Μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ήταν οι άνθρωποι που εγκλωβίστηκαν αυτές τις μέρες στο Ρίο - Αντίρριο. Αμέτρητες οι ώρες της ταλαιπωρίας. Χιλιάδες τα μέτρα της ντροπής. Κατά «σύμπτωση», αυτές οι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι είναι οι ίδιοι, που πριν μερικά χρόνια εξαπατήθηκαν πάλι στο ίδιο σημείο. Στο Ρίο - Αντίρριο. Ναι! Είναι οι εκατοντάδες χιλιάδες, που κορόιδευε ασύστολα ο κ.Λαλιώτης την προεκλογική περίοδο του 2000, όταν έβγαινε στις τηλεοράσεις και δήλωνε ότι έχει κατασκευάσει τη γέφυρα του Ρίου!

Σε αυτούς τους εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, που πέρασαν το μαρτύριο του «σουβλίσματος» των ...νεύρων τους για ολόκληρα 24ωρα, σε αυτούς τους ανθρώπους έδειχνε τις ...μακέτες (!) της γέφυρας ο Λαλιώτης προεκλογικά, ισχυριζόμενος ότι ήταν ο υπουργός των έργων και πως το κόμμα του είναι το κόμμα που κόπτεται για την «καθημερινότητα» του πολίτη.

Βέβαια, ούτε λόγος για ένα «συγγνώμη». Αλλά γιατί να ζητήσουν «συγγνώμη»; Μήπως ζήτησαν από τους χιλιάδες ανθρώπους, που είχαν εγκλωβιστεί στις εθνικές οδούς με το χιόνι; Μήπως δεν είναι οι ίδιοι που τάζουν «σουίτες» (!) στα νοσοκομεία, αλλά οι άνθρωποι, που έχουν την κακή τύχη να βρεθούν στα νοσοκομεία με τις ...«σουίτες», πεθαίνουν γιατί δεν υπάρχουν καν κρεβάτια στην Εντατική; Μήπως δεν είναι οι ίδιοι που ψηφοθηρούν πετώντας εκατομμύρια του ελληνικού λαού για να διαφημίσουν τα «έργα» τους στις τράπεζες, στις εφορίες, στο ΙΚΑ ή στις νομαρχίες για την κατάθεση των δικαιολογητικών των μεταναστών, αλλά κάθε φορά εκείνο που προκύπτει είναι οι ουρές της ντροπής και του απύθμενου «εκσυγχρονιστικού» θράσους μιας εξουσίας που ξεχειλίζει από ακατέργαστο «μαυρογιαλουρισμό» και αντιμετωπίζει τους ανθρώπους σαν να είναι ζώα;