Από τις μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις ενάντια στα προηγούμενα νομοσχέδια διάλυσης του 8ώρου

Τα παραπάνω παρουσιάστηκαν χθες υπό τον προκλητικό τίτλο «Δίκαιη Εργασία για Ολους: Απλοποίηση της Νομοθεσίας - Στήριξη στον Εργαζόμενο - Προστασία στην Πράξη», με την υπουργό Εργασίας Ν. Κεραμέως να ξεκαθαρίζει ότι τα μέτρα αφορούν το «ατομικό δίκαιο». Μετά το ξήλωμα λοιπόν των συλλογικών δικαιωμάτων (π.χ. ΣΣΕ), τώρα κυβέρνηση και εργοδοσία επιτίθενται και στα «ατομικά», νομιμοποιώντας τα πιο αρρωστημένα «θέλω» των ομίλων απέναντι στον κάθε εργάτη ξεχωριστά.

Πυρήνας του νέου αντεργατικού εκτρώματος που πέρασε χτες από το υπουργικό συμβούλιο και παρουσιάστηκε από την υπουργό Εργασίας είναι η διάταξη που προβλέπει εργασία 13 ωρών την ημέρα ακόμα και στον ίδιο εργοδότη. Υπενθυμίζεται ότι οι 13 ώρες εργασία την ημέρα είχαν νομοθετηθεί με τον «νόμο Γεωργιάδη», με τα άθλια προσχήματα της δυνατότητας για «πρόσθετη εργασία» και του «δικαιώματος στο επιπλέον εισόδημα», σε δεύτερο ή τρίτο εργοδότη. Αυτό μπορούσε να γίνει πράξη με τον συνδυασμό π.χ. μίας σύμβασης πλήρους απασχόλησης και μίας σύμβασης μερικής απασχόλησης σε δύο διαφορετικούς εργοδότες.

Τώρα το έγκλημα ολοκληρώνεται μέσα από την εφαρμογή και στην περίπτωση του ενός εργοδότη, οπότε μπορεί να εφαρμοστεί πλέον στο σύνολο των εργαζομένων και των κλάδων. Αυτό θα γίνεται πράξη με τον εργαζόμενο πέραν του 8ωρου και της μίας ώρας υπερεργασίας να κάθεται στη δουλειά όχι 3 αλλά 4 ώρες υπερωρίας, συμπληρώνοντας 13 ολόκληρες ώρες στη βάρδιά του!

Πρόκειται για ένα ακόμα βήμα στην κατεύθυνση γενίκευσης της Οδηγίας της ΕΕ (2003/88) η οποία κατοχυρώνει τη 13ωρη δουλειά, κατοχυρώνοντας ως «έσχατο μέτρο» την 11ωρη ανάπαυση σε περίοδο 24 ωρών.

Υπενθυμίζεται δε ότι πρόσφατα η ΕΕ καλούσε σε ένταση των προσπαθειών γενίκευσης αυτής της βαρβαρότητας, στο όνομα της ανόδου της παραγωγικότητας, ώστε να πιάνονται οι επενδυτικοί στόχοι της στροφής στην πολεμική οικονομία (βλ. θέμα δίπλα).

Μέσα επίσης από τη διευθέτηση «πρακτικών ζητημάτων», όπως αναφέρθηκε στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου για την εφαρμογή της ψηφιακής κάρτας, κατοχυρώνεται και νομικά η «ευέλικτη προσέλευση» μέχρι και 2 ώρες (!), κάτι που όπως φαίνεται αποτελεί ένα ακόμα εργαλείο επέκτασης απλήρωτης δουλειάς, επαναλαμβάνοντας όσα προέβλεπε η κατάπτυστη εγκύκλιος για την ψηφιακή κάρτα πέρυσι το καλοκαίρι. Μαζί και με τον απλήρωτο χρόνο προετοιμασίας (30 λεπτά) κατά παραγγελία των βιομηχάνων, η εργοδοσία εξαντλεί κάθε περιθώριο ξεχειλώματος του εργάσιμου χρόνου.

Το αντεργατικό μενού συμπληρώνεται με το δικαίωμα που αποκτούν οι επιχειρήσεις να εφαρμόζουν υπερωριακή απασχόληση και στις συμβάσεις με εκ περιτροπής εργασία, ενώ και το δεκάωρο - τετραήμερο του νόμου Χατζηδάκη θα μπορεί να επεκτείνεται καθ' όλη τη διάρκεια του έτους.

Υπενθυμίζεται ότι όταν νομοθετήθηκε η διευθέτηση της 10ωρης δουλειάς ο Κ. Χατζηδάκης επικαλούνταν το «δικαίωμα» των εργαζομένων αντί να αμείβονται παραπάνω να «συγκεντρώνουν τα ρεπό» για να μαζεύουν τις ...ελιές τους. Χθες η σημερινή υπουργός Εργασίας έλεγε ότι «την Παρασκευή θα κάθεσαι με το παιδί σου»! Τελικά το 8ωρο μετατρέπεται σε 10ωρο όλο τον χρόνο, χωρίς οι επιχειρήσεις να επιβαρύνονται με το επιπλέον κόστος της υπερωριακής απασχόλησης.

Μάλιστα όλο αυτό το σμπαράλιασμα του χρόνου εργασίας, η ντε φάκτο κατάργηση του 8ωρου και η 13ωρη εργασία στη διάρκεια του 24ωρου γίνονται - όπως είπε η υπουργός - γιατί «έχει ζητηθεί από εργαζομένους και επιχειρήσεις». Η προκλητικότητα της κυβέρνησης δεν έχει τέλος.

Παράλληλα η κυβέρνηση προχωρά σε άλλο ένα δωράκι προς τους επιχειρηματικούς ομίλους, καθώς η πρόσφατη απαλλαγή που έλαβαν για να μην πληρώνουν τις προσαυξήσεις σε ασφαλιστικές εισφορές στην περίπτωση υπερεργασίας, υπερωριών, νυχτερινών και αργιών τώρα επεκτείνεται και σε προσαυξήσεις που προβλέπονται από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, αλλά και προσαυξήσεις που χορηγούνται οικειοθελώς από τον εργοδότη. Στην ουσία επεκτείνεται το δικαίωμα της νόμιμης εισφοροαποφυγής από τις επιχειρήσεις και ένα μέρος του μισθού δεν θα υπόκειται σε ασφαλιστικές κρατήσεις.

Το νομοσχέδιο αναμένεται να τεθεί σε διαβούλευση τις αμέσως επόμενες μέρες και στη συνέχεια να πάρει τον δρόμο για τη Βουλή, ανάλογα και με τον προγραμματισμό της κυβέρνησης, ώστε να ξεκαθαριστεί και η ακριβής έκταση των αντεργατικών ανατροπών.

Σε κάθε περίπτωση, στην κατεύθυνση της έντασης της «ευελιξίας» και για την προσέγγιση του εφιάλτη των «συμβάσεων μηδενικών ωρών», που ήδη αποτελούν θεσμό σε κράτη - μέλη της ΕΕ, εισάγεται η δυνατότητα προσλήψεων fast track για δουλειά ακόμα και ...δύο ημερών, με τον εργοδότη να μπορεί να τις αναγγέλλει από το κινητό, στο όνομα «επειγουσών αναγκών» της επιχείρησης.

Πρόκειται για μέτρο που αφορά κυρίως τον κλάδο της Εστίασης, παίρνοντας τη σκυτάλη από προηγούμενες αντεργατικές διατάξεις, όπως για τις «κατά παραγγελία συμβάσεις» που προβλέπονταν στον νόμο Γεωργιάδη. Μιλάμε για τη χαρά των γραφείων ενοικίασης εργαζομένων, των σύγχρονων δουλεμπορικών, που θα μπορούν να «στοκάρουν» προσωπικό και αναλόγως των «παραγγελιών» να το διοχετεύουν σε επιχειρήσεις, με την εργοδοσία να μη δεσμεύεται για τίποτα και με τους εργαζόμενους να μη θεμελιώνουν κανένα ουσιαστικό δικαίωμα.

Ταυτόχρονα, ως «μέτρο υπέρ του εργαζόμενου» παρουσιάστηκε η δυνατότητα να αναγγέλλει μόνος του στο σύστημα «Εργάνη» την «οικειοθελή αποχώρηση», δηλαδή αυτό που κατά κανόνα αποτελεί συγκαλυμμένη απόλυση για δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους. Και μπορεί η κυβέρνηση να διαφημίζει - όπως έκανε και χθες - τις 500.000 θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν από το 2019, την ίδια στιγμή όμως τα στοιχεία του «Εργάνη» δείχνουν ότι μέσα από όλα τα εργαλεία ανακύκλωσης εργατικού δυναμικού για κάθε 100 προσλήψεις γίνονται και 95 απολύσεις όλων των μορφών. Μιλάμε για πάνω από 8.000 απολύσεις τη μέρα, με τις θέσεις εργασίας που ανακυκλώνονται να αντιστοιχούν σε βάθος κάθε χρόνου σχεδόν στο σύνολο των εργαζομένων της χώρας μας. Αυτό έχει ...επιτευχθεί χωρίς τη «μείωση της γραφειοκρατίας», που επικαλείται ξανά σήμερα η κυβέρνηση, προαναγγέλλοντας ουσιαστικά τα ακόμα χειρότερα για τους εργαζόμενους.

Η επέκταση και εμπέδωση του 13ωρου, η τεράστια «ευελιξία» αλλά και η ζούγκλα που έχει πλέον γίνει καθεστώς στην αγορά εργασίας αποκαλύπτουν και την κοροϊδία της κυβέρνησης, που στο ίδιο νομοσχέδιο φέρνει τάχα μέτρα για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων. «Ψηφιοποίηση» εντύπων, σεμινάρια πρώτων βοηθειών και εξαγγελίες - κενό γράμμα για την υποτιθέμενη ενίσχυση της Επιθεώρησης Εργασίας αποτελούν τον φτηνό αντιπερισπασμό, την ίδια στιγμή που στήνεται ένα «σφαγείο» στους χώρους εργασίας, με δουλειά μέχρι τελικής πτώσης.