Η πλούσια προσυνεδριακή διαδικασία που θα αναπτυχθεί μπορεί να συμβάλει στην αποφασιστική προσπάθεια να καταφέρουμε η λειτουργία και δράση των ΚΟΒ να αντιστοιχηθεί με το επαναστατικό Πρόγραμμα του Κόμματος.

Σε κάθε μας βήμα αποδεικνύεται πως είναι σύνθετη υπόθεση να καταφέρουμε να διαπερνά όλη μας τη δράση ο συνολικότερος σκοπός του Κόμματος. Παρά τα όποια θετικά βήματα, η έλλειψη κομματικών δυνάμεων σε μεγάλους κλάδους, με χιλιάδες εργαζόμενους, αποτελεί τεράστιο εμπόδιο. Επιβεβαιώνεται στην πράξη ότι οι στόχοι στρατολογίας και οικοδόμησης παραμένουν αποσπασμένοι από την ιδεολογικοπολιτική ισχυροποίηση της ΚΟΒ, της αντίστοιχης παρέμβασης, της δράσης στο κίνημα.

Ενώ αναπτύσσουμε δράση στο κίνημα, μπαίνουμε μπροστά σε αγώνες, καταφέρνουμε να αυξήσουμε τη συσπείρωση στα σωματεία, να δημιουργηθούν νέα σωματεία, δυσανάλογα αυξάνεται η δεξαμενή των εργαζομένων όπου παρεμβαίνουμε με το Πρόγραμμα του Κόμματος, που παίρνουν τον «Ριζοσπάστη», που έρχονται σε μια κομματική σύσκεψη.

Διαπιστώνουμε δυσκολία να κατανοηθεί από τις κομματικές δυνάμεις πως η συνδικαλιστική δουλειά είναι στοιχείο αναπόσπαστο της πολιτικής δουλειάς, δεν τις χωρίζουν σινικά τείχη. Η παρέμβασή μας στο κίνημα μπορεί να συμβάλλει στην δουλειά με το Πρόγραμμα του Κόμματος χωρίς αυτά να είναι δύο παράλληλα καθήκοντα.

Αποτυπώνεται δυσκολία να συζητάει κάθε σύντροφος ξεκινώντας από το πρόβλημα που ταλανίζει τον εργάτη και παράλληλα να ανοίγει τη βεντάλια της συζήτησης με βάση το Πρόγραμμα. Φαίνεται ότι αν δεν κατακτήσουμε αυτήν την ικανότητα, δεν μπορούμε να φτάσουμε μακριά τη συνείδηση του εργάτη.

Στον κλάδο της μεταποίησης φρούτων που κυριαρχεί στην περιοχή για παράδειγμα - το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η εποχικότητα - τι μπορείς να πεις στους εργαζόμενους πως φταίει γι' αυτό. Αν δεν συζητήσεις την ουσία του ζητήματος: Ποια είναι η αιτία; Κάτω από ποιες προϋποθέσεις θα λυθεί; Σε ποια κοινωνία;

Στην πράξη αποδεικνύεται ότι η συζήτηση χρειάζεται να πάει πιο μακριά από το διεκδικητικό πλαίσιο του σωματείου, που σωστά βάζουμε, αφού από μόνο του δεν είναι αρκετό για να κινητοποιηθούν οι εργαζόμενοι. Αν δεν συζητήσεις πως χρειάζεται ριζική ανατροπή για να σταματήσουν να περιπλανώνται από την εξαντλητική δουλειά στο πετσοκομμένο ταμείο ανεργίας, την αντίθεση με τα ρεκόρ κερδών των βιομηχάνων και τις δυνατότητες που υπάρχουν για μια διαφορετική οργάνωση της παραγωγής. Καταλήγεις να προσπαθείς να απαντήσεις στην απογοήτευση με παραδείγματα από νικηφόρους αγώνες, που φαίνεται αδύνατον να οργανωθούν στον δικό τους χώρο δουλειάς, γιατί «εδώ είμαστε χωριό» ή «οι εργάτες δεν καταλαβαίνουν».

Μέχρι πού έχουν τα εφόδια οι κομματικές μας δυνάμεις να συζητάνε με βάση το Πρόγραμμα; Πώς συμβάλλουμε καθοδηγητικά να οργανώνεται κάθε μάχη με βάση αυτόν τον προσανατολισμό αλλά και την έγνοια να αποκτούν οι σύντροφοι ένα πιο στέρεο υπόβαθρο, να αντεπεξέρχονται, να είναι πιο ανθεκτικοί στην πολύπλευρη επίθεση του αντιπάλου, προβάλλοντας τη δική μας πρόταση. Η διαπάλη στους χώρους δουλειάς οξύνεται, ο αντίπαλος βάζει τα επιχειρήματά του. Απέναντι στα οποία φαίνεται ότι χρειάζεται να είμαστε πιο έτοιμοι ιδεολογικά - πολιτικά να απαντάμε.

Η ιδεολογικοπολιτική ισχυροποίηση του Κόμματος, της κάθε ΚΟΒ, η κατάκτηση ενός ενιαίου ιδεολογικοπολιτικού επιπέδου γνώσης της επιστημονικής θεωρίας και συνείδησης του πρωτοπόρου ρόλου των κομμουνιστών και του Κόμματος, είναι αναγκαία για να αντεπεξέλθουμε στις απαιτήσεις της σύγχρονης ιδεολογικής - πολιτικής διαπάλης. Τα μαθήματα και οι σχολές δοκίμων συνέβαλαν σε αυτήν την υπόθεση, όμως θέλει ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια.

Οι Γραμματείς και το καθοδηγητικό όργανο να γνωρίζουν καλά τους συντρόφους της ΚΟΒ, η συλλογική προσπάθεια μελέτης, τα προγράμματα που διαμορφώνουμε να δένονται με την εξατομικευμένη προσπάθεια να βοηθήσουμε κάθε σύντροφο στην πορεία του προς τη βαθύτερη γνώση της επιστημονικής θεωρίας του Κόμματος.

Η βελτίωση της προετοιμασίας και διδασκαλίας των μαθημάτων και των σχολών να μη φεύγει από τον προσανατολισμό μας. Τα καθοδηγητικά όργανα να αποκτούν ένα πιο ξεκάθαρο και μακρόπνοο σχέδιο ιδεολογικοπολιτικής ενίσχυσης των δυνάμεών μας, γειωμένο στις ανάγκες των ΚΟΒ και των συντρόφων που τις απαρτίζουν, με τη συμβολή του επιτελείου της Ιδεολογικής Επιτροπής, που θα μπορούσε να βοηθήσει ακόμα περισσότερο στην εξειδίκευση, στην επεξεργασία ζητημάτων.

Η βελτίωση της λειτουργίας των καθοδηγητικών οργάνων, η πιο σταθερή και αποτελεσματική καθοδήγηση, η ανάπτυξη της καθοδηγητικής σχέσης με κάθε κομματικό μέλος, θεωρώ πως είναι κρίσιμο στοιχείο. Αποφασιστικό ρόλο σε αυτήν την κατεύθυνση μπορούν να παίξουν οι Γραμματείς και τα Γραφεία. Η συζήτηση, οι συνεργασίες μπροστά στην οργάνωση μιας μάχης κινητοποιούν δυνάμεις, όπως έγινε με τη διακίνηση των Θέσεων.

Τα τελευταία χρόνια μέσα από τη δουλειά του Κόμματος οργανώθηκαν νέες δυνάμεις, νέοι σύντροφοι ανέλαβαν καθήκοντα. Επομένως, τον τόνο στην καθοδηγητική βοήθεια, στον δημιουργικό έλεγχο, στη σταθερότητα στην καθοδήγηση, τον δίνει το καθοδηγητικό όργανο. Αυτό φαίνεται στην καθημερινή μας δράση όσο αντιμετωπίζουμε αντιλήψεις «τους λέω και δεν καταλαβαίνουν», σκύβουμε πάνω από τις ΚΟΒ, βάζουμε σχέδιο για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα χωρίς να μένουμε απλά στις διαπιστώσεις, μετράμε βήματα.

Ο καθοδηγητής πρέπει να έχει ξεκάθαρο τι αποστολή μπορεί να χρεώσει στο κάθε μέλος που καθοδηγεί στο πλαίσιο του σχεδιασμού της ΚΟΒ, πώς θα βοηθήσει να αντεπεξέλθει χωρίς να θεωρεί τίποτα δεδομένο. Το επίπεδο πολιτικής συνείδησης δεν είναι σταθερό και δεδομένο, από αυτό πρέπει να ξεκινάμε, επικεντρώνοντας στη δική μας καθοδηγητική δουλειά ως τον καθοριστικό παράγοντα που μπορεί να αντιμετωπίσει τις όποιες ταλαντεύσεις.

Οι συνθήκες ζωής έχουν δυσκολέψει κατά πολύ τα τελευταία χρόνια για την εργατική τάξη, η πίεση από αυτές τις δυσκολίες είναι τεράστια, τα κομματικά μέλη βρίσκονται αντιμέτωπα με συνδικαλιστικές απολύσεις, την πίεση από τους συντρόφους τους, τον οικογενειακό περίγυρο. Είναι αναγκαίο να καταφέρουμε να καθοδηγήσουμε ένα κομματικό δυναμικό ιδεολογικοπολιτικά έτοιμο να αντεπεξέλθει σε αυτές τις πιέσεις αλλά και να μπολιάσουμε την ανάγκη της συλλογικής αντιμετώπισης των δυσκολιών, της αλληλεγγύης. Ως μονόδρομο για την εργατική τάξη για να αντιμετωπίσει τη διαρκώς αυξανόμενη επίθεση σε βάρος της, που θα συνεχίσει να οξύνεται, όσο οι ανταγωνισμοί, οι αντιθέσεις και τα αδιέξοδα του ξεπερασμένου ιστορικά καπιταλισμού μεγαλώνουν.

Ετσι αποκτάμε δύναμη και αντοχή να αντιμετωπίζουμε ενιαία τα προβλήματα στη δουλειά, στη ζωή στην οικογένεια, συλλογικά και όχι ατομικά, αποκομμένοι και ευάλωτοι, όπως μας θέλει αυτό το σύστημα. Η καλλιέργεια ενός τέτοιου πνεύματος συλλογικότητας, τα πρακτικά μέτρα για να μείνουν όρθιες οι δυνάμεις μας, απέναντι στην πολύμορφη επίθεση του αντιπάλου, είναι απαραίτητα συστατικά για να ατσαλωθεί η επαναστατική πρωτοπορία, για να μπορέσουμε να κάνουμε πράξη το σύνθημα του Συνεδρίου για Κόμμα σταθερό και έτοιμο σε κάθε δοκιμασία.