Αύριο, Πέμπτη, θα πάρει τις τελικές αποφάσεις του το Διοικητικό Συμβούλιο της ΑΓΕΤ Ηρακλής, όπου μεταξύ των θεμάτων θα συζητηθεί και η επαναλειτουργία ή όχι του εργοστασίου ΑΓΕΤ Ηρακλής ΙΙΙ (πρώην «Τσιμέντα Χαλκίδας»), που έχει διακόψει τη λειτουργία του εδώ κι 6 μέρες, με τρόπο αυθαίρετο και με αφορμή τη συνεχιζόμενη απεργία των ιδιοκτητών σιλοφόρων φορτηγών (ειδικά φορτηγά μεταφοράς τσιμέντου), αλλά και τις λαθεμένες τακτικές και επιλογές του ΔΣ (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) του σωματείου. Το ΔΣ μαζί με την πλειοψηφία της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου δημιουργούν αυταπάτες στους εργαζόμενους με τα περί «κοινωνικών διαλόγων» και «κοινωνικών εταίρων», όπως εύστοχα επισημαίνει και η ανακοίνωση της ΝΕ Εύβοιας του ΚΚΕ.

Η διοίκηση του Σωματείου όσο και η πλειοψηφία της διοίκησης του ΕΚ προσπαθούν με κάθε τρόπο να μην καταλάβουν οι εργαζόμενοι - όπως και οι οικογένειές τους - ότι κύριος υπεύθυνος γι' αυτή τη συμπεριφορά της εργοδοσίας είναι η κυβερνητική πολιτική, η οποία παρέχει «γην και ύδωρ» στο μεγάλο κεφάλαιο και στις πολυεθνικές. Είναι «ηλίου φαεινότερον» ότι, ενώ διανύεται η έκτη μέρα διακοπής της λειτουργίας του εργοστασίου καμιά κυβερνητική παρέμβαση, καμία πρωτοβουλία δεν έχει εκδηλωθεί, ενώ σε συνάντηση που είχε ο Ευβοιώτης υφυπουργός Ανάπτυξης, Χρ. Θεοδώρου, με στελέχη της ΑΓΕΤ Ηρακλής, του πέταξαν «κατάμουτρα» ότι όποτε θέλουν θα την επαναλειτουργήσουν και αποχώρησαν.

Ακόμα ακόμα και η χτεσινή συνάντηση στη ΓΣΕΕ με τα σωματεία(εκτός αυτό των «Τσιμέντων Χαλκίδας», που δεν ειδοποιήθηκε αλλά και συμμετέχει με ευθύνη του στο Συντονιστικό Σωματείων) έρχεται εκ των υστέρων και πολύ αργά για τις ανατροπές που έχουν συμβεί στον όμιλο ΑΓΕΤ Ηρακλής κατά των εργαζομένων. Και όπως δείχνουν τα πράγματα, δεν έγινε η χτεσινή σύσκεψη για ν' ανατρέψει την κατάσταση σε όφελος των εργαζομένων, αλλά για να επικυρώσει τις επιλογές της πολυεθνικής ή τα νέα της σχέδια για περαιτέρω συρρίκνωση προσωπικού και μονάδων είτε με ξεπούλημα θυγατρικών είτε με κλείσιμο ακόμα και εργοστασιακής μονάδας αργά ή γρήγορα, όπως εκτιμάται από συνδικαλιστές του χώρου.

Τούτη την ώρα οι εργαζόμενοι του ομίλου πρέπει να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους. Το αίτημα που διατυπώθηκε από παλιά για ενιαίο δημόσιο φορέα τσιμεντοβιομηχανίας να γίνει αίτημα συσπείρωσης και αγώνα που θα οδηγήσει σε γενικότερες ανατροπές της αντιλαϊκής πολιτικής και των εκφραστών της.