O Ισμαΐλ Τζεμ από υπουργός Εξωτερικών, μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα, μεταβλήθηκε σε ηγέτη κόμματος, αγνώστου ονόματος προς το παρόν. Η κίνηση, όχι μόνο αναμενόταν από αναλυτές και ΜΜΕ, αλλά ορισμένοι δε συγκράτησαν την ικανοποίησή τους, δηλώνοντας ότι «επιτέλους, υπάρχει ελπίδα».

Η αναγγελία ίδρυσης του κόμματός του, που σύμφωνα με τον Τζεμ θα πλαισιώσουν, τόσο ο παραιτηθείς αντιπρόεδρος Χουσαμετίν Οζκάν, όσο και ο παραμένων στην κυβέρνηση υπουργός Οικονομικών, Κεμάλ Ντερβίς, προκάλεσε εντυπωσιακή άνοδο στο γενικό δείκτη μετά από πολυήμερη κατρακύλα. Η ανακούφιση των χρηματιστηριακών κύκλων, αλλά και του τουρκικού κεφαλαίου, όπως υποστήριζαν πολλοί αναλυτές, είναι περισσότερο από έκδηλη. Ο «φιλοευρωπαϊστής» Τζεμ, υποστηρικτής της πορείας της Τουρκίας «προς την ΕΕ» και τη Δύση, το ΔΝΤ κλπ., κλπ., θεωρείται εξαιρετικά «συμπαθής» στις Βρυξέλλες και στην Ουάσιγκτον. Πόσο μάλλον, τώρα, που στο πλευρό του φαίνεται ότι συντάσσεται ο άνθρωπος της Παγκόσμιας Τράπεζας, στο πρόσωπο του οποίου έχουν επενδυθεί όλες οι προοπτικές οικονομικών μεταρρυθμίσεων και ανάκαμψης: Ο Κεμάλ Ντερβίς.

Ανάμεσα στους εθνικιστές που αντιδρούν στη «φιλοευρωπαϊκή» πορεία και στους ισλαμιστές που καρπώνονται τη λαϊκή δυσαρέσκεια, τι καλύτερο από το να αναδειχτεί ένας νέος «Ετσεβίτ», ο οποίος, όχι μόνο χαίρει εμπιστοσύνης από την εθνική αστική τάξη και τους διεθνείς οργανισμούς, αλλά είναι και υγιής και σχετικά άφθαρτος από τα γνωστά παρεπόμενα της τουρκικής πολιτικής σκηνής;