Κυριακή 20 Ιούλη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 10
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΙΑΔΙΩΤΗΣ
«Προχωράμε μπροστά»

Με αφορμή την ολοκλήρωση του 6μηνου που η ελληνική κυβέρνηση ασκούσε την προεδρία της ΕΕ ακούστηκαν πολλά. Κυρίως για το πόσο επιτυχής υπήρξε η ελληνική πλευρά. Για το θέμα απευθυνθήκαμε στον Γιώργο Σκιαδιώτη, μέλος του Συνδικαλιστικού Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Σημειώνει ότι στο εξάμηνο επιβεβαιώθηκε και βάθυνε ο ιμπεριαλιστικός, φιλοπόλεμος, αντιδραστικός και αντιλαϊκός χαρακτήρας της ΕΕ. Επαναβεβαιώθηκε ότι συγκροτήθηκε από το κεφάλαιο και τις πολυεθνικές, για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους. Ο ρόλος, δε, της ελληνικής κυβέρνησης στην παραπάνω εξέλιξη ήταν όντως δραστήριος, ώστε τα πράγματα να εκφραστούν όσο πιο αντιδραστικά μπορούσαν. Θετικότατα βεβαίως για τα κεφαλαιοκρατικά συμφέροντα.

«Μέσα» κι «έξω»

Διευκρινίζει ότι η αντιδραστικοποίηση και φασιστικοποίηση της ΕΕ υπήρξε προς τα «έξω» και προς τα «μέσα». Προς τα «έξω» έγινε ακόμα πιο φιλοπόλεμη, «βοήθησε αποφασιστικά στη διεξαγωγή και νομιμοποίηση του ιμπεριαλιστικού εγκλήματος σε βάρος του ιρακινού λαού. Μαζί σήμερα με τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, πάλι σχεδιάζουν και υλοποιούν νέες βαρβαρότητες σε βάρος του κουβανέζικου, του παλαιστινιακού, του ιρανικού, του βορειοκορεατικού και δεκάδων άλλων λαών. Σε αλληλοϋποστήριξη με την αμερικανική κυβέρνηση (παρά τις όποιες ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις) υλοποιούν το φασιστικό δόγμα των προληπτικών πληγμάτων, δολοφονιών και πολέμων, στο όνομα πάντα της πάταξης της "Διεθνούς Τρομοκρατίας"».

Προσθέτει ότι στη διάρκεια του εξαμήνου προστέθηκαν νέα στοιχεία που επιβεβαιώνουν ότι ιμπεριαλιστική κρατική τρομοκρατία και «τρομοκρατία» τύπου «Αλ Κάιντα», «Ερυθρών Ταξιαρχιών», «17 Νοέμβρη» κλπ. είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. «Αλληλοτροφοδοτούνται και αλληλοσυμπληρώνονται απέναντι στο παγκόσμιο κομμουνιστικό - εργατικό λαϊκό κίνημα - τους λαούς συνολικότερα».

Προς τα «μέσα» επιταχύνθηκε η επίθεση του κεφαλαίου στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων: «Τα δικαιώματα σε μόνιμη και σταθερή εργασία, σε δωρεάν καλή πρόνοια - περίθαλψη - υγεία, στην δωρεάν εκπαίδευση για όλους, το σταθερό ωράριο εργασίας, την αγοραστική ικανότητα μισθών, ημερομισθίων και συντάξεων χτυπήθηκαν βάρβαρα».

Υπογραμμίζει ότι νέοι φασιστικοί νόμοι και ρυθμίσεις (π.χ. «αντιτρομοκρατική» συμφωνία, συμφωνία απέλασης προσώπων, «μέτρα» για τους μετανάστες κλπ.) ήρθαν να σφίξουν τη φασιστική θηλιά γύρω από όσους αντιδρούν.

Στον αντίποδα

Στο ίδιο εξάμηνο - τονίζει - δυνάμωσε το αντιπολεμικό κίνημα. Το κίνημα αμφισβήτησης του ιμπεριαλισμού και του πολέμου, της εναντίωσης στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις. Και στη χώρα μας, και σε διεθνές επίπεδο.

«Οι μαζικές μαχητικές εκδηλώσεις των δυνάμεων του ΚΚΕ, του ΠΑΜΕ, της ΕΕΔΥΕ, του Συντονιστικού των μαθητών κλπ., οι εκδηλώσεις σε Ναύπλιο, Αθήνα, Χανιά, Ρόδο, Λάρισα, Αλεξανδρούπολη, Κέρκυρα, σε κάθε μικρή και μεγάλη σύναξη Ευρωπαίων παραγόντων, και τέλος στη Θεσσαλονίκη, έδωσαν τον τόνο, καθόρισαν το περιεχόμενο και ανέδειξαν τη "Δράση" ως τη βασική και καθοριστική συνιστώσα αυτού του κινήματος στη χώρα μας», επισημαίνει.

Συνεχίζει: «Αυτό δεν μπόρεσε να αποκρυφτεί, παρ' όλες τις φιλότιμες προσπάθειες κρατικών, παρακρατικών μηχανισμών, μεγαλοϊδιοκτητών μέσων μαζικής ενημέρωσης, διαφόρων αντικομμουνιστών κλπ. Οι χιλιάδες διαδηλωτές αυτού του κινήματος, που συμμετείχαν σε Πόρτο Αλέγκρε, Φλωρεντία, Γένοβα, Πράγα, Γενεύη κ.α. Οι δεκάδες αντιπροσωπείες των κομμουνιστικών κομμάτων, των συνδικαλιστικών οργανώσεων και αντιπροσωπειών. Των νεολαιίστικων κινημάτων. Οι χιλιάδες διαδηλωτές από άλλες χώρες, που διαδήλωσαν κάτω από τις σημαίες του ΠΑΜΕ και της "Δράσης", είναι άλλη μια σημαντικότατη προσφορά αυτού του κινήματος στο συντονισμό της πάλης και της διεθνοποίησης της δράσης.

»Αυτά ακριβώς ήθελε να αποτρέψει, να περιορίσει, να αποκρύψει η κυβέρνηση με το κλίμα τρομοκρατίας, με τους πολλαπλούς τρόπους αποπροσανατολισμού, τα πολυπαιγμένα παιχνίδια με τους αναρχοπροβοκάτορες, που δρούσαν σε αρκετές περιπτώσεις με τη "διακριτική" καθοδήγηση των εν υπηρεσία "αγανακτισμένων"».

Προσπάθησαν, αλλά απέτυχαν

Ο Γ. Σκιαδιώτης σημειώνει ότι παράλληλα με την ενδυνάμωση αυτού του κινήματος ενισχύθηκαν και οι προσπάθειες το κίνημα να περιοριστεί σε κάποιες επετειακές εκδηλώσεις, αποσπασμένο από την ανάγκη ανάπτυξης της ταξικής πάλης σε εθνικό επίπεδο, που πρέπει να είναι το κύριο στοιχείο του. Οτι επιχείρησαν να κρατηθεί «αποστειρωμένο» από αντιλήψεις περί συνολικής αντικαπιταλιστικής πάλης. Να περιοριστεί στην άποψη ότι μια άλλη διαχείριση μπορεί να οδηγήσει σε έναν ανθρωπινότερο καπιταλισμό. Να κρατηθεί μακριά - ειδικά στην Ελλάδα - από τους κομμουνιστές. Να αποκομμουνιστικοποιηθεί.

Σε αυτό - τονίζει - πρωτοστάτησαν (παρά τα πενιχρά αποτελέσματα που είχαν) τα στελέχη του ΣΥΝ, στελέχη του ΠΑΣΟΚ και οργανώσεις που ελέγχονται από τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό (βλ. ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ).

Και για το μέλλον;

Δε δικαιολογείται κανένας εφησυχασμός, καμιά αυταπάτη, συνεχίζει. «Ο πόλεμος, η άγρια εκμετάλλευση, το συνεχές χτύπημα των δικαιωμάτων είναι τα μόνα που μπορεί να δώσει ο καπιταλισμός και μορφώματα όπως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ».

Και βέβαια «οι πρόσφατες πρωτοβουλίες του ΠΑΜΕ ενάντια στις ανατιμήσεις (π.χ. κατάληψη γραφείων ΔΕΗ), οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας ενάντια στη συμφωνία παράδοσης πολιτών στις ΗΠΑ επιβεβαιώνουν ότι συνεχίζουμε αποφασιστικά, αξιοποιώντας την πείρα που αποκομίσαμε το προηγούμενο διάστημα».

Οι ταξικές δυνάμεις κινούνται σε δυο κατευθύνσεις:

«- Δυναμώνουμε την αντίσταση σε αυτήν την πολιτική. Επιδιώκουμε να καθυστερήσουμε, να ματαιώσουμε μέτρα. Να αποσπάσουμε νέες κατακτήσεις, όπου το κίνημα δημιουργεί ανάλογες προϋποθέσεις. Κάτι τέτοιο βεβαίως προϋποθέτει την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων στο συνδικαλιστικό κίνημα, τη συσπείρωση γύρω από το ΠΑΜΕ και την ανάδειξή του σε κύριο παράγοντα επιρροής και οργάνωσης της πάλης των εργαζομένων.

- Δουλεύουμε για να πείσουμε για μαζική αποδυνάμωση των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, όλων των κομμάτων που προσκυνούν τους ευρωμονοδρόμους. Δουλεύουμε για τη συγκρότηση ενός αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού λαϊκού μετώπου, που θα διεκδικήσει για λογαριασμό της εργατικής τάξης και των συμμάχων της την πολιτική εξουσία. Βασική προϋπόθεση και για τα δύο ήταν και παραμένει η οργανωτική και εκλογική ενίσχυση του ΚΚΕ».


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ