Οι κινηματογραφικοί Αστερίξ και Οβελίξ: Γαλλική παραγωγή, «χολιγουντιανή» λογική |
Ως προεδρεύων των Ευρωπαίων ομολόγων του, ο υπουργός Πολιτισμού, Ε. Βενιζέλος, μετέφερε στο διευθυντή της ΟΥΝΕΣΚΟ τη θέση της ΕΕ, ότι ο Οργανισμός έχει την «τεράστια ευκαιρία να αναλάβει την πρωτοβουλία κατάρτισης» αυτής της σύμβασης, η οποία, «φυσικά», δε θα καταργεί αρμοδιότητες οργανισμών - όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου και ο Διεθνής Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας - αλλά θα «επιτρέπει στην ΟΥΝΕΣΚΟ να διαμορφώσει ένα πεδίο ιδιαίτερης μεταχείρισης του πολιτισμού και του οπτικοακουστικού τομέα (...), όπου η αγορά δεν μπορεί να δώσει από μόνη της πλήρεις λύσεις». Ολα αυτά, στο όνομα της «πολιτιστικής πολυμορφίας».
Σε δηλώσεις του μετά τη συνάντηση, ο υπουργός είπε ότι «θα ήταν λάθος να θεωρηθούν όλες αυτές οι ενέργειες αντιαμερικανικές ή αμυντικού χαρακτήρα. Αν θέλουμε να διαφυλάξουμε την πολιτιστική πολυμορφία, ιδίως στον τομέα των μεγάλων πολιτιστικών βιομηχανιών - όπως είναι ο κινηματογράφος, οι τηλεοπτικές παραγωγές, η δισκογραφία, οι μεταφράσεις των βιβλίων- τότε δεν μπορεί να κινούμαστε μόνον αμυντικά, γιατί θα χάσουμε». Πρόσθεσε, ότι απέναντι στα αμερικανικά προϊόντα «χρειαζόμαστε ενεργητικές πολιτικές και πιο έξυπνες παρεμβάσεις», σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. «Είναι πολύ σημαντικό η ΕΕ να καταλάβει ότι δεν αρκεί απλώς και μόνο να διαπραγματεύεται με τον ΠΟΕ, με τις ΗΠΑ, αλλά πρέπει και η ίδια να διαμορφώσει τη νομική βάση», ώστε «να παίξει ρόλο στην άσκηση της πολιτιστικής πολιτικής, που είναι ένα πρόβλημα βαθύτατα πολιτικό».
Δεδομένου του ανταγωνισμού μεταξύ του ευρωενωσιακού και αμερικανικού κεφαλαίου στον οπτικοακουστικό τομέα, οι «πρωτοβουλίες» αυτές στοχεύουν ουσιαστικά στη θέσπιση «κανόνων» στη διεθνή διανομή, όπου ο μεγάλος κυρίαρχος είναι οι ΗΠΑ, έτσι ώστε να «εξυπηρετηθούν» όλοι. Δεν είναι τυχαίο ότι η Γαλλία (το οπτικοακουστικό προϊόν της οποίας χάνει έδαφος στις αγορές) διαφήμισε τη διάσκεψη και ότι τις εργασίες άνοιξε με «ένθερμη» ομιλία του ο Πρόεδρος Σιράκ. Τα περί «πολυμορφίας» έχουν ήδη καταδικαστεί από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και παραμένουν μόνο... προφάσεις εν αμαρτίαις.