«Η υπερνομαρχία δεν έχει την πολυτέλεια να παραμείνει στίβος αναμέτρησης», έλεγε τις προάλλες ο υποψήφιος υπερνομάρχης της ΝΔ Γ. Τζαννετάκος στο ραδιόφωνο του «ΣΚΑΪ» και συμπλήρωνε: «Υπάρχουν προβλήματα χωρίς χρώμα, τα οποία απαιτούν λύσεις χωρίς χρώμα».

Και σε ό,τι αφορά στο λαό, πράγματι, δεν έχουν χρώμα τα προβλήματά του. Δε συμβαίνει το ίδιο, όμως, και για τις πολιτικές, που είτε δημιουργούν τα λαϊκά προβλήματα, είτε ευαγγελίζονται την αντιμετώπιση και τη λύση τους. Η πολιτική της κυβέρνησης, για παράδειγμα, δεν είναι άχρωμη. Εχει το ίδιο, ουσιαστικά, χρώμα με την πολιτική της ΝΔ, που στηρίζει την υποψηφιότητα του Γ. Τζαννετάκου. Εχουν και οι δυο το αντιλαϊκό χρώμα των νεοφιλελεύθερων επιλογών και μέτρων. Το αντεργατικό χρώμα των «ευρω-μονόδρομων», στα πλαίσια των οποίων κινούνται και τα δυο αυτά κόμματα.

Αλλωστε, ας μην ξεχνά ο κ. Τζαννετάκος ότι η προσωπική του πορεία αποτελεί μια ακόμη απόδειξη της χρωματικής σύμπτωσης των δύο «μονομάχων», όπως και των κεντροαριστερών ή κεντροδεξιών συμπληρωμάτων τους. Δε δυσκολεύτηκε, για παράδειγμα, να περάσει από το χώρο του «πράσινο-ροζ» φάσματος, στο χώρο του καθαρού «πράσινου» και τώρα στο «γαλάζιο». Οι μεταξύ τους ουσιαστικές διαφορές είναι αμελητέες...