» (...) τώρα μπορούμε να πούμε πως οι ΗΠΑ έβγαλαν τη μάσκα. Ασφαλώς διατηρούν ακόμη το χαμόγελο (οι Αμερικανοί Πρόεδροι πάντα είχαν ένα εκτυφλωτικό χαμόγελο), αλλά η συμπεριφορά τους είναι απείρως πιο σκληρή και προφανής από ποτέ άλλοτε. Η κυβέρνηση Μπους έλαβε αποστάσεις από τη Συνθήκη για τους Αντιβαλλιστικούς Πυραύλους, τη Συνθήκη για την Απαγόρευση Πυρηνικών Δοκιμών και τη Συνθήκη για τα Βιολογικά Οπλα... αρνήθηκαν να επικυρώσουν το σχέδιο του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (...) Με λίγα λόγια, είναι πάντα έτοιμες να στείλουν τους πεζοναύτες τους όπου θέλουν.

» Αλαζόνες, αδιάφορες, περιφρονώντας το διεθνή νόμο, αμφισβητώντας κάθε αρμοδιότητα του ΟΗΕ ή σε άλλες περιπτώσεις χειραγωγώντας τον, οι ΗΠΑ είναι σήμερα η πιο επικίνδυνη δύναμη που γνώρισε ποτέ ο κόσμος - ένα αυθεντικό "κράτος - παρίας" (...) και η Ευρώπη - ιδιαίτερα η Βρετανία - είναι συνένοχη.

» (...) Αυτές οι σκέψεις μου ισχύουν ακόμη περισσότερο σήμερα από ό,τι την ημέρα που τις (σ.σ.: πρώτο)εξέφρασα, στις 10 Σεπτεμβρίου του 2001. Το «κράτος - παρίας» επιβεβαίωσε - (...) χωρίς να ντραπεί - πως ήταν ένα τέλειο τέρας, ένας πρωταθλητής του κακού με χρυσή πανοπλία. Κήρυξε τον πόλεμο σε ολόκληρο τον κόσμο. Δεν ξέρει παρά μόνο μία γλώσσα, αυτήν των βομβών και του θανάτου».

***

(Λόγια του θεατράνθρωπου Χάρολντ Πίντερ, όπως δημοσιεύτηκαν - και αναδημοσιεύτηκαν 10/8/2002 στην «Ελευθεροτυπία» - στο αφιέρωμα του βρετανικού περιοδικού Granta με θέμα «ένας χρόνος μετά»...)