ΦΤΑΝΕΙ ένα σύγνεφο να σταματήσει πάνω μας, μια, δυο ώρες και να ξεφορτώσει τα νερά του... Και η πολιτεία μας, η Αθήνα και ο Πειραιάς, στο λογαριασμό φυσικά κι η Αττική με τα 4 και πάνω εκατομμύρια, μπαίνουν στην πιο μεγάλη, σε εφιαλτική δοκιμασία. Η πρωτεύουσα είναι - και βεβαιώνεται συνέχεια - μια πολιτεία για όλα ανέτοιμη. Είτε φτάνει κάποια νεροποντή, είτε μας φτάνουν κάπου - κάπου τα χιόνια, είτε την πυρπολεί το καλοκαίρι ο ήλιος με τις τεράστιες τσιμεντένιες «εσχάρες» που την έχουν απ' άκρη σ' άκρη ζωσμένη...

ΚΙ ΕΙΝΑΙ από τα γεννοφάσκια πολιτεία «πνίχτρα» η Αθήνα. Κι όχι, βέβαια, γιατί το έχει καπρίτσιο. Είναι γιατί, απλούστατα, όλοι όσοι ανεβοκατέβηκαν κι ανεβοκατεβαίνουν στα θρονιά της εξουσίας, από τότε που έγινε πρωτεύουσα της πατρίδας μας, την έχουν «κόψει» και την έχουν «ράψει» στα δικά τους συμφέροντα...

ΣΤΑ χέρια τα δικά τους όλα, η εθνική γη από το τούρκικο στο δικό τους κουμάντο. Αυτοί τα σχεδίασαν όλα. Αυτοί κόψανε πλατείες, στράβωσαν δρόμους για τα οικόπεδά τους, τις βίλες τους. Αυτοί, πάντα «νόμιμοι», άρπαξαν τα φιλέτα της δημόσιας γης, της πόλης την αναπνοή, και έχουν τσιμεντώσει την Αθήνα. Κι είναι ακριβώς οι μεγάλοι ένοχοι και πάνω τους πέφτουν όλα αυτά, παλιά και νέα εγκλήματα, που συνεχώς πληρώνονται με βαρύτατο τίμημα. Ηταν ο Κωλέττης, που κάποτε τεμάχιζε τις πλατείες τις αθηναϊκές στους οπαδούς του. Κι είναι στον καιρό μας ο μεγαλοεκδότης κ. Χρ. Λαμπράκης, που, με χαρτιά και βούλες, άρπαξε το φιλέτο της κρατικής γης για τα μέγαρά του και τις «πολιτιστικές» επιχειρήσεις. Δεν ξεμένουν, βέβαια, και της Εκκλησίας τα φέουδα, κομμάτια γης ανάσα ύστατη της Αθήνας που τα ετοιμάζουν για ξενοδοχεία... Πάνω από αιώνα λεηλασία και καταστροφή...

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ και επίκαιρη είναι η πρόσφατη ανακοίνωση του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΤΕΕ), με αφορμή τις τελευταίες πλημμύρες, που έπληξαν την πρωτεύουσα. Η ανακοίνωση αυτή του ΤΕΕ μάς θυμίζει πολλά και σημαντικά, τα οποία μπορεί να συγκλονίζουν όταν ζούμε το γεγονός, αλλά, όπως συμβαίνει, με τον καιρό και με τα χρόνια αποξεχνιούνται. Με βάση τα στοιχεία του ΤΕΕ, στην 35ετία 1961-1994, είχαμε από πλημμύρες, στην περιοχή της πρωτεύουσας 85 νεκρούς, αλλά ο λογαριασμός αυτός δεν είναι ο τελικός για όλη τη χώρα. Κάθε χρόνο, μετράμε πνιγμούς και μεγάλες καταστροφές και σε πολλές άλλες περιοχές της χώρας, καθώς και απώλειες σε ανθρώπινες ζωές. Πρόχειρα θυμίζουμε την Πάτρα και το Διακονιάρη, την Κόρινθο, το Σπερχειό, τη Θεσσαλία κι άλλα. Αλλοι 30 άνθρωποι προστίθενται σ' εκείνους, που πνίγηκαν.

«Η ΑΝΑΦΟΡΑ σε ακραίες καταστάσεις της φύσης και στον όρο "φυσικές" καταστροφές, υπογραμμίζεται στην ανακοίνωση, μπορεί και να δρα αποπροσανατολιστικά, αν δε συνοδεύεται από την πολιτική βούληση και τα αναγκαία πρακτικά μέτρα άμβλυνσης των συνεπειών. Ακραίος, όμως, είναι και ο εφησυχασμός κρίσιμων και αρμοδίων τμημάτων της δημόσιας διοίκησης σε όλα τα επίπεδα...».

ΚΑΙ πολύ χαρακτηριστικά αμέσως προσθέτει: «...Σε κάθε επανάληψη του πλημμυρικού φαινομένου στην Αττική, ουδείς αρμόδιος είναι υπεύθυνος. Η ευθύνη χάνεται σαν το νερό, γλιστρά ανάμεσα σε 5-6 υπουργεία, μερικές δεκάδες δήμους και κοινότητες και πολλαπλάσιες υπηρεσίες. Αυτός είναι ο λόγος, που ουδέποτε εντοπίζεται από τις Ενορκες Διοικητικές Εξετάσεις ως υπεύθυνος κάποιος αρμόδιος... Κι οι ανακρίσεις που έγιναν οδεύουν στο αρχείο»...

ΚΟΙΤΑΖΑ τ' απομεσήμερο της περασμένης Δευτέρας την Αθήνα, να «κολυμπάει» στα νερά της ξαφνικής νεροποντής που σαν τρελά αναζητούσαν να βρουν δίοδο. Βέβαια, δεν ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα την Αθήνα σε τέτοιες περιπέτειες. Αθελα, μου 'ρθαν στο νου μερικά λόγια π' άκουσα πριν 63 χρόνια από έναν ακούραστο ιστορικό και μελετητή της Αθήνας, τον αρχιτέκτονα Κώστα Μπίρη, όταν σε μια τέτοια περίπτωση μεγάλης νεροποντής (Μάρτης 1939) τον άκουσα να λέει πως αν η πρωτεύουσα δε θωρακιστεί σωστά με τα αντιπλημμυρικά έργα που χρειάζεται, καθώς συνεχώς μεγαλώνει, θα ξαναζήσει, στα χρόνια που έρχονται, τη νύχτα του Αγίου Φιλίππου. Οπως έμαθα, τη νύχτα εκείνη, το Νοέμβρη του 1896, η πρωτεύουσα γνώρισε την πιο μεγάλη νεροποντή και πλημμύρα με πάνω από 100 πνιγμένους στα ποτάμια, στα ρέματα και τα σπίτια. Και, φυσικά, ο Κ. Μπίρης δεν έπεσε έξω στην πρόβλεψή του.