«Κέρκυρα 3-4-48

Αγαπούλα μου όταν μεγαλώσουν τα παιδιά μας θέλο να τα διδάξης να αγαπήσουναι το Λαό, να παλεύουν για τα συμφέροντά του, να αγαπάνε το δίκιο, ναγωνίζονται γιαυτό, έστο κι αν χρειαστεί να δώσουνε και την ζωή τους. Ακόμα δήδαξέτα ν' αγαπήσουνε και να γίνουν μέλοι του Ηρωηκού αυτού Κόματος που λέγεται Κ.Κ.Ε. Τελειώνοντας σας ζητό συγνώμη εάν άθελά μου στον καιρό της συμβίωσής μας έτιχε να σας στενοχωρήσω. Σας φυλώ Γλυκά ο αγαπημένος σας σύζυγος, και γαμπρός σας. Οσον για σένα αγαπούλα μου και ξεψυχώντας θα σαγαπώ όπως σαγαπούσα πάντοτε. Τούλα μου επίτρεψέ μου και δέξου τα πιο θερμά μου και λατρευτά φυλιά εκ μέρους μου. Ο Αγαπημένος σου Σύζηγος. Φύλα μου τα παιδιά που εγώ δεν πρόλαβα να τα χαρώ».

(Απόσπασμα από γράμμα του Ηλία Λιάκουρα, μέλους του ΚΚΕ από την Αθήνα, κλωστοϋφαντουργού, προς την οικογένειά του. Εκτελέστηκε 3/4/1948. Ηταν 27 ετών).