Σε ό,τι αφορά την έκθεση, η Σ. Διγενή επεσήμανε πως αποκαλύπτει τον πραγματικό χαρακτήρα των πολιτικών που υλοποιούνται σε τοπικό επίπεδο στο όνομα της ισότητας και όχι μόνο δεν λύνουν τα προβλήματα των γυναικών αλλά συμβάλλουν στην αναπαραγωγή τους, αφού δήμοι και Περιφέρειες προωθούν και εφαρμόζουν την αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων για την «ισότητα των φύλων», υπηρετώντας την ανταγωνιστικότητα και την καπιταλιστική κερδοφορία και όχι τις ανάγκες των γυναικών της εργατικής - λαϊκής πλειοψηφίας.

Παρουσιάζοντας συγκεκριμένα στοιχεία από την έκθεση για τα προβλήματα της ανεργίας, της έλλειψης δημόσιων και δωρεάν δομών φροντίδας και της ανεπάρκειας των δομών για κακοποιημένες γυναίκες, έδειξε ότι οι υποτιθέμενες πολιτικές ισότητας που εφαρμόζονται σε δήμους και Περιφέρειες ενίσχυσαν αυτά τα προβλήματα, ενώ εφάρμοσαν μια σειρά αντιλαϊκές αποφάσεις, όπως «ευέλικτη» και ελαστική εργασία, συμβάσεις ορισμένου χρόνου, αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης κ.ά., σε βάρος τελικά των εργαζόμενων γυναικών.

Αναφέρθηκε ακόμα στα εργατικά «ατυχήματα» που σημειώνονται στους δήμους, εξαιτίας της έλλειψης μέτρων προστασίας και της εντατικοποίησης, στο πλαίσιο της πολιτικής όπου η υγεία και η ασφάλεια θεωρούνται κόστος για το κράτος, καθώς και στην έλλειψη και εμπορευματοποίηση των δημόσιων δομών φροντίδας οικογένειας, με τις τεράστιες ελλείψεις σε δημόσιους και δωρεάν βρεφονηπιακούς σταθμούς, σε ΚΔΑΠ, σε υπηρεσίες φροντίδας ηλικιωμένων και ΑμεΑ. Επίσης στις ελλείψεις στις υποδομές για κακοποιημένες γυναίκες, με τους ξενώνες φιλοξενίας να είναι υποστελεχωμένοι και η χρηματοδότησή τους να εξαρτάται από τα ευρωπαϊκά προγράμματα, αντί να δίνεται μια γενναία κρατική χρηματοδότηση.

Καταλήγοντας υπογράμμισε ότι «αν θέλουμε πραγματικά ισότητα, χρειάζεται ρήξη με την πολιτική που θυσιάζει τις γυναίκες, τις ανάγκες των γυναικών, στον βωμό της δημοσιονομικής πειθαρχίας, της κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων. Χρειάζεται τόλμη, συμμετοχή και συλλογική διεκδίκηση. Χρειάζεται η φωνή των γυναικών να συναντήσει τη φωνή όλων εκείνων που παλεύουν για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση».