Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου, Σέρρες, πανελλαδική συνεδρίαση των μπλόκων: Μετά το άνοιγμα, ζητείται από τις τηλεοπτικές κάμερες να αποχωρήσουν από την αίθουσα. Κάποια στιγμή, φαίνεται πως μάλλον κάποια κάμερα προσπαθεί να μπει μέσα. Οι αγρότες αρχίζουν να διαμαρτύρονται. Δύο από αυτούς βλέπουν τη φωτογραφική μηχανή του «Ριζοσπάστη» που βρίσκεται εκεί. «Φίλε βγες έξω,» λένε επιτακτικά. «Είμαστε από τον "Ριζοσπάστη". Εμείς μαζί σας είμαστε,» δίνεται κάπως αμήχανα η απάντηση. Κοιτάνε σοβαροί, αμίλητοι. «Αφού είσαι από τον "Ριζοσπάστη", τότε μείνε,» απαντάει ο ένας τους.

Λίγο πιο μετά, πλησιάζει ο άλλος από τους δύο.

«Είσαι από τον "Ριζοσπάστη" είπες, ε;»

«Ναι»

«Από την Αθήνα;»

«Ναι»

«Τον Κουτσούμπα τον βλέπεις;»

«Ναι»

«"Πιο δυνατά!" πες του», λέει δίνοντας ένα χτύπημα στον ώμο και φεύγει.

Κυριακή 21 Δεκεμβρίου. Το αυτοκίνητο της αποστολής του «Ριζοσπάστη» στα μπλόκα διασχίζει την Εθνική οδό Λαμίας - Αθήνας. Στάση στο μπλόκο του Μπράλου. Φωτογραφικές έξω. Κλικ, κλικ τα τρακτέρ. Μας βλέπουν οι αγρότες που φυλάνε το μπλόκο και πλησιάζουν.

«Από πού 'στε ρε παιδιά;»

«Από τον "Ριζοσπάστη"»

«"Ριζοσπάστης". ΚΚΕ λοιπόν», αντανακλαστική η σκέψη κι ένα ελαφρύ χαμόγελο σκάει στα χείλη τους. «Ελα, καθίστε λίγο». Φιλική η κουβέντα στο πόδι. Φεύγουμε. Στ' αμάξι για το επόμενο μπλόκο.

Στάση στην Αταλάντη. Με το που μας βλέπουν, ξανά η ίδια ερώτηση. Και ξανά η ίδια απάντηση. Πιο πλατιά τα χαμόγελα εδώ. «Αυτοί είναι μαζί μας», πετάει χαρωπά ένας. «Ελα 'σα 'δω. Βγάλε με μια φωτογραφία 'δω πέρα. Θέλω να τη δω στον Ριζοσπάστ',» λέει ένας άλλος και ποζάρει όλο καμάρι στο πανό του μπλόκου, κρεμασμένο από δυο τρακτέρ. «Αντε στο καλό, καλό δρόμο». «Καλή δύναμη. Βαστάτε γερά», κι ένα κορνάρισμα για αποχαιρετισμό.

Φτάνουμε Κάστρο. Εχει πιάσει και βρέχει τώρα. Οι αγρότες στέκονται γύρω από τη φωτιά να ζεσταίνονται. Δεν περιμένουν κανέναν. Ξαφνιάζονται. «Μόνο εσείς οι κομμουνιστές τα κάνετε αυτά», μας φωνάζει γελώντας ένας σαν εξηγούμε από πού είμαστε. Δεν φαίνεται κανένας από τους παρόντες να είναι ΚΚΕ. Ομως στο άκουσμα του «Ριζοσπάστη», γνέφουν με συγκατάβαση. Νιώθουμε πως μας βλέπουν με εμπιστοσύνη. Δυναμώνουν και τη φωτιά για χάρη μας. Τελειώνουμε και καβάλα πάλι τ' αμάξι για το επόμενο μπλόκο.

Θήβα. Τελευταίο μπλόκο της διαδρομής. Εδώ η περιφρούρηση του μπλόκου είναι αυστηρή. Μας κάνουν σήμα να φρενάρουμε στην είσοδο. «Α, μας είπαν από το Κάστρο ότι θα περάσετε», μαλακώνει το βλέμμα του ο νεαρός αγρότης της περιφρούρησης. «Μας πήραν τηλέφωνο. Κάντε τη δουλειά σας». Θέλουν το μπλόκο τους να βγει όμορφο. Και είναι όμορφο. Το πιο όμορφα στολισμένο από όλα όσα έχουμε δει. Εχουν ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο υψωμένο μεσ' τη μέση, όλο κόκκινες μπάλες και κόκκινες κορδέλες. Και το καλύτερο; Ανάμεσά τους κρεμασμένες φωτογραφίες από παλιότερα μπλόκα.

Ξαναμπαίνουμε στο αμάξι να φύγουμε. Ξεκινήσαμε το δρομολόγιο νωρίς. Τα χιλιόμετρα αρκετά και η ψύχρα αισθητή. Μα εμείς νιώθουμε πιο ζεστοί. Κανείς δεν περίμενε να μας συναντήσει εκείνη τη μέρα. Από όσους είδαμε, δεν διαβάζουν όλοι «Ριζοσπάστη». Αρκετοί βλέπουν τα πράγματα πολύ διαφορετικά από το ΚΚΕ. Ομως, παντού. Παντού στο άκουσμα της λέξης «Ριζοσπάστης», αντικρίζαμε αμέσως το βλέμμα της εμπιστοσύνης. Τη σκέψη: «Αυτοί είναι μαζί μας».

Και έτσι είναι. Είμαστε με τους αγρότες, τα αιτήματά τους και τα μπλόκα τους. Χωρίς καμία επιφύλαξη. Και όπως είπαμε: Πιο δυνατά!