Ας πάρουμε για παράδειγμα τη λέξη, όχι την πόλη, Σικάγο. Μόλις εκτοξευθεί σε μια φράση κοινότοπη τύπου Σικάγο γίναμε, χάρη στο προηγηθέν σινεμά, τις τωρινές φρέσκες τηλεοπτικές σειρές και την κυρίαρχη κουλτούρα της βίας στην επικοινωνία, η λέξη αυτή δεν παραπέμπει ούτε σε λίμνες και ειδυλλιακά τοπία, ούτε σε γεωγραφικές και τουριστικές προτάσεις. Οι ελάχιστοι άντε και να σκεφθούν την οικονομική σχολή του Σικάγο. Οι πολλοί θα σκεφθούν αυτόματα όπλα που πυροβολούν κατά ριπάς, γκάγκστερς, αίμα - όχι γυναικών της εργατικής Πρωτομαγιάς - και σκληρή και βρώμικη αστυνομία. Σφραγίδα Αλ Καπόνε. Ενα όνομα που έγινε και επιθετικός προσδιορισμός γκαγκστερικής επιχειρηματικής δράσης.

Δοκιμάστε να ανοίξετε μια συζήτηση με νέους της λεγόμενης μετεφηβικής ηλικίας ή και τριανταπεντάρηδες που παίζουν με τα κρυπτονομίσματα στις οθόνες τους, για τη φρικωδία της επέκτασης του τρίτου παγκοσμίου πολέμου, κατ' άλλους ακήρυχτου, στην πραγματικότητα πολλαπλώς διακηρυγμένου στην Ανατολή, στην Ασία. Και θα δείτε πόσο γρήγορα θα βρεθείτε να μιλάτε με μια γενιά που έχει εκπαιδευτεί να επιλέγει καλύτερα όπλα από τον αντίπαλο σε μυριάδες παιχνιδομηχανές. Οι έμποροι όπλων και οι πολιτικοί του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος έχουν φροντίσει να διαφημίσουν την πραμάτεια τους ακόμα και στο μυαλό των νηπίων. Εχει προηγηθεί δε και μια μακρά περίοδος στρατηγικής διαφήμισης πολεμικών εφαρμογών και όπλων σε χώρες και περιοχές ολόκληρες πειραματόζωα. Στα πεδία βολής, φαιά νταμάρια όπου ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι, που λέει κι ο ποιητής, στη Σύρια, το Ιράκ, την Παλαιστίνη, το Κουρδιστάν, την πρώην Γιουγκοσλαβία, την Ουκρανία, έχουν δοκιμαστεί διαβολικά καλά όπλα. Ετσι σε δυο χώρες με πυρηνικό οπλοστάσιο, την Ινδία και το Πακιστάν, με ένα απέραντο αγροτικό κι εργατικό πάμφτωχο προλεταριάτο, Κινέζοι, Ρώσοι, Αμερικάνοι, Γάλλοι κι ίσως αύριο και.... Τουρκομάνοι αναλύουν τις επιδόσεις επί του πεδίου των drones, των πυραύλων, των ραντάρ και των αεροπλάνων τους. Διαχέουν την πληροφορία - πραμάτεια τους παντού, κι όπως διαβάζουμε στις πάντα σοβαρές αναλύσεις του «902» και του «Ριζοσπάστη», οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί αξιωματούχοι βλέπουν το νέο φριχτό μέτωπο της ινδοπακιστανικής σύρραξης ως «σπάνια ευκαιρία». Επιτέλους λένε και πανηγυρίζουν ότι μπορούν να μελετήσουν τα κινεζικά όπλα που έχει προτιμήσει το Πακιστάν, έναντι του μείγματος ρωσικών και ΝΑΤΟικών όπλων που έχει επιλέξει η Ινδία. Πολεμοχαρείς και πολεμοκάπηλοι αργόσχολοι του διαδικτύου, οπορτουνίστες του ιντερνετικού χρήματος, εθνίκια και αρνητές της επιστήμης θα σου πιάσουν ευκολότερα κουβέντα για το αν την πατήσαμε με τα Ραφάλ κι αν πρέπει να φέρουμε κινέζικα αντιαεροπορικά στη Μύκονο να φυλάνε τις ξαπλώστρες.

Α, ξέχασα πως το Σικάγο είναι κι ένα καλό μιούζικαλ, αλλά ποιος τολμάει, πλην κομμουνιστών, να αντιπαραθέσει τη μουσική απέναντι στη βαρβαρότητα. Καλά η Ινδία είναι μακριά, σου λέει η πλειονότητα, την ώρα που χτυπάει το κουδούνι κι ο κούριερ φέρνει μαγιό από την Κίνα, ρακέτες από την Αυστραλία και γυαλιά ηλίου της μόδας από το Μαϊάμι...