Εφτασε μάλιστα στο σημείο να πραγματοποιήσει άλλη μια λαθροχειρία για να λανσάρει το αφήγημα της «επανίδρυσης της προοδευτικής παράταξης», παραλληλίζοντας το βιβλίο του με ...φάντασμα που πλανάται πάνω από τη ΝΔ. Ολα αυτά για να πλασαριστεί ως αναβαπτισμένος «σωτήρας», από αυτούς που έχει χορτάσει ο λαός, για να βρεθεί καλύτερος διαχειριστής της φτώχειας, της πολεμικής εμπλοκής και του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος.

Η αστεία προσπάθεια να διαχωρίσει τη θέση του από το «καθεστώς» και να παρουσιαστεί ως κάτι «νέο», όπως λέει, φάνηκε και από το «ακροατήριό του», όπου περίσσεψαν στελέχη του ΠΑΣΟΚ και των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ.

Στο μεταξύ συνεχίζεται το «ανακάτεμα της τράπουλας» με τα αναπαλαιωμένα υλικά της σάπιας σοσιαλδημοκρατίας και διάφορους να δηλώνουν «διαθέσιμοι» να τζογάρουν σε ένα κυβερνητικό σχήμα.

Ο Ευ. Βενιζέλος, εμφανιζόμενος σαν άλλος ...Τζον Λοκ, μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό «ΣΚΑΪ» σημείωσε πως «στην Ελλάδα χρειαζόμαστε ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο» και μια άλλου τύπου «εθνική συναίνεση», ώστε να επικαιροποιηθεί η «εθνική στρατηγική» και να λειτουργήσει η αστική δημοκρατία. Σπέρνοντας δηλαδή εκ νέου αυταπάτες περί φιλολαϊκού καπιταλισμού στη βάση του «κοινωνικού συμβολαίου» που επικαλέστηκε, σημείωσε πως το ζήτημα έγκειται στο «τεράστιο πρόβλημα κύρους και αξιοπιστίας των θεσμών», με άλλα λόγια δηλαδή φανέρωσε την ανάγκη που ζώνει το αστικό σύστημα να κερδίσει την εμπιστοσύνη του λαού στους σάπιους θεσμούς του, προκειμένου να μη συγκρούεται μαζί του στο έδαφος της αγωνιστικής διεκδίκησης. Γι' αυτό, επεσήμανε, η επόμενη κυβέρνηση πρέπει να είναι συνεργασίας, αφήνοντας με τη δήλωση αυτή ανοιχτό το ενδεχόμενο συμμετοχής του ίδιου σε μελλοντική κυβέρνηση συνεργασίας μετά τις επόμενες εκλογές, και ενισχύοντας την εκτίμηση αυτή με τα λεγόμενα του περί - ουσιαστικά - «τίτλων τέλους» όσον αφορά την εποχή των μονοκομματικών κυβερνήσεων.

Την ίδια στιγμή, ο Στ. Κασσελάκης συγκαλεί έκτακτο συνέδριο για το μέλλον του κόμματός του, στις αρχές Φλεβάρη, προκειμένου - όπως διαμήνυσε στα μέλη του - να αποφασίσουν «εάν και πώς θα συνεχίσει το Κίνημα Δημοκρατίας», τονίζοντας την «ανάγκη» για τη δημιουργία ενός «νέου, φιλοευρωπαϊκού και φιλελεύθερου φορέα», εγχείρημα όμως το οποίο σύμφωνα με τα λεγόμενα Κασσελάκη προσκρούει στην ανυπαρξία «κουλτούρας κυβερνητικών συμφωνιών», και αφού πρώτα έλεγε ότι «μετά τις εκλογές θα πρέπει να υπάρχει μια κυβερνητική συμφωνία. Εμείς θέλουμε να είμαστε κομμάτι της λύσης και όχι του προβλήματος».