Ενέργεια και εξοπλισμοί είναι το «καύσιμο» των διευθετήσεων που προωθούν ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην Ανατ. Μεσόγειο και στο Αιγαίο.

Το τελευταίο διάστημα, το παζάρι κλιμακώνεται και είναι βέβαιο πως η άφιξη της νέας πρέσβειρας των ΗΠΑ θα δώσει κι άλλη ώθηση, καθώς η ίδια δηλώνει ότι έρχεται με συγκεκριμένη «αποστολή».

Πίσω από την προσπάθεια της κυβέρνησης να σπείρει εφησυχασμό και να πείσει ότι έχει «την πρωτοβουλία των κινήσεων», κρύβεται η πιο βαθιά εμπλοκή στα παζάρια όλων με όλους, στο προσκήνιο και το παρασκήνιο, που εκθέτει σε ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο τον λαό και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.

Μύθοι που καλλιεργούν συστηματικά όλες οι κυβερνήσεις και τα κόμματα του ευρωατλαντισμού, καταρρέουν ξανά με πάταγο μπροστά στις εξελίξεις και τις αποκαλύψεις.

Επιβεβαιώνεται ότι η κυβέρνηση της ΝΔ συμμετέχει ενεργά στη διαμόρφωση «λύσεων» κομμένων και ραμμένων στα συμφέροντα του ΝΑΤΟ, γιατί σ' αυτά «κουμπώνουν» οι σχεδιασμοί και οι φιλοδοξίες της αστικής τάξης, σε συνεργασία αλλά και ανταγωνιστικά με την αστική τάξη της Τουρκίας.

Κι ενώ τα άλλα κόμματα του ευρωατλαντισμού εμφανίζονται τάχα να καταγγέλλουν τους χειρισμούς της κυβέρνησης, κανένα δεν αμφισβητεί τον «οδικό χάρτη» των διευθετήσεων, που έχει τη σφραγίδα των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.

Αλλοι ζητάνε καλύτερα ανταλλάγματα για τους συμβιβασμούς που είναι μπροστά και άλλοι αναμασούν εθνικιστικές κορόνες, αφήνοντας στο απυρόβλητο το ΝΑΤΟ και την εμπλοκή της χώρας στα επικίνδυνα σχέδιά του, που βάζουν σε μεγάλες δίνες το Κυπριακό και τα Ελληνοτουρκικά.

Χαρακτηριστικές της προσπάθειας να θολώσει η μεγάλη εικόνα των εξελίξεων, είναι οι αναλύσεις αστικών επιτελείων για την αγορά των Eurofighters από την Τουρκία.

Φτάνουν να μιλούν για «λύση ανάγκης» και ομολογία του «αποκλεισμού της από τις ΗΠΑ» για την πώληση των F-35, ενώ η συμφωνία αυτή ανοίγει διάπλατα τον δρόμο για συμμετοχή της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας στα ευρωπαϊκά εξοπλιστικά προγράμματα!

Αλλωστε, η τουρκική κυβέρνηση αναπτύσσει ήδη διμερείς συνεργασίες με τις χώρες - συμπαραγωγούς των αεροσκαφών (Βρετανία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία) και ετοιμάζεται να τις εξελίξει κι άλλο, ενώ σταθερά αναγνωρίζεται από τις ΗΠΑ ο αναβαθμισμένος περιφερειακός ρόλος της.

Σε ό,τι αφορά την Ενέργεια, το ΝΑΤΟ και τα ευρωατλαντικά μονοπώλια δηλώνουν όλο και πιο καθαρά ότι τα «ήρεμα νερά» στο Αιγαίο και την Ανατ. Μεσόγειο αφορούν πάνω απ' όλα την ανάγκη να τρέξουν διευθετήσεις που καθιστούν την ευρύτερη περιοχή ασφαλές προγεφύρωμα και κόμβο των σχεδιασμών τους, κυρίως απέναντι στη Ρωσία.

Η οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών, που θα ανοίξει διάπλατα τον δρόμο για τη (συν)εκμετάλλευση και τη δικτύωση κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στη λεκάνη της Ανατ. Μεσογείου, όπως και οι διευθετήσεις σε Κυπριακό και Ελληνοτουρκικά, ως μια από τις προϋποθέσεις της ΝΑΤΟικής συνοχής, που θα επιτρέψει την ενεργότερη ανάμειξη της Τουρκίας και στους ενεργειακούς σχεδιασμούς, βρίσκονται στον πυρήνα των παζαριών που συνεχίζονται αμείωτα, παρά τα «πάνω - κάτω» στις σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι παρά την ένταση των τελευταίων μηνών, επανέρχονται με φόρα «λύσεις» και «προσεγγίσεις» (π.χ. για τα χωρικά ύδατα) που είχαν επιτευχθεί σε παλιότερα στάδια των διερευνητικών επαφών, από όλες τις κυβερνήσεις.

Επιβεβαιώνεται ότι η στρατηγική τους και στην εξωτερική πολιτική έχει σταθερή πυξίδα τα συμφέροντα της αστικής τάξης, ανεξάρτητα από τις διακυμάνσεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, τις εντάσεις και τις συγκλίσεις που συνυπάρχουν σε κάθε φάση.

Τώρα είναι περισσότερο φανερό ότι όλα τα σενάρια που βρίσκονται στο τραπέζι δεν αφορούν το πώς οι λαοί - που δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν - θα ζήσουν ειρηνικά, θα αναπτύξουν τη συνεργασία με αμοιβαίο όφελος για τους ίδιους.

Αντίθετα, στα παζάρια τους αποτυπώνονται οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και σχεδιασμοί που «τρέχουν» στην περιοχή και δεν προμηνύουν τίποτα καλό για τους λαούς. Αντίθετα, όποιος συμβιβασμός κι αν γίνει, θα αποτελέσει έδαφος για μια νέα, πιο οξυμένη φάση των ανταγωνισμών.

Ο λαός έχει την πείρα να βγάλει συμπεράσματα, να δυναμώσει την επαγρύπνηση και την αγωνιστική επιφυλακή, την αλληλεγγύη με τον τουρκικό και τους άλλους λαούς.

Μόνο αν γίνει ο ίδιος πρωταγωνιστής των εξελίξεων, σε σύγκρουση με την αστική τάξη, τη στρατηγική και τις διεθνείς συμμαχίες της, παλεύοντας να ανατρέψει την εξουσία της, μπορεί να πετύχει αμοιβαία επωφελείς λύσεις για τον ίδιο και όλους τους λαούς της περιοχής.