Πέμπτη 30 Μάρτη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 34
Βιβλίο
ΚΩΣΤΑΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ
«Ο τελευταίος των Τριανταφυλλαίων (Στη ζωή και στον αγώνα)»

Οταν από το «νήμα» της οικογένειας έμεινε μόνος ο Κώστας Τριανταφύλλου, σκέφτηκε ότι έπρεπε να δοθούν στη δημοσιότητα τα «Εργα και αι Ημέραι» όλης της οικογένειας, γιατί ήταν και πολλά και σπουδαία.

Προικισμένος με το χάρισμα απλού, αλλά καλοδιατυπωμένου λόγου, αρχίζει τα απομνημονεύματά του με τίτλο «Ο τελευταίος των Τριανταφυλλαίων», με τη γέννησή του (1917) στο Ευπάλιο Δωρίδας και κλείνει στην τελευταία δεκαετία του αιώνα, οπότε αρκετοί από την οικογένειά του «έφυγαν».

Διανθισμένο το γραπτό του με το ρουμελιώτικο ιδίωμα, γίνεται απολαυστικό στις περιγραφές της παιδικής του ηλικίας, με αναφορές στα ήθη, έθιμα και στις αγροτικές ασχολίες του χωριού του, ως την Κατοχή. Ο ίδιος και οι δικοί του ήταν αριστερών αρχών, ανήκε στους «παραβρέχηδες», χαρακτηριστική επωνυμία του Γιάννη Σκαρίμπα. Οργανώνεται στην Αντίσταση (1941-1944) και εντάσσεται στο Κομμουνιστικό Κόμμα. Στη διάρκεια των Δεκεμβριανών, ήταν γραμματέας της Τομεακής Επιτροπής του ΕΑΜ και μέλος της Αχτιδικής Επιτροπής των Δήμων Ευπαλίου και Ποτίδαιας και εφεδροΕΛΑΣίτης. Κατά τον Εμφύλιο, επιτελής του αρχηγείου Βερμίου, πολιτικός επίτροπος ταγμάτων, παίρνει μέρος σε δεκάδες μάχες (Πιερία, Καϊμακτσαλάν, Σινιάτσικο, Πάικο, Βίτσι). Τραυματίζεται και περνά στη Γιουγκοσλαβία - Μπούλκες κι έπειτα στην Τσεχοσλοβακία. «Το καλοκαίρι του 1952, το Κόμμα μού έκανε τη μεγάλη τιμή να μου αναθέσει τη διεύθυνση της Κεντρικής Κομματικής Σχολής Νίκος Μπελογιάννης».

Επιστροφή στην Αθήνα το 1954 ως παράνομος. Συλλαμβάνεται. Φυλακή 11 χρόνια και επί χούντας εξορίες στη Γυάρο και το Παρθένι Λέρου. Το 1968, βαριά άρρωστος, ελευθερώνεται. Μετά τη μεταπολίτευση, εργάζεται σκληρά σα διευθυντής του λογιστηρίου της «Σύγχρονης Εποχής». Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΚΜΕ.

Κι οι άλλοι Τριανταφυλλαίοι; «Ημασταν 5 αδέλφια. Πρώτη ήταν η Κούλα, πέθανε το 1981. Δεύτερος ο Νίκος. Οντας συνταγματάρχης του ΔΣΕ και αρχηγός του Αρχηγείου Κεντρικής Μακεδονίας του ΔΣΕ, σκοτώθηκε το Φλεβάρη του 1948... Τρίτος η αφεντιά μου... Τέταρτος ήταν ο Γιάννης, ΕΠΟΝίτης στην Κατοχή, γιατρός - χειρουργός, στέλεχος του ΚΚΕ. Δύο φορές υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ στη Φωκίδα. Πέθανε στις 5.1.97. Τελευταία ήταν η Κατίνα. ΕΠΟΝίτισσα στην Κατοχή. Πέθανε το 1995. Απόμεινα μόνος. Ο «τελευταίος των Τριανταφυλλαίων...», πρόσφατα, εξεμέτρησε κι αυτός του βίου (Εκδόσεις: Γραφικές Τέχνες Ελένη Γκολέμα, Σόλωνος 120-3, Αθήνα 1999).


Ευγενία ΖΩΓΡΑΦΟΥ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ