Οι Θέσεις της ΚΕ αναδεικνύουν το καίριο ζήτημα της ετοιμότητας της επαναστατικής οργάνωσής μας σε συνθήκες όξυνσης των ανταγωνισμών, με ορατό το ενδεχόμενο ενός γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου. Τη στιγμή που τα αστικά κράτη επιθεωρούν τις δυνάμεις τους, το ίδιο οφείλει να κάνει και η πρωτοπορία της εργατικής τάξης σε κάθε χώρα.

Θεωρώ ότι ως ΚΚ έχουμε συμβάλει σε έναν βαθμό στο να βαθαίνει η αμφισβήτηση ενός κόσμου απέναντι στους αστικούς θεσμούς. Είμαστε όμως έτοιμοι για το επόμενο επίπεδο κλιμάκωσης; Πώς προετοιμάζουμε κόσμο για την επανάσταση; Νομίζω πως τα κρίσιμα αυτά ερωτήματα συνδέονται με την κομματική οικοδόμηση, που αποτελεί πολυπαραγοντικό ζήτημα, όπως σωστά αναφέρεται στο κείμενο των Θέσεων.

Φυσικά, η οικοδόμηση σχετίζεται όχι μόνο με τον αριθμό στρατολογιών που γίνονται σ' έναν χώρο ευθύνης ή τις οργανωμένες δυνάμεις εκεί, αλλά και με την ανάπτυξη αγώνων, το πόσο αντικαπιταλιστικό είναι το περιεχόμενό τους κ.λπ. Ακόμα αντανακλάται στη συγκρότηση και λειτουργία της αντίστοιχης ΚΟΒ (διακίνηση «Ριζοσπάστη», περιεχόμενο και σταθερότητα συνεδριάσεων κ.λπ.). Συνδετικό κρίκο όλων αποτελεί η μαζική δουλειά με το Πρόγραμμα και το Καταστατικό του Κόμματος.

Αυτή η μαζική δουλειά με το Πρόγραμμα και το Καταστατικό συνδέεται απλά με την έντυπη μορφή διακίνησης αυτών των τόσο σημαντικών ντοκουμέντων της Οργάνωσής μας ή είναι κάτι παραπάνω; Σίγουρα αποτελεί δείκτη και η διακίνησή τους, ωστόσο κατά τη γνώμη μου έχει μεγαλύτερη σημασία η ολόπλευρη αξιοποίησή τους. Ακόμη, ζητήματα που αφορούν το περιεχόμενο της δουλειάς κάθε ΚΟΒ γίνονται η κατάλληλη αφορμή για να ξεδιπλωθούν πτυχές της προγραμματικής μας αντίληψης.

Πιο συγκεκριμένα, στους χώρους Εκπαίδευσης υπάρχουν δυνατότητες προβολής της θέσης μας για τη σοσιαλιστική κοινωνία. Πρώτα και κύρια η πρότασή μας για ένα ενιαίο σύστημα Εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων (Προσχολική, Ενιαίο Δωδεκάχρονο, Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση), σε συνδυασμό με το κατάλληλο και αντίστοιχο περιεχόμενο σπουδών. Να βοηθήσουμε να γίνει κατανοητό πώς θέλουμε να εκπαιδεύεται ο άνθρωπος στη νέα κοινωνία που θέλουμε να οικοδομήσουμε. Αλλά μαζί με αυτό, να αξιοποιήσουμε και άλλες πλευρές του Προγράμματός μας. Για παράδειγμα, σε έναν χώρο όπου πλειοψηφούν γυναίκες εργαζόμενες είναι πάντα επίκαιρα τα ζητήματα που αφορούν την αντιφατική σχέση μητρότητας - εργασίας μέσα στον καπιταλισμό, αλλά κυριότερη είναι η συζήτηση γύρω από την επίλυση αυτής με απλά παραδείγματα (ακόμα και από την πείρα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης), που γειώνουν καλύτερα τις υπαρκτές δυνατότητες της εποχής μας με την πραγματικότητα που ζουν. Ολα αυτά μπορούν να διαμορφώσουν αντιλήψεις σε συναδέλφους, γονείς κ.λπ., αλλά και να δώσουν έμπνευση σε κατάλληλα προσαρμοσμένα αιτήματα για το κίνημα.

Την ίδια στιγμή, εξίσου σημαντική είναι η συζήτηση με τους μαθητές κατά τη διάρκεια ενός μαθήματος. Στην προσπάθεια αυτή, εδώ χρειάζεται να αφιερωθεί χρόνος για τον τρόπο με τον οποίο θα αξιοποιηθεί η διαλεκτικοϋλιστική μέθοδος στην παρουσίαση ενός μαθήματος με όρους παρέμβασης. Να αναδεικνύεται η αλληλοσύνδεση με όλα τα μαθήματα μέσα από τις διάφορες μορφές και βαθμίδες κίνησης της ύλης, και όλα να κατανοούνται ως διαφορετικές πτυχές της ίδιας αντικειμενικής πραγματικότητας. Τελικά, ακόμα και μέσα στο αστικό σχολείο, με τους περιορισμούς και την αποσπασματικότητά του, να δημιουργούμε κλίμα αγάπης για τη γνώση σε όσο πιο πολλούς γίνεται, αξιοποιώντας τη δική μας μεθοδολογία.

Αντίστοιχη δουλειά με την προγραμματική μας αντίληψη για την Εκπαίδευση χρειάζεται να κάνουμε και στους χώρους της ιδιωτικής Εκπαίδευσης. Εκεί, αυτό που καθορίζει άμεσα την ύπαρξη και ανάπτυξη ιδιωτικών επιχειρήσεων (ιδιωτικά σχολεία, κολέγια, ιδιωτικά ΙΕΚ, φροντιστήρια κ.λπ.), άρα και των όρων εργασίας των εκπαιδευτικών, είναι σίγουρα η κερδοφορία τους. Οπότε έχει μεγάλη σημασία η ανάδειξη των ζητημάτων εκμετάλλευσης των εκπαιδευτικών (εργάσιμος χρόνος, «ευελιξία», εντατικοποίηση κ.λπ.) σε σχέση με την κερδοφορία των ιδιωτικών επιχειρήσεων - ομίλων, ώστε μέσα από αυτήν τη σχέση να κατανοείται η εκμετάλλευση και να διαμορφώνονται ανάλογα οι διεκδικήσεις (π.χ. όροι διαμόρφωσης και υπογραφής ΣΣΕ), αλλά και να διαμορφώνονται όροι «τάξης απέναντι σε τάξη», όπως μπαίνει στις Θέσεις. Ταυτόχρονα, μπορούμε να προβάλλουμε το «δάσος» των εξελίξεων στην πολεμική οικονομία, με τις επενδύσεις που γίνονται στους χώρους αυτούς (κύρια από ευρωπαϊκά και αμερικανικά κολέγια σε αυτήν τη φάση), εκφράζοντας το βάθεμα της πρόσδεσης στο ευρωΝΑΤΟικό μπλοκ. Να συμβάλουμε έτσι ώστε να διαμορφώνεται μια πιο συνολική αντίληψη της κατάστασης και μέσα από αυτό να προβάλουμε την πρότασή μας για την Εκπαίδευση, ώστε να δίνεται προοπτική στον αγώνα και τις διεκδικήσεις και σε αυτούς τους χώρους.

Πλευρά της οικοδόμησης δεν είναι όμως μόνο το τι κάνουμε με το Πρόγραμμα, αλλά και το πώς εκπαιδεύουμε κόσμο με το Καταστατικό. Οι οργανωτικές αρχές λειτουργίας είναι σημαντικές για το δικό μας δυναμικό και αφομοιώνονται όσο εξασφαλίζεται η σταθερότητα των ΚΟΒ σε όλα τα επίπεδα. Είναι εξίσου σημαντικό να συζητάμε με κόσμο στη βάση αυτών ώστε να αποκτούν αντίληψη για τον τρόπο λειτουργίας του Κόμματός μας, για τη συλλογικότητα μέσα στην οποία μπορεί να «ανθίσει» και η ατομική προσφορά και πρωτοβουλία.

Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να διαδίδουμε και το πώς θα λειτουργεί η κοινωνία για την οποία παλεύουμε. Να βοηθάμε να κατανοούν από τώρα ότι είναι μέλη μιας συλλογικότητας. Το γεγονός ότι ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον συνεπάγεται ότι ζει, εκπαιδεύεται, εργάζεται μέσα σε ένα σύνολο, αλλά αντίστοιχα θέλουμε να ελέγχει και να αποφασίζει για όλα τα προηγούμενα, εκφράζοντας τη γνώμη του και υλοποιώντας τις αποφάσεις που θα παρθούν ως σύνολο.

Πρώτος σταθμός για όλα αυτά είναι η σταθερότητα στη λειτουργία της ΚΟΒ, όπως προανέφερα, αλλά και ο σχεδιασμός της. Στο τελευταίο αυτό κομμάτι τα παραπάνω όργανα πρέπει να βοηθήσουν ώστε να διαμορφώνεται το σχέδιο από την ΚΟΒ χωρίς να αυτονομείται από το κεντρικό σχέδιο, αλλά και χωρίς να λύνεται συνεχώς κεντρικά.

Τελικά, η προετοιμασία κόσμου για την επανάσταση δεν αφορά μόνο τη συζήτηση για την ανατροπή, αλλά κυρίως την προοπτική αυτής. Στην εποχή του ιμπεριαλισμού, όπου οι αστικές τάξεις προσπαθούν να στρατεύσουν τους λαούς κάτω από ξένη σημαία σε γενίκευση των ιμπεριαλιστικών πολέμων που διεξάγονται, το όραμα του σοσιαλισμού είναι επίκαιρο και αναγκαίο όσο ποτέ.