αυτού του μετεξελιγμένου ΣΥΝ, του νέου ιδεολογικοπολιτικού αχταρμά που κατέρχεται στην εκλογική μάχη της 7ης του Μάρτη ως «Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς - Ενωτικό Ψηφοδέλτιο».

Πίσω από τους κεντρικούς ομιλητές της εκδήλωσης, προσεκτικά τοποθετήθηκαν όρθιοι ορισμένοι νέοι, να φαίνονται στις κάμερες, μήπως και παρουσιαστεί ως δύναμη που εμπνέει τα νιάτα. Αν κι αυτό ουδέποτε εκφράστηκε στις εκλογές των ΑΕΙ, ΤΕΙ και ιδιωτικών σχολών, και πολύ περισσότερο στους λαϊκούς αγώνες. Κατόπιν άρχισαν οι τοποθετήσεις. Πρωτύτερα, από νωρίς χτες το πρωί, διαχέονταν τεχνηέντως φήμες ότι η ηγεσία του ΣΥΝ θα έκανε άλλο ένα κάλεσμα στο ΚΚΕ για «ενότητα». Οι ίδιοι που τις διέρρεαν, οι ίδιοι προεξοφλούσαν σε δημοσιογράφους την αρνητική απάντηση του Κόμματος, αφού «επιμένει στο μονήρη του δρόμο».

Ακολούθως ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Ν. Κωνσταντόπουλος, εξέφρασε την ανάγκη για «ενότητα της Αριστεράς» και πρόσθεσε ότι «είναι λάθος η απομονωτική πολιτική της ηγεσίας του ΚΚΕ» (σ.σ.: στη γραπτή ομιλία του που διανεμήθηκε, το «της ηγεσίας» έλειπε). Ωστόσο, ούτε αυτός, ούτε κάποιος από τους λοιπούς εισηγητές (Μ. Γλέζος, Γ. Μπανιάς, Γ. Θεωνάς, Α. Νταβανέλος και Τ. Χριστοδουλοπούλου) απεύθυναν συγκεκριμένα και ονομαστικά την πολυδιαφημισμένη ανοιχτή πρόσκληση στο ΚΚΕ.

Τα πράγματα έγιναν πιο καθαρά όταν οι εκπροσωπούντες το νέο φορέα ερωτήθηκαν από δημοσιογράφο για το αν συμφωνούν με την άποψη μεγαλοστελεχών του ΣΥΝ (βλ. Χατζησωκράτης) ότι «το ΚΚΕ είναι αυτιστικό κόμμα». Μίλησαν οι Κωνσταντόπουλος και Μπανιάς, περί ανέμων και υδάτων. Χωρίς καν να αναφερθούν στη δήλωση και χωρίς φυσικά να αποδοκιμάσουν το χαρακτηρισμό, αφήνοντας ανοιχτό το πεδίο για επανάληψή του. Τις εντυπώσεις προσπάθησε να σώσει ο Μ. Γλέζος ζητώντας από τη συντονίστρια της παρουσίασης το λόγο, παραδεχόμενος ανοιχτά, έστω και «κομψά», ότι «δόθηκαν δυο απαντήσεις, αλλά δεν ολοκληρώθηκε η απάντηση».

Μετά αποδοκίμασε τις «υποτιμητικές» αναφορές στο ΚΚΕ και υποστήριξε ότι στο νέο φορέα τιμούν τους αγώνες του Κόμματος. Ωστόσο πρόσθεσε: «Εμείς δε θα απαντήσουμε όποιες προσπάθειες κι αν γίνουν να διολισθήσουμε σ' έναν ανταγωνισμό είτε ύβρεων είτε αντιθέσεων με τα άλλα κόμματα της Αριστεράς». Μα από τον «ανανεωτικό» και «πολυπολιτισμικό» ΣΥΝ δεν εκπορεύονται τούτες οι εκφράσεις; Μπορούν να υποδείξουν ανάλογες συμπεριφορές από αλλού; Αυτοί δεν είναι που προσπαθούν να στήσουν τούτο τον «ανταγωνισμό»; Για την ιστορία σημειώστε ότι οι παριστάμενοι ΚΕΔΑίτες δεν άρθρωσαν φωνήεν για το ζήτημα.

Ακολούθησε άλλη ερώτηση δημοσιογράφου, αν θα γίνει επιτέλους το πολυδιαφημισμένο «κάλεσμα» στο ΚΚΕ κι αν υπήρξαν στο εσωτερικό του ΣΥΝ διαφωνίες γι' αυτήν την προοπτική (σ.σ: το τελευταίο διάστημα φτάνουν στα δημοσιογραφικά γραφεία διαρκώς τέτοιες πληροφορίες). Ο Ν. Κωνσταντόπουλος για άλλη μια φορά προσπάθησε να θολώσει τα νερά με γενικότητες κι ευχές τύπου «εμείς ούτε αποκλείουμε κανέναν, ούτε θεωρούμε ότι είμαστε ιδιοκτησία όλου αυτού του χώρου... είναι μία αποφασιστική κίνηση, για την οποία πρέπει να προβληματιστούν εκείνοι οι οποίοι δεν την αποδέχονται».

Κατόπιν επιβεβαίωσε ουσιαστικά τις εσωκομματικές τους έριδες, κάνοντας ένα σύντομο κήρυγμα τύπου «στο εσωτερικό του ΣΥΝ και ο πλουραλισμός των απόψεων είναι ανοιχτός και η ανταλλαγή των απόψεων είναι δημιουργική... Ο καθένας διεκδικεί τη διεύρυνση της δημοκρατίας και όχι τη γραφειοκρατικοποίηση της δημοκρατίας... Αξιοποιούμε κριτικές προσεγγίσεις, αξιοποιούμε κριτικές απόψεις ή και διαφωνίες» κλπ. Ούτε μια φορά, όμως, δεν αναφέρθηκε, και πολύ περισσότερο δεν απάντησε, στη στοιχειοθετημένη κριτική και στα όσα επανειλημμένα έχει καταθέσει δημόσια το ΚΚΕ, σχετικά με τις σοβαρές πολιτικές διαφορές των δυο κομμάτων.

Ακούστηκαν και διάφορα άλλα ευφυολογήματα, π.χ., για τα «πέτρινα χρόνια της ήττας και των διαψεύσεων» και να μπουν «οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη». Σε ό,τι αφορά στο περιεχόμενο της εκλογικής διακήρυξης ήταν κι αυτό ένα γενικόλογο εννιασέλιδο κείμενο, με εύηχες εκφράσεις, συρραφή απόψεων όλων των συμμετεχόντων στο εγχείρημα και όλων των υποομάδων τους, ώστε να ικανοποιούνται οι «ισορροπίες» και να μην εμφανιστούν κάποιοι δυσαρεστημένοι. Οπως ήταν αναμενόμενο, ούτε στο κείμενο αυτό, ούτε στις ομιλίες ακούστηκε έστω και μια φορά ο όρος «σοσιαλισμός» ως γενικότερος στόχος και προοπτική. Καταγγέλθηκαν πτυχές της καθημερινότητας, όπως η ελαστικοποίηση της εργασίας και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, ενώ οπωσδήποτε έμεινε στο απυρόβλητο η πηγή αυτών των πολιτικών, η ΕΕ, η ΟΝΕ, οι Συνθήκες του Μάαστριχτ και του Αμστερνταμ. Ο,τι δηλαδή έχει υπερψηφίσει ή έχει ανεχθεί ο ΣΥΝ.