Μόλις 10 μέρες πριν ο «Ριζοσπάστης» κυκλοφορούσε με πρώτο θέμα τις κατευθύνσεις της ΕΕ για ένταση των προσπαθειών από τις κυβερνήσεις και τα κράτη - μέλη ώστε να επικρατήσουν ...πολεμικοί ρυθμοί στην παραγωγή.

Συγκεκριμένα, ήταν ο επίτροπος της ΕΕ για την Αμυνα και το Διάστημα, Αντριους Κουμπίλιους, που καλούσε κυβερνήσεις και κοινωνικούς εταίρους να εξετάσουν την «Οδηγία για τον χρόνο εργασίας όσον αφορά το στρατιωτικό προσωπικό για την υποστήριξη της αμυντικής ετοιμότητας».

Πρόκειται για την Οδηγία της ΕΕ (2003/88) που κατοχυρώνει ως υπέρτατο δικαίωμα της εργοδοσίας τη 13ωρη δουλειά και που τώρα επιδιώκεται να απλωθεί σε νέους κλάδους της οικονομίας, για να «πιάσουν τόπο» οι επενδύσεις των καπιταλιστών στην πολεμική οικονομία.

Σε αυτήν την κατεύθυνση εντάσσεται και το νέο αντεργατικό τερατούργημα της κυβέρνησης (βλ. δίπλα) με το οποίο δίνεται η δυνατότητα για 13ωρη δουλειά και σε έναν εργοδότη, με την κυβέρνηση να καμαρώνει ότι «δεν παραβιάζεται η κοινοτική οδηγία», αφού γίνεται ...σεβαστή η 11ωρη ανάπαυση!

«Ενα το κρατούμενο» λοιπόν στον αγώνα δρόμου για τη στροφή στην πολεμική οικονομία, που θα διευκολύνει την αύξηση των εξοπλισμών, είναι η ένταση της εκμετάλλευσης και η δουλειά ήλιο με ήλιο, με την ΕΕ να δίνει «γραμμή» πιο επιθετικής αξιοποίησης του αντεργατικού οπλοστασίου της, αυτήν τη φορά «για την οργάνωση του χρόνου εργασίας». Πρόκειται ουσιαστικά για τη νομοθετική βάση πάνω στην οποία οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών, όπως η σημερινή της ΝΔ, οικοδομούν τους σκληρούς αντεργατικούς νόμους για την προώθηση της «δουλειάς - λάστιχο», για το ξεχείλωμα του εργάσιμου χρόνου, τη διάλυση των Συλλογικών Συμβάσεων, το χτύπημα στη συνδικαλιστική δράση και στο δικαίωμα στην απεργία.

Να σημειωθεί ότι τα παραπάνω ειπώθηκαν στο πλαίσιο της συνέντευξης Τύπου που έδωσαν οι Κουμπίλιους, Ντομπρόβσκις (εκτελεστικός αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, υπεύθυνος για την Οικονομία) και η εκτελεστική αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Χ. Φιρκούνεν, παρουσιάζοντας την πρόταση της Κομισιόν για την απλούστευση και επιτάχυνση των επενδύσεων στην ΕΕ για την Αμυνά της («Γενικό Πλαίσιο Αμυντικής Ικανότητας » - «Defence Readiness Omnibus»). Μια κυνική ομολογία δηλαδή ότι επενδύσεις και κέρδη πάνε μαζί με την απογείωση της εκμετάλλευσης, εστιάζοντας ειδικά στο «χρυσωρυχείο» της εργοδοσίας: Τον εργάσιμο χρόνο.