Κυριακή 10 Νοέμβρη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 14
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Το ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ... ..

(Δεν μπαίνει στις «ναφθαλίνες»)

ΤΡΕΙΣ είναι οι κορυφαίοι σταθμοί της νεότερης εθνικής Ιστορίας μας. Τα πρωτεία φυσικά τα έχει πάντα ο μεγάλος ξεσηκωμός της Λευτεριάς, το Εικοσιένα. Δεύτερη, στη σειρά μεγάλη ώρα είναι ο μεγάλος αγώνας της Εθνικής Αντίστασης, που βεβαίωσε ένα καινούριο Εικοσιένα. Σ' αυτή την ιστορική διαδρομή, μέσα στην τυραννία και την εφιαλτική καταπίεση της χούντας έφθανε κι έμπαινε και μια τρίτη κορυφαία ώρα: το Πολυτεχνείο.

ΤΟ ΝΟΕΜΒΡΗ του 1973 μέσα από το καμίνι των παθών της μεταπολεμικής Ελλάδας έφτανε του Πολυτεχνείου η γενιά. Γενιά σημαδιακή κι άτρομη, όπως ακριβώς κι οι άλλες γενιές που είχαν προηγηθεί, αυτή του Εικοσιένα που πήρε πάνω της της Λευτεριάς τον αγώνα και σε σειρά διαδοχής της Εθνικής Αντίστασης ο επικός αγώνας με τις μεγάλες θυσίες, τα ολοκαυτώματα του λαού μας ο αγώνας ο πολύδακρυς, αλλά και τραγικά αδικαίωτος.

ΦΕΓΓΟΒΟΛΗΜΑ αρετής και τόλμης της ελληνικής νιότης στο ελληνικό, αλλά και στο παγκόσμιο στερέωμα. Οι ρίζες της γενιάς αυτής τραβάνε βαθιά ανταμώνουν τα χρόνια της κλεφτουριάς. Γενιά πεισματική, θεληματική αλλά και γενιά φωτισμένη ξέρει τι θέλει, ξέρει τι γυρεύει και γιατί παλεύει: ΨΩΜΙ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

ΑΔΕΛΦΟΣΥΝΗ ιερή, άρρηκτη ενάντια στη χούντα. Πόσες και πόσες γενιές μάτωσαν, πόνεσαν για να φτάσει η ώρα της γενιάς του Πολυτεχνείου... Βαθιές, κατάβαθες οι ρίζες. Η γενιά της κλεφτουριάς, το Ξεσηκωμού, του 1843, των απελευθερωτικών πολέμων, η γενιά του Κιλελέρ, των εργατικών αγώνων. Η γενιά της θυσίας της Ακροναυπλίας, της αντιφασιστικής μάχης, η γενιά της Καισαριανής και του Χαϊδαριού, η αθάνατη εκείνη γενιά των βουνών... Κι όλες τους γενιές αγώνων, γενιές θυσίας.

ΜΕ ΤΗΣ ιστορίας τα διδάγματα αρματωμένη η γενιά του Πολυτεχνείου. Τα παθήματα, μαθήματα. Γενιά πολιτικοποιημένη ξέρει πολύ καλά πως της Παιδείας το πρόβλημα είναι πολιτικό κι όχι πρόβλημα απομονωμένο και ασύνδετο. Ξέρει πως Παιδεία ελεύθερη - δημοκρατική δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς πραγματική εθνική ανεξαρτησία, δίχως πραγματική δημοκρατία, χωρίς λαϊκές ελευθερίες, χωρίς ευημερία των εργαζομένων, χωρίς παραμερισμό των κάθε λογής και μορφής εκμεταλλευτών.

ΤΑ ΝΙΑΤΑ, που το Νοέμβρη του 1973 στάθηκαν στου Πολυτεχνείου την έπαλξη δεν άκουσαν τις συνταγές και τις υποδείξεις για «φρονιμάδα» που και τότε τους σέρβιραν. Η ίδια τακτική και μεθοδολογία που κι εμείς στα χρόνια της Κατοχής δεχτήκαμε. Οταν οι «φρόνιμοι» με τάχατες πατρικό ενδιαφέρον μας συνιστούσαν να αποτραβηχτούμε από τον αγώνα που καθώς έλεγαν είναι μάταιος... Κι εμείς θα 'πρεπε να γυρίσουμε στα βιβλία και στα εργαστήρια.

ΚΑΙ ΣΤΑ χρόνια της χούντας η ίδια γραμμή «φρονιμάδας» φτάνει να ακολουθούσαν τις υποδείξεις... Ολες οι πόρτες ορθάνοιχτες φτάνει να σκύψεις το κεφάλι και να γυρίσεις τις πλάτες στους αγώνες, να σταθείς απόμακρος κι αδιάφορος στους λαϊκούς αγώνες. Βέβαια, κι είναι αυτό γνωστό πως ούτε η Αντίσταση ούτε του Πολυτεχνείου η γενιά άκουσαν τις συνταγές τους να «φρονιμέψουν» να γίνουν νοικοκύρηδες. Θυμάστε το δημοτικό τραγούδι στα χρόνια της Τουρκοκρατίας που ο Βασίλης λέει: Μάνα μου εγώ δεν κάθομαι να γίνω νοικοκύρης / και να 'μαι σκλάβος των Τουρκών, κοπέλι στους αρχόντους...».

ΕΙΝΑΙ τώρα αρκετά χρόνια, που συστηματικά καταβάλλεται προσπάθεια να «κλαδέψουν» του Πολυτεχνείου τα μηνύματα και να τα αφυδατώσουν. Δεν τ' αντέχουν ν' αντηχούνε και να πυρώνουν του λαού την καρδιά. Τους τρόμαξαν τα μηνύματα από την ώρα που πρωτακούστηκαν. Κι έτσι κάθε φορά αναζητούνε τρόπους και τεχνάσματα να τα εγκλωβίσουν στα πέπλα της σιωπής. Και στις βιτρίνες, τις μουσειακές της ναφθαλίνης...

Η ΒΔΟΜΑΔΑ που έρχεται μας φέρνει κι εφέτος στην τριήμερη εκδήλωση για του Πολυτεχνείου την επέτειο. Χιλιάδες και χιλιάδες πατριώτες θα βρεθούν παρόντες στις εκδηλώσεις και στην παλλαϊκή πορεία όπως έχει κατοχυρωθεί από την πρώτη χρονιά... Πορεία στην Αμερικάνικη Πρεσβεία.

ΟΛΟΖΩΝΤΑΝΑ του Νοέμβρη τα μηνύματα. Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία, Εθνική Ανεξαρτησία. Να φύγουν οι Βάσεις του ΝΑΤΟ και οι Αμερικάνοι. Αναμμένη στην ψυχή του λαού και της νέας γενιάς της πατρίδας η ιερή φλόγα του Πολυτεχνείου. Το Πολυτεχνείο ζει. Ο Αγώνας συνεχίζεται. Κι εμείς όλοι μαχητικά κι αταλάντευτα στο δρόμο, που χάραξε ο Νοέμβρης.


Του
Νίκου ΚΑΡΑΝΤΗΝΟΥ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ