Της πολιτικής πρότασης διεξόδου από τα αδιέξοδα της εκμεταλλευτικής κοινωνίας που ζούμε, της δημιουργίας του λαϊκού μετώπου μέσα από μαζικές συσπειρώσεις με σταθερή αντιιμπεριαλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση.
Στην Πολιτική Απόφαση του 16ου Συνεδρίου του Κόμματος υπογραμμίζεται: «Υπάρχει αντικειμενική ανάγκη και δυνατότητα για τον άλλο, υπέρ της λαϊκής πλειοψηφίας, δρόμο ανάπτυξης και εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας. Το ΚΚΕ προβάλλει άμεσα την πολιτική συγκρότησης του ΑΑΔΜ, για να συμβάλλει στην ανάπτυξη του υποκειμενικού παράγοντα και τη δημιουργία συνθηκών που θα φέρουν το λαό στην εξουσία».
Καθάρια διατύπωση στηριγμένη στην αντικειμενική πραγματικότητα που μας βάζει μπροστά στις μεγάλες μας ευθύνες, της συγκεκριμένης σταθερής και επίμονης δουλιάς μας για την ανάπτυξη του υποκειμενικού παράγοντα για την ανατροπή του καπιταλισμού και τη λαϊκή εξουσία.
Απαιτείται, λοιπόν, η συνειδητοποίηση από τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας, της αναγκαιότητας της ρήξης με την κυρίαρχη πολιτική, της αναγκαιότητας της απόρριψης της πολιτικής του εξανθρωπισμού του καπιταλισμού. Απόρροια αυτής της συνειδητοποίησης είναι η ανάπτυξη ενός ισχυρού λαϊκού κινήματος, το πρώτο βήμα, δηλαδή στην ανάπτυξη του υποκειμενικού παράγοντα, η βασική προϋπόθεση για τη δημιουργία του ΑΑΔΜ, που με τη σειρά του θα απεγκλωβίζει συνειδήσεις από την πολιτική του κεφαλαίου.
Δεν είναι ρεαλιστικό σήμερα αυτό κραυγάζουν κάποιοι, είναι ουτοπικό και μεταφυσικό, ο κόσμος θέλει άμεσες λύσεις και όχι λύσεις στην άλλη ζωή.
Ποιος θα μας εξηγήσει τι είναι σήμερα ρεαλισμός;
Είναι πέρα για πέρα ρεαλιστική η πρόταση του ΚΚΕ, γιατί δε δημιουργεί αυταπάτες και ψευδαισθήσεις. Λέει τα πράγματα με τ' όνομά τους.
Μιλάει για την αναγκαιότητα της ανάπτυξης της ολόπλευρης ταξικής πάλης που μπορεί να παρεμποδίσει τα αντιδραστικά σχέδια, να περιορίσει τα τετελεσμένα και να μειώσει όσο μπορεί τις τραγικές συνέπειες.
Εχουμε συνείδηση ότι καμιά κατάκτηση δε διασφαλίζεται στον καπιταλισμό και κύρια ότι είναι ιδιαίτερα δύσκολη η απόσπαση δικαιωμάτων σήμερα, αν δεν αλλάξει ο αρνητικός συσχετισμός σε επίπεδο εξουσίας, αν δε βάλουμε πλώρη για να φτιάξουμε το μέτωπο της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού μας με την εργατική τάξη μπροστά και με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα να οργανώνει τους αγώνες της και να υπερασπίζεται τα δικά της συμφέροντα, για να γίνει τάξη για τον εαυτό της, για να παίξει τον ιστορικό της ρόλο, να κατακτήσει την εξουσία αφού ανατρέψει την εξουσία της εκμετάλλευσης.
Ολα αυτά βέβαια, είναι αδύνατο να γίνουν, αν δεν ισχυροποιηθεί αποφασιστικά το ΚΚΕ, αν δε δυναμώσει οργανωτικά και αυξήσει τις θέσεις και την επίδρασή του στο μαζικό κίνημα. Γιατί έτσι από καλύτερες θέσεις θα επηρεάζει και στην πολιτική συσπείρωσης και συνεργασίας και οι διεργασίες στη συνείδηση των λαϊκών στρωμάτων θα επιταχυνθούν.
Το ΚΚΕ είναι ο πιο σταθερός και αταλάντευτος παράγοντας του Μετώπου. Ο διάλογος και ο αντίλογος είναι τα στοιχεία που θα κάνουν το λαϊκό μέτωπο να γίνει το δυνατό όχημα που θα οδηγήσει το λαό στη δική του εξουσία.
Η καταδίκη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και γενικά της σοσιαλδημοκρατίας, με όποια μορφή εμφανίζεται και η ενίσχυση του ΚΚΕ στις εκλογές που θα γίνουν, είναι ένα αποφασιστικό και σημαντικό βήμα σ' αυτή την προοπτική.