Διαφοροποιήσεις σε πτυχές του κυβερνητικού έργου εμπεριείχαν οι τοποθετήσεις του Κ. Καραμανλή σε εκδήλωση χτες το απόγευμα (προς τιμήν της Αννας Ψαρούδα - Μπενάκη), εκφράζοντας ενδοαστικές αντιθέσεις σε επίπεδο διαχείρισης και αγωνίες αν αποτύχει η προσπάθεια του κεφαλαίου να ενσωματώσει ευρύτερα λαϊκά στρώματα στην πολιτική του.

Ο πρώην πρωθυπουργός στην ομιλία του είπε μεταξύ άλλων ότι «η πολιτική ομαλότητα, ιδιαίτερα η κοινοβουλευτική δημοκρατία, έχουν ως θεμελιώδες προαπαιτούμενο την εύρυθμη λειτουργία των θεσμών, την εμπέδωση κράτους δικαίου, την ουσιαστική ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Οταν αυτά αμφισβητούνται, όταν ένα πολύ μεγάλο τμήμα της κοινωνίας και μάλιστα διαρκώς διευρυνόμενο πιστεύει ότι αυτά δεν ισχύουν, ότι οι ευαίσθητοι θεσμοί χειραγωγούνται, ότι το κοινοβούλιο υποβαθμίζεται, ότι οι κυβερνήσεις αγνοούν τις ανάγκες της και δεν καταλαβαίνουν τις αγωνίες της, ότι οι ισχυροί δεν ελέγχονται, ότι η αυστηρότητα του κράτους εξαντλείται επί των λιγότερο ευνοημένων πολιτών, τότε έχουμε κρίση».

Μίλησε επίσης για «κρίση απαξίωσης, κρίση απονομιμοποίησης, κρίση αμφισβήτησης και απόρριψης του θεσμικού πλαισίου και του πολιτικού συστήματος», σημειώνοντας προς το ακροατήριο του πως «η αποκατάσταση του σεβασμού και της εμπιστοσύνης των πολιτών απαιτεί εργώδη και τιτάνια προσπάθεια» και προειδοποιώντας πως «αν αποβεί ανέφικτη ή άκαρπη, οδεύουμε προς μείζονα θεσμική κρίση. Αν υποτιμηθεί ή αγνοηθεί βαδίζουμε ολοταχώς σε πολιτική κρίση πρώτου μεγέθους». Πρόσθεσε μάλιστα ότι «τέτοιου είδους κρίσεις, στην περίπτωση της Ελλάδας λόγω πρωτίστως γεωπολιτικών συνθηκών, συμπίπτουν σχεδόν πάντοτε με εθνικές κρίσεις».