Εμπλεος ανησυχίας για το ενδεχόμενο η υπόθεση της «17Ν» να αποτελέσει μοχλό συντηρητικών ανατροπών στο πολιτικό σύστημα εμφανίστηκε, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε χτες από το βήμα της ΔΕΘ, ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Ν. Κωνσταντόπουλος. Αγωνιώντας για την αστική δημοκρατία, την οποία και ανακήρυξε «μοναδικό πεδίο ανάπτυξης των κοινωνικών και πολιτικών αγώνων», δήλωσε πως ο ΣΥΝ θα την υπερασπιστεί με συνέπεια και κάλεσε «να χυθεί άπλετο φως και να απαντηθούν όλα τα ερωτήματα» που αφορούν στη «17Ν».

Ακολούθως, σχολιάζοντας την παρουσία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, τον κατηγόρησε για ωραιοποίηση της πραγματικότητας και επίδειξη αυταρέσκειας και αυτοϊκανοποίησης. Ενώ κατήγγειλε, ως απάντηση στα όσα περί ασφάλειας δήλωσε ο Κ. Σημίτης, πως είναι η κυβερνητική πολιτική αυτή που προκαλεί ανασφάλεια.

Αναφερόμενος στη σχεδιαζόμενη επίθεση στο Ιράκ το περισσότερο που βρήκε να επισημάνει ήταν η ανάγκη η Ελλάδα να αξιοποιήσει όλα τα περιθώρια που έχει στο πλαίσιο της ΕΕ ώστε να προωθηθούν πρωτοβουλίες για τη ματαίωση της επίθεσης στο Ιράκ! Κι αυτό στον απόηχο των επαναλαμβανόμενων δηλώσεων κορυφαίων κυβερνητικών παραγόντων πως η ελληνική κυβέρνηση θα κάνει ό,τι αποφασίσει η ΕΕ. Δηλώσεις τις οποίες ο πρόεδρος του ΣΥΝ προσπέρασε ως μη γενόμενες, αρνούμενος έστω και την παραμικρή κριτική.

Απεναντίας ο Ν. Κωνσταντόπουλος δήλωσε τη διαθεσιμότητα του κόμματός του στην προσπάθεια να «ξεπεραστούν οι σκόπελοι» μια και είναι η ώρα «της μέγιστης ενεργοποίησης όλων των δυνάμεων της χώρας», η ώρα που απαιτεί «πολύ καλή συνεννόηση της κυβέρνησης με όλα τα κόμματα».

Ο πρόεδρος του ΣΥΝ, όμως, άφησε το καλύτερο για το τέλος, μια και καταλήγοντας την εισηγητική του ομιλία μίλησε για το κεντρικό πολιτικό πρόβλημα της χώρας, που δεν είναι άλλο από την παραδοχή πως η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει φθαρεί! Η λύση που πρότεινε είναι «μια πολιτική με τη σφραγίδα της αριστεράς», θέτοντας ως προϋπόθεση «να σπάσει το δικομματικό σκηνικό». Κάτι που μπορεί να γίνει εάν προσκληθεί ο ΣΥΝ στη διακυβέρνηση ή, όπως το διατύπωσε ο Ν. Κωνσταντόπουλος, «εάν περισσότερες δυνάμεις μπορέσουν να επηρεάσουν τις επιλογές και τους συσχετισμούς της εξουσίας».

Μάλιστα, χαρακτήρισε τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές μεγάλη ευκαιρία για να υπάρξει ένα τέτοιο μήνυμα, το οποίο «θα επηρεάσει θετικά τις πολιτικές εξελίξεις στη συνέχεια».

Αραγε, σε τι είδους θετικές πολιτικές εξελίξεις προσδοκά η ηγεσία του ΣΥΝ έχοντας ήδη επιλέξει να δώσει τη μάχη των εκλογών συνεργαζόμενη με το ΠΑΣΟΚ; Και πώς συνάδουν όλα τα παραπάνω με αυτή της την επιλογή; Σ' αυτά τα ερωτήματα δεν απάντησε βέβαια ο Ν. Κωνσταντόπουλος. Δήλωσε όμως ότι ο ΣΥΝ στην πορεία προς τις εκλογές προτάσσει «όλες εκείνες τις εκκρεμότητες που υπάρχουν στο επίπεδο της Αυτοδιοίκησης και πρέπει να αποτελέσουν πεδίο αντιπαράθεσης» και πως αυτές θα πρέπει να διεξαχθούν με κεντρικό άξονα τα μεγάλα προβλήματα της ελληνικής περιφέρειας. Κι ενώ δε φείστηκε λόγων για την περιγραφή των προβλημάτων, πάλι δεν εξήγησε πώς γίνεται να επιλέγεις ως προνομιακό σύμμαχο τον κύριο υπεύθυνο για την πρόκλησή τους.

Το εύρος άλλωστε των συνεργασιών του με το ΠΑΣΟΚ κάνει να ηχεί ως ανέκδοτο η δήλωση πως «η μεταχείριση των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών ως υποκατάστατου για να τροφοδοτήσει και να ανακυκλώσει τον δικομματικό ανταγωνισμό είναι μια ακόμη στρέβλωση του πολιτικού μας συστήματος».

Οπως επίσης η άρνηση του Ν. Κωνσταντόπουλου και του ΣΥΝ συνολικά να τοποθετηθούν στο ερώτημα «τι γίνεται στο δεύτερο γύρο» και η προσπάθεια κάλυψης πίσω από προσχήματα του τύπου «ο Συνασπισμός δε δίνει ούτε γραμμή, ούτε ντιρεκτίβες», το λιγότερο ακυρώνουν την όποια κριτική στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ.