Την τελευταία πεντηκονταετία, ο πληθυσμός της Γης αυξήθηκε περίπου 2,5 φορές. Την ίδια περίοδο, ο παγκόσμιος πλούτος αυξήθηκε κατά 9 φορές. Θα περίμενε κανείς, λοιπόν, ότι στις μέρες μας, αν μη τι άλλο, δε θα υπήρχε ούτε ένας πεινασμένος άνθρωπος. Ομως...

Στην έκθεση του Οργανισμού Γεωργίας και Τροφίμων του ΟΗΕ, με αφορμή τη χτεσινή Παγκόσμια Μέρα κατά της Φτώχειας, τονίζεται ότι σήμερα 840 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν κάτω από το φάσμα της πείνας. Ταυτόχρονα, πάνω από 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι πίνουν μολυσμένο νερό, σχεδόν 3 δισεκατομμύρια (ο μισός πληθυσμός της Γης) πίνουν νερό κάκιστης ποιότητας με συνέπεια το θάνατο 130.000 ατόμων καθημερινά! Σήμερα, την εποχή της «αφθονίας» και της ανεπανάληπτης επιστημονικοτεχνικής προόδου, πάνω από 6 εκατομμύρια παιδιά κάτω των 5 ετών πεθαίνουν κάθε χρόνο από την πείνα!

Γιατί;..

Σήμερα, οι περιουσίες των 3 πλουσιότερων «Κροίσων» στον κόσμο (και των πολυεθνικών τους, φυσικά) είναι μεγαλύτερο από το ΑΕΠ 43 χωρών του Τρίτου Κόσμου! Αυτοί οι 3 έχουν εισοδήματα περισσότερα από όσα έχουν 600 εκατομμύρια άνθρωποι μαζί! Σήμερα, το πιο φτωχό 1/5 του παγκόσμιου πληθυσμού ζει μόλις με το 1% του παγκόσμιου ΑΕΠ, όταν το «προνομιούχο» 1/5 κατέχει το 86% του παγκόσμιου πλούτου!

Αυτή είναι η «παγκοσμιοποίησή τους». Με δυο λόγια, η πείνα δεν είναι ...φυσικό φαινόμενο. Είναι φαινόμενο κοινωνικό, γέννημα - θρέμμα του κοινωνικού τους συστήματος.