Μια συνεδρίαση αποκαλυπτική για τον ρόλο της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ, αφού την ώρα που οι αποφάσεις των σωματείων για απεργία στις 28 Φλεβάρη πληθαίνουν για όλα τα ζητήματα που σήμερα καίνε την εργατική τάξη, η ίδια επιμένει στην προκήρυξη απεργίας στις ...17 Απρίλη!

Χαρακτηριστικό μάλιστα είναι ότι οι δυνάμεις που συναινούν σε αυτόν τον σχεδιασμό υπονόμευσης των αγωνιστικών διαθέσεων των εργαζομένων δεν βγάζουν άχνα για την πραγματική αιτία της ακρίβειας που τσακίζει το λαϊκό εισόδημα, δηλαδή για το καπιταλιστικό κέρδος, δείχνοντας ως «λύση» τους περισσότερους ...ελέγχους και τα πρόστιμα, αναπαράγοντας δηλαδή όλη την προπαγάνδα της κυβέρνησης.

Στην ίδια κατεύθυνση η ηγεσία της ΓΣΕΕ είτε απαξιώνει είτε προσπερνάει τα μεγάλα μέτωπα αγώνα που είναι σε εξέλιξη, όπως των βιοπαλαιστών αγροτών, των φοιτητών που δίνουν μάχη για τη δημόσια και δωρεάν Παιδεία, των εργαζομένων και όλου του λαού ενάντια στο ιμπεριαλιστικό μακελειό στη Μ. Ανατολή και στην ελληνική εμπλοκή.

Κι ενώ σήμερα είναι που καίνε τόσο η ακρίβεια, η ενεργειακή φτώχεια και η επίθεση στο λαϊκό εισόδημα, όσο και όλα τα παραπάνω, οι μόνες ...δράσεις που προτείνει η ΓΣΕΕ είναι προπαγανδιστικού χαρακτήρα παρεμβάσεις και μια απεργιακή κινητοποίηση μετά από τρεις μήνες.

Τη γραμμή της υπονόμευσης των εργατικών αγώνων, πλάι στην ηγεσία της ΓΣΕΕ στήριξαν «αναφανδόν» οι εκπρόσωποι τόσο της ΔΑΚΕ όσο και του ΣΥΡΙΖΑ στη διοίκηση. Μεγάλη πολεμική στην πρωτοβουλία των σωματείων για απεργία στις 28 Φλεβάρη άσκησε μάλιστα ο συνδικαλιστής του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Φωτόπουλος (ΕΜΕΙΣ - ΑΡΚΙ), αναπαράγοντας όλη την προπαγάνδα της μοιρολατρίας περί «αναποτελεσματικότητας των αγώνων» και επικαλούμενος ότι «οι εργαζόμενοι δεν συμμετέχουν, δεν κινητοποιούνται» κ.λπ. Στην προσπάθεια αυτή να φορτωθούν στους εργαζόμενους οι ευθύνες της ηγεσίας που παραμένει άπρακτη μπροστά στη μεγάλη αντεργατική επίθεση, απαξιώνονται μεγάλοι αγώνες, όπως η μεγαλειώδης απεργία για το δυστύχημα στα Τέμπη, οι κινητοποιήσεις μέσα στην πανδημία, οι διεργασίες που είναι σε εξέλιξη, π.χ. στους οικοδόμους, στη ΛΑΡΚΟ κ.α.

Στην ίδια γραμμή και ο Ν. Κουτσούκης της ΔΑΚΕ, απαξιώνοντας εμβληματικές κινητοποιήσεις σε μεγάλους χώρους δουλειάς που είχαν και αποτελέσματα, όπως στα Λιπάσματα και στα Πετρέλαια Καβάλας, στις αστικές συγκοινωνίες, όπου με τη στάση τους εργαζόμενοι κουρέλιασαν τον νόμο Χατζηδάκη, ειδικά με απεργιακές κινητοποιήσεις κ.ο.κ. Μάλιστα, τα λεγόμενά του προκάλεσαν μεγάλες αντιδράσεις στη συνεδρίαση του ΓΣ, όταν έφτασε να υπαινίσσεται ότι για το έγκλημα στα Τέμπη «φταίει ο σταθμάρχης».

Στον αντίποδα της θλιβερής αυτής στάσης της πλειοψηφίας της διοίκησης, συνδικαλιστές από σωματεία με αγώνες που δίνουν ανάσες αισιοδοξίας, μετέφεραν τη μαχητική πείρα από τους χώρους δουλειάς, όπως και την απαίτηση η 28η Φλεβάρη να είναι μέρα αποφασιστικής απεργιακής απάντησης.

Μεταξύ άλλων, ο Γιάννης Τασιούλας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Ελλάδας, που μαζί με τα κλαδικά συνδικάτα ετοιμάζουν την αυριανή πανοικοδομική απεργία, μίλησε για τους μεγάλους αγώνες για τη ΣΣΕ που είχαν θετικό αποτέλεσμα τα προηγούμενα χρόνια. Ανέδειξε ότι κάθε αγώνας, κάθε διεκδίκηση αποτελεί το «σκαλί» για την επόμενη μάχη, αλλά και παράδειγμα για την ένταση της αγωνιστικής διεκδίκησης και σε άλλους κλάδους και χώρους δουλειάς. Αλλωστε, όπως οι αγώνες άλλων κλάδων έγιναν παράδειγμα και για τους οικοδόμους, έτσι και οι δικοί τους για την υπογραφή της ΣΣΕ αποτελούν παράδειγμα που μεταφέρεται και σε άλλους χώρους και κλάδους.

Πείρα και εικόνα από τις μάχες σε χώρους δουλειάς της Στερεάς Ελλάδας μετέφερε ο Παναγιώτης Πολίτης, πρόεδρος του επιχειρησιακού Σωματείου της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα. Μίλησε για τα 4 χρόνια του μεγαλειώδους αγώνα, σημειώνοντας ότι κανείς δεν περίμενε ότι ο αγώνας αυτός θα αντέξει τόσο. «Ο αγώνας στη ΛΑΡΚΟ έδειξε ότι το σωστό πλαίσιο και περιεχόμενο, η αλληλεγγύη, η συμμαχία με άλλα κοινωνικά στρώματα όπως αγρότες και αυτοαπασχολούμενοι, επηρεάζουν και άλλους χώρους δουλειάς. Με πείρα τη ΛΑΡΚΟ έφτιαξαν Σωματείο στη γειτονική επιχείρηση (ΕΖΑ) και διεκδικούν Συλλογική Σύμβαση Εργασίας», σημείωσε και πρόσθεσε: «Αν και στα χαρτιά μας είχαν πως μέσα σε 6 μήνες θα μας τελειώσουν, έχουμε καταφέρει με τον αγώνα μας να είμαστε στις δουλειές μας και να συνεχίζουμε να παλεύουμε με προοπτική».

Το γεγονός ότι σε λίγες μέρες κλείνει ένας χρόνος από το έγκλημα στα Τέμπη, που στοίχισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους, ανάμεσά τους 16 παιδιά από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, θύμισε ο Θανάσης Κουτσουράς, γραμματέας του Συνδικάτου Οικοδόμων Θεσσαλονίκης και του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου. Σημείωσε ότι «σχεδόν έναν χρόνο μετά, ακόμα αυτές οι οικογένειες ζητάνε δικαίωση για το έγκλημα αυτό».

Μίλησε για τις μεγάλες απεργίες και τις άλλες κινητοποιήσεις που έγιναν εκείνες τις μέρες με σύνθημα «`Η τα κέρδη τους ή οι ζωές μας». «Η απεργία που καλούμε στις 28/2, δεν θέλουμε να είναι μια απεργία - μνημόσυνο, αλλά με βάση όλα τα παραπάνω να είναι ένας αγωνιστικός σταθμός, διεκδικητικός, ένα βήμα κλιμάκωσης του αγώνα», τόνισε. «Εχει ιδιαίτερη σημασία, οι συνδικαλιστές από τη Βόρεια Ελλάδα και ιδιαίτερα από τη Θεσσαλονίκη να στηρίξουμε και να αποφασίσουμε αυτή την απεργία, ώστε γυρνώντας στην πόλη μας να μην ντρεπόμαστε να κοιτάξουμε στα μάτια τους συγγενείς των θυμάτων, αλλά να τους κοιτάξουμε με ψηλά το κεφάλι και να τους πούμε ότι ο δίκαιος αγώνας μας συνεχίζεται», υπογράμμισε.

Στην τραγική κατάσταση που αντιμετωπίζει ο λαός της Θεσσαλίας, 5 μήνες μετά τη μεγάλη καταστροφή, αναφέρθηκε ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, Γιάννης Σκόκας. Στάθηκε ιδιαίτερα στην αγωνιστική παρακαταθήκη από τον συντονισμό των Σωματείων και των Εργατικών Κέντρων της Θεσσαλίας που πρέπει να δυναμώσει ακόμα περισσότερο το επόμενο διάστημα. Οπως είπε, «δεν περιμέναμε "να πέσουν τα νερά", "να δούμε πρώτα" κ.λπ.», αλλά οργανώθηκε η διεκδίκηση «από κοινού και με άλλα Εργατικά Κέντρα, σωματεία και συνολικά πάνω από 100 φορείς της περιοχής - και προς τιμήν τους όλων αυτών - αλλά και με τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα όπως είναι οι αγρότες που αυτές τις μέρες είναι ξανά στον δρόμο. Είναι αγώνας κοινός απέναντι σε κοινό αντίπαλο και χρειάζεται την άμεση αγωνιστική μας αλληλεγγύη! Ετσι θεωρούμε πως πρέπει να πράττουν τα συνδικάτα απέναντι στα προβλήματα, στις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού», ανέφερε μεταξύ άλλων.