Το νομοσχέδιο για το 13ωρο είναι «η κορυφή του παγόβουνου», είπε ο Ν. Ανδρουλάκης. Σωστά. Δεν είπε όμως ότι κάτω απ' την κορυφή υπάρχουν και πλείστοι όσοι νόμοι του ΠΑΣΟΚ, που έκαναν λάστιχο τον εργάσιμο χρόνο... Οπως άλλωστε θυμούνται καλά οι εργαζόμενοι, ο περίφημος όρος «ευελφάλεια» φέρει την υπογραφή στελέχους του και συγκεκριμένα της Αννας Διαμαντοπούλου, που λάνσαρε στην Ελλάδα την ευρωενωσιακή επιταγή για «flexicurity» στις εργασιακές σχέσεις, αποδίδοντάς την ελληνιστί με τη σύντμηση των λέξεων «ευελιξία» και «ασφάλεια». Μερικά χρόνια μετά οι εργαζόμενοι γνωρίζουν πλέον καλά την «ευελιξία», ενώ ασφάλεια νιώθει μόνο η εργοδοσία για τα κέρδη της. Είμαστε σε «τροχιά απόκλισης απ' τον ευρωπαϊκό μέσο όρο», είπε ακόμα ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Προφανώς, για λόγους σύγκλισης ψήφισε το κόμμα του στο Ευρωκοινοβούλιο την Οδηγία 88/2003, που αποτελεί τη μήτρα όλων των μετέπειτα νόμων για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, όπως κι αυτού που έφερε τώρα η ΝΔ. «Εμείς έχουμε ένα εντελώς διαφορετικό πολιτικό σχέδιο, φέρνουμε πρόταση σοσιαλδημοκρατική, ευρωπαϊκή, κοινωνικά δίκαιη», πρόσθεσε, σε μια αντίφαση εν τοις όροις, καθώς οι δύο πρώτοι επιθετικοί προσδιορισμοί είναι ασύμβατοι με τον τρίτο. «Σοσιαλδημοκρατική» και «ευρωενωσιακή» για τη διαχείριση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και γι' αυτό από χέρι άδικη για τους εργαζόμενους και τον λαό. Σοσιαλδημοκρατικές μπαγαποντιές, που η μπογιά τους περνάει όλο και πιο δύσκολα στον λαό.