Κλίμα αναστροφής της κατάστασης στη στέγη, που σφίγγει σαν θηλιά τα νοικοκυριά, προσπαθεί να καλλιεργήσει η κυβέρνηση, μιλώντας για εξαιρετική επιτυχία και μεγάλη απορρόφηση του προγράμματος «Σπίτι μου ΙΙ». Η πραγματικότητα όμως που παρουσιάζουν διάφοροι «τραπεζικοί κύκλοι», δηλαδή οι άμεσα ενδιαφερόμενοι για το πρόγραμμα, διαψεύδει τις τυμπανοκρουσίες. Οπως αναφέρουν, η «δέσμευση» κονδυλίων φτάνει σήμερα το 40%, από τα οποία όμως τα μισά δεν πρόκειται να εκταμιευθούν, λόγω διάφορων κολλημάτων στη διαδικασία της αγοραπωλησίας των ακινήτων. Η εκτίμησή τους είναι ότι στο τέλος της χρονιάς θα έχουν απορροφηθεί περί τα 500 - 600 εκατ. ευρώ του προγράμματος, από τα οποία τα μισά είναι επιδοτήσεις του Ταμείου Ανάκαμψης και τα υπόλοιπα τραπεζικό δάνειο. Σύμφωνα με τις τράπεζες, οι πολύ υψηλές τιμές των ακινήτων, οι προϋποθέσεις του προγράμματος (παλαιότητα ακινήτου, εισοδηματικά κριτήρια κ.τ.λ.) και τα χαμηλά εισοδήματα είναι ανασταλτικοί παράγοντες, επιβεβαιώνοντας ότι οι «λύσεις» που προσφέρουν κυβέρνηση και ΕΕ στα λαϊκά νοικοκυριά - κυρίως στα νέα ζευγάρια - για την απόκτηση στέγης οδηγεί στο μια από τα ίδια: Σαφάρι στην αγορά για να βρεθεί κάποιο φτηνό ακίνητο, χρέωση στις τράπεζες για ένα στεγαστικό δάνειο που θα πληρώνουν εφ' όρου ζωής και τελικά, για τη μεγάλη πλειοψηφία, επιστροφή στο νοίκι. Η αγορά και η πολιτική που θωρακίζει το καπιταλιστικό κέρδος είναι η αιτία και όχι η λύση στο οξυμένο πρόβλημα της στέγης. Οσο αυτή αποτελεί εμπόρευμα, τόσο τα λαϊκά νοικοκυριά θα βασανίζονται να βάλουν ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους.