Στη χώρα του «τουριστικού θαύματος», των επαναλαμβανόμενων «ρεκόρ αφίξεων», που δεν υπάρχει γωνιά χωρίς ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια, των κερδών πάνω στα κέρδη για τους μεγάλους τουριστικούς ομίλους, το λαϊκό δικαίωμα στις διακοπές θεωρείται περιττή πολυτέλεια. Σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία, σχεδόν ένας στους δύο κατοίκους της χώρας δεν θα μπορέσει να πάει φέτος διακοπές. Και πώς να τα καταφέρει όταν η ακρίβεια στα καταλύματα, στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια, στο κόστος διατροφής έχει χτυπήσει ταβάνι, την ώρα που οι μισθοί είναι στα Τάρταρα...! Δεν πρόκειται για σχήμα οξύμωρο, αλλά για τον φαύλο κύκλο της περίφημης «τουριστικής βιομηχανίας», που για να υπηρετήσει τα καπιταλιστικά κέρδη πρέπει να τσαλαπατήσει και αυτή τη λαϊκή ανάγκη. Η δε κυβέρνηση επιστρατεύει και το «Πρόγραμμα Κοινωνικού Τουρισμού», για να κοροϊδέψει ασύστολα τους εργαζόμενους και τις λαϊκές οικογένειες. Ετσι και φέτος, το πρόγραμμα της ΔΥΠΑ για την περίοδο 2025/2026 περιορίστηκε σε 300.000 επιταγές για σχεδόν 3 εκατομμύρια εργαζόμενους και ανέργους, χωρίς να υπολογίζονται τα μέλη των οικογενειών τους. Δεν είναι λοιπόν περίεργο που η ζήτηση ξεπέρασε το 1 εκατομμύριο επιταγές, χωρίς να υπολογίσουμε τις αιτήσεις των συνταξιούχων, τα 2,5 εκατομμύρια των οποίων αποκλείστηκαν και φέτος από το πρόγραμμα. Και όλα αυτά όταν για το εν λόγω πρόγραμμα ο κρατικός προϋπολογισμός δεν δίνει ούτε ένα ευρώ και τα χρήματα προέρχονται αποκλειστικά από τις αναγκαστικές εισφορές που πληρώνουν οι μισθωτοί, οι οποίες μάλιστα είναι πολλαπλάσιες.