ΦΛΩΡΕΝΤΙΑ (Του απεσταλμένου μας Χρήστου ΜΑΝΤΑΛΟΒΑ).--

Με τη μεγάλη αντιπολεμική πορεία - που άρχιζε ενώ γράφονταν αυτές οι γραμμές, χτες το μεσημέρι - να έχει γράψει ήδη τη δική της ιστορία, σήμερα ολοκληρώνονται οι εργασίες στη Φλωρεντία για το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ, που θέλει να στήσει η σοσιαλδημοκρατία με στόχο να μαντρώσει τα κοινωνικά κινήματα σε ένα πλαίσιο, που θα αφήνει στο απυρόβλητο τον ιμπεριαλισμό. Χαρακτηριστικών αυτών των εργασιών είναι η προσπάθεια που καταβάλλουν οι κυρίαρχες δυνάμεις του Φόρουμ - Σοσιαλδημοκράτες και Τροτσκιστές - να χειραγωγήσουν το όποιο κίνημα, δράση, ή φωνή αμφισβήτησης, της σημερινής βάρβαρης ιμπεριαλιστικής πραγματικότητας, των ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Κύριος στόχος τους είναι ο εγκλωβισμός όσων αντιστέκονται, στα πλαίσια μιας λογικής διαχείρισης του συστήματος. Με άλλα λόγια, η καλλιέργεια της αυταπάτης ότι ο καπιταλισμός «είναι δυνατόν να εξανθρωπιστεί!!!».

Παρόλο που αυτές τις μέρες η λογική αυτή προσπάθησε να βγει ως ένα βαθμό προς τα έξω συγκαλυμμένη, ωστόσο, τα όσα διαδραματίστηκαν στη Φλωρεντία αποκάλυψαν κατά τον πιο σαφή τρόπο το τι πραγματικά επιδιώκεται από τους οργανωτές.

Κατ' αρχάς, πρέπει να ειπωθεί ότι μέσω των συνθημάτων ή των απόψεων που προωθούν, ναι μεν μιλάνε ενάντια στον πόλεμο, στη φτώχεια, στην αδικία, στο νεοφιλελευθερισμό, αλλά συστηματικά αποφεύγουν να μιλήσουν και να τοποθετηθούν για τις αιτίες αυτής της πραγματικότητας. Ακόμα και έννοιες, όπως ιμπεριαλισμός, ΝΑΤΟ, ευρωστρατός, καπιταλισμός, ταξικό εργατικό κίνημα, είναι διαγραμμένες από το λεξικό τους. Ενδεικτικό, ακόμα, είναι ότι το σύνθημα «ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός» είναι εντελώς γενικόλογο και αόριστο. Εξάλλου, προ ολίγων ημερών, ο Αλ. Καλύβης του ΣΥΝ, σε συνάντηση που έγινε στην Αθήνα από την πρωτοβουλία για το Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ, διαπίστωσε ότι η Αριστερά στην Ελλάδα δεν έχει απάντηση για το ποιος είναι αυτός ο κόσμος και ότι θα πρέπει να βρεθεί. Η στρατηγική πρόταση του ΚΚΕ για το σοσιαλισμό μάλλον δεν έφθασε ποτέ στ' αυτιά του ή, ακόμα χειρότερα, εμμένει σε λύσεις διαχείρισης του συστήματος, παρόλο που εκ των πραγμάτων αποδείχτηκαν καταστροφικές για την εργατική τάξη και τους λαούς της Ευρώπης.

Σε σεμινάριο που οργάνωσε η ΣΕΣ (η Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων ή, αλλιώς, ο ιμάντας μεταφοράς της αντεργατικής και αντιλαϊκής πολιτικής της ΚΟΜΙΣΙΟΝ), στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ, επισήμανε απροκάλυπτα ότι κύριος στόχος της είναι τα συνδικάτα της Ευρώπης ν' ακολουθήσουν τη γραμμή της προώθησης της κοινωνικής συνοχής. Δηλαδή, της ταξικής συνεργασίας και της κοινωνικής συναίνεσης. Αλλωστε, χαρακτηριστικό του προσανατολισμού που θέλουν να δώσουν οι κυρίαρχες δυνάμεις του Φόρουμ είναι το περιεχόμενο της συγκέντρωσης - συζήτησης, που διοργάνωσε η προπαρασκευαστική επιτροπή την Παρασκευή το βράδυ και στην οποία συμμετείχαν η ΑΤΑΚ Γαλλίας, οι Πράσινοι της Γερμανίας, οι Τροτσκιστές της Γαλλίας και της Αγγλίας, ο Φ. Μπερτινότι, ΓΓ της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης. Η γραμμή που προώθησε η ΑΤΑΚ και οι Πράσινοι ήταν αυτή της συνδιαλλαγής με την Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά και του εξωραϊσμού της ταυτόχρονα.

Ισως αποκαλυπτικότερο όλων, για το τι επιδιώκουν αυτές οι δυνάμεις, είναι το δημοσίευμα της προηγούμενης Παρασκευής για το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ στη συντηρητική ιταλική εφημερίδα «REBUPLICA», το οποίο έφερε τον τίτλο «θέλουνε μια καλύτερη παγκοσμιοποίηση» - δείχνοντας, έτσι, ότι αυτές οι δυνάμεις δεν είναι ουσιαστικά ενάντια στην παγκοσμιοποίηση, αλλά απλώς ζητάνε να την εξανθρωπίσουν!!!

Από την άλλη μεριά, στις συναντήσεις της Φλωρεντίας, έγινε καθαρό ότι υπάρχουν και εκείνες οι δυνάμεις, που με σαφήνεια τάσσονται κατά του ιμπεριαλισμού και των μονοπωλίων και αναδεικνύουν την αναγκαιότητα της ανατροπής τους. Ανάμεσα σ' αυτές τις δυνάμεις, βρίσκεται το ΚΚΕ, που παρακολούθησε τις συζητήσεις, έκανε καίριες παρεμβάσεις και ήρθε σε επαφή με μεγάλο αριθμό κινημάτων, πολιτικών οργανώσεων και άλλων. Στόχος, η ενίσχυση της αντιιμπεριαλιστικής πάλης, η ανάδειξη του εκμεταλλευτικού χαρακτήρα του συστήματος - ως την αιτία που βρίσκεται πίσω από κάθε μεγάλο και μικρό πρόβλημα της εργατικής τάξης και των λαών - και του ότι η ένταση της ταξικής πάλης αποτελεί μονόδρομο για την ανατροπή αυτού του συστήματος.