Εμφύλιος. Ο μικρός γιος ενός αγρότη από τη Μηλίτσα, ο Σοφιανός Λιαρόπουλος, που έπαιζε σαντούρι στην ταβέρνα «Λούκουλος» στην Καλαμάτα, κλήθηκε ξαφνικά, πριν την ώρα του να «υπηρετήσει την πατρίδα». Αν και ήσυχο παλικαράκι και αμέτοχο από οποιαδήποτε πολιτική δράση, ο Σοφιανός, είχε μια «βαριά κληρονομιά». Ο πατέρας του, ο Ευτύχης, ήταν ΕΑΜίτης στην Κατοχή. Κι ο αδελφός του, ο Αγγελος, ΕΛΑΣίτης, διωκώμενος μετά την απελευθέρωση, φυματικός, υπόδικος με χαλκευμένη κατηγορία και κρατούμενος στις φυλακές - σανατόριο «Σωτηρία», από όπου με πολλές προσπάθειες και χάρη στην κατάθεση μιας βασανισμένης γυναίκας, της καπετάνισσας «Βέρας» στον ΕΛΑΣ, κατάφερε να τον αποφυλακίσει προσωρινά ένας ΕΑΜίτης δικηγόρος, με τον όρο να δίνει κάθε δεκαπέντε μέρες το «παρών» στην Αστυνομία. Ο Σοφιανός υπέφερε από την καθημερινή αντικομμουνιστική υστερία των αξιωματικών του Στρατού: «Εδώ είναι σχολείον, διά την δημιουργίαν εθνικών συνειδήσεων. Εδώ καθαρίζεται η ήρα από το στάρι. Οσοι έχουν προσβληθεί από το μικρόβιον του κομμουνισμού, είναι αποβλητέα ήρα. Εδώ θα σας εκπαιδεύσωμεν διά να αγωνισθείτε μαζί μας διά την σωτηρίαν της πατρίδος από την επιβουλήν των κομμουνιστοσυμμοριτών. Η Ελλάς πρέπει να ζήσει και θα ζήσει χωρίς τα σεσηπότα μέλη της...». Ηταν σα να του 'λεγαν του Σοφιανού, ότι «σάπιοι» ήταν ο πατέρας και ο αδελφός του κι όχι ο ταγματασφαλίτης που άρπαξε μέσα από την αγκαλιά της μάνας του, ανέκρινε και βίασε τη δεκαεφτάχρονη αδελφή του, την Αρετή! Ο λόχος του Σοφιανού μαθαίνει ότι θα σταλεί σε εκκαθαριστική επιχείρηση κατά του ΔΣΕ. «Ελληνας εγώ να πολεμήσω άλλον Ελληνα; Οχι. Ποτέ. Ας μου κάνουν ό,τι θέλουν», αποφασίζει ο Σοφιανός. Ξάφνου ο πατέρας του παίρνει ένα γράμμα από το ΓΕΣ, που τον σκότωσε ακαριαία. Το γράμμα έλεγε ότι μικρογιός του, «εκ βαρυτάτης αμελείας του, ετραυματίσθη θανασίμως εξ οικείου σφάλματος»!!!

«Εξ οικείου σφάλματος». Ετσι εύγλωττα τιτλοφορείται, το βιβλίο του Τάσου Ζόμπολα, που κυκλοφόρησε η «Σύγχρονη Εποχή». Δικηγόρος στο επάγγελμα, ο πολυγραφότατος συγγραφέας, χαρακτηρίζει το έργο του «μυθιστόρημα». Πρόκειται για μυθιστόρημα - σύνθεση της ιστορικοπολιτικής πραγματικότητας στα χρόνια του Εμφυλίου και ενός οικογενειακού δράματος, ανάλογα του οποίου «γεύτηκαν» οι οικογένειες χιλιάδων αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης. Με ρεαλιστικά λιτή γραφή, ο συγγραφέας αντλώντας από μια ή περισσότερες συγκλονιστικές καταστάσεις που βίωσε ο λαός μας, πλάθει ένα συγκινητικά ανθρώπινο και ταυτόχρονα πολιτικό δράμα.