Η υπουργός Εργασίας Νίκης Κεραμέως επανέλαβε εκατοντάδες φορές τον χυδαίο ισχυρισμό ότι οι εργαζόμενοι είναι αυτοί που της ζήτησαν να φέρει το 13ωρο, να επεκτείνει σε ετήσια βάση τη διευθέτηση, να κομματιάσει την άδεια.
Οταν είδε ότι δεν έπιανε το ανέκδοτο για «τον σερβιτόρο, την καμαριέρα και την εργαζόμενη μάνα», πέρασε στην επόμενη «πίστα», επιστρατεύοντας άλλη μια γελοιότητα. Οτι τάχα «πάρα πολλές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που κατατίθενται στο υπουργείο προς κύρωση προβλέπουν περισσότερες ώρες εργασίας». Και επέμεινε ότι «τις υπογράφουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Ζητάνε να δουλεύουν έξι μέρες, επτά μέρες»! Ούτε όμως έτσι κατάφερε να αποφύγει την πραγματικότητα, ότι δηλαδή κανένας εργαζόμενος δεν θα επέλεγε την εξόντωση της δεύτερης δουλειάς, των υπερωριών, των νυχτερινών και των αργιών, αν ο μισθός του από το 8ωρο του έφτανε για να βγάλει τον μήνα.
Ομως, όπως αποδείχθηκε, η υπουργός δεν ήταν μόνη της. Για τους παραπάνω ισχυρισμούς της πολύτιμη βοήθεια βρήκε - πού αλλού; - στις δυνάμεις του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού. Αυτή τη φορά, την τιμητική του είχε ένα κεντρικό συνδικαλιστικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ στον κλάδο - ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας, στον Τουρισμό. Συγκεκριμένα, η υπουργός σε κάθε ...λούπα της κασέτας της επαναλάμβανε ότι ο Γ. Χότζογλου, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Επισιτισμού - Τουρισμού (ΠΟΕΕΤ) και στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, υπέγραψε την παραπάνω σύμβαση που «δικαιώνει» την κυβέρνηση. Πρόκειται για μία από τις ΣΣΕ του κλάδου που έχουν ουσιαστικά ενταφιάσει το πενθήμερο και το 8ωρο, που έδωσαν στους ξενοδόχους τη δυνατότητα να επιβάλλουν εξαήμερη και επταήμερη δουλειά, με μισθούς ψίχουλα. Είναι η ηγεσία της ίδιας Ομοσπονδίας, που όπως και η ΓΣΕΕ δεν κήρυξε απεργία στις 14 Οκτωβρίου, κάνοντας το χατίρι των εργοδοτών.
Και όπως είναι φυσικό, ανάλογες τοπικές συμφωνίες υπέγραψαν οι ίδιες δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ σε τοπικό επίπεδο, δίνοντας το δικαίωμα στην υπουργό Εργασίας να λέει στη Βουλή ότι οι ξενοδοχοϋπάλληλοι π.χ. στην Κρήτη και στη Ρόδο θέλουν 13 ώρες δουλειά. Υπενθυμίζεται ότι στις εν λόγω συμφωνίες προβλέπεται εξαήμερη εργασία, όπως και μέχρι και 16 ώρες εργασίας την ημέρα...
Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι η ίδια η Κεραμέως έλεγε από το βήμα της Βουλής ότι η τοπική Σύμβαση της Ρόδου με τα 16ωρα και τα 7ήμερα είναι «παράνομη». Την ίδια στιγμή όμως επικαλούνταν αυτή την «παρανομία» των συνδικαλιστών του ΠΑΣΟΚ, για να παρουσιάζει όλους τους εργαζόμενους σαν τάχα «διεκδικητές» των ωραρίων εξόντωσης!
«Γιάννης κερνάει - Γιάννης πίνει» δηλαδή, αφού, όπως αποδείχθηκε περίτρανα, πρώτα τα αστικά κόμματα ξαμολάνε τους συνδικαλιστές τους να υπογράφουν τέτοια αίσχη εξόντωσης των εργαζομένων και μετά έρχονται οι κυβερνήσεις τους και επικαλούνται αυτές τις υπογραφές για να χαντακώνουν όλη την εργατική τάξη.