Με συνέντευξη στην κρατική ΕΡΤ, ο Κυρ. Μητσοτάκης έδωσε την περασμένη Τετάρτη το σύνθημα για επιτάχυνση του αντιλαϊκού έργου σε όλα τα μέτωπα, ιεραρχώντας τη βαθύτερη εμπλοκή στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, την αντιδραστική μεταρρύθμιση στα ΑΕΙ και στην Υγεία, όπως και τα νέα κυβερνητικά σχέδια στήριξης των ομίλων, στο πλαίσιο της «πράσινης ανάπτυξης».

Στην ίδια συνέντευξη και ως μέρος της «μεταρρυθμιστικής ατζέντας» της κυβέρνησης, ο πρωθυπουργός σκιαγράφησε το επικείμενο νομοσχέδιο για τον πολιτικό γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και την τεκνοθεσία.

Ως αφετηρία του νομοσχεδίου, ο Κυρ. Μητσοτάκης παρουσίασε την «ισότητα στον γάμο» και υποστήριξε ότι θα κατοχυρώνεται η τεκνοθεσία, αλλά δεν θα υπάρχει το «Γονέας 1 - Γονέας 2». Για την τεκνοθεσία των ομόφυλων ζευγαριών, ισχυρίστηκε ότι δεν θα υπάρχει πρόβλεψη για παρένθετη μητρότητα.

Επικαλέστηκε, τέλος, την ανάγκη ρύθμισης της σχέσης του παιδιού με τον/την σύντροφο του φυσικού γονιού, χωρίς να αναφέρεται βέβαια σε ρυθμίσεις που ήδη υπάρχουν ή σε αλλαγές που θα μπορούσαν να γίνουν σε αυτές.

Τη σκυτάλη παρέλαβε την επόμενη μέρα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Στ. Κασσελάκης, δηλώνοντας σε τηλεοπτική συνέντευξη ότι αυτό το νομοσχέδιο, όταν έρθει στη Βουλή, «θα περάσει χάρη στον ΣΥΡΙΖΑ». Μάλιστα, έθεσε ζήτημα κομματικής πειθαρχίας και χαρακτήρισε «ατελές» το νομοσχέδιο, σε σύγκριση με την Πρόταση Νόμου που έχει καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η συστηματική προσπάθεια της κυβέρνησης να εμφανίζει την αντιδραστική της ατζέντα σε όλα τα ζητήματα με δήθεν «εκσυγχρονιστικό - προοδευτικό - νεωτεριστικό» μανδύα, καταρρέει μπροστά στην αμείλικτη πραγματικότητα, στη βαρβαρότητα της φτώχειας, της ανασφάλειας, της επίθεσης στην Υγεία και την Παιδεία.

Από αυτήν την άποψη, ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του ούτε είναι ούτε μπορούν να παριστάνουν τους υπερασπιστές της προόδου και των λαϊκών δικαιωμάτων.

Σε ό,τι αφορά την επέκταση του πολιτικού γάμου σε ομόφυλα ζευγάρια, που συνεπάγεται αναγνώριση της κοινής γονικής μέριμνας, τα όσα είπε ο πρωθυπουργός ενίσχυσαν τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς που θέτει το ΚΚΕ.

Η γονεϊκότητα δεν είναι ατομικό δικαίωμα του ζευγαριού, αλλά υποχρέωση των γονιών απέναντι στα παιδιά. Η βάση της θέσης του ΚΚΕ είναι οι ανάγκες, τα συμφέροντα του παιδιού, που έχει δικαίωμα και στη μητρότητα και στην πατρότητα, με την αναγκαία κρατική, δωρεάν στήριξη σε κοινωνικές δομές (π.χ. συμβουλευτική γονιών - παιδιών).

Ομως, ο πρωθυπουργός καθώς και τα άλλα αστικά κόμματα δεν κάνουν καμία αναφορά σε αυτήν την κρατική ευθύνη. Η κοινωνική προστασία της νηπιακής, παιδικής, εφηβικής ηλικίας λογαριάζεται ως «κόστος» για το κράτος διαχρονικά από όλες τις αστικές κυβερνήσεις.

Στο όνομα της «ισότητας στον γάμο», που επικαλούνται η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλα κόμματα, διαγράφεται το δικαίωμα του παιδιού στη μητρότητα - πατρότητα, που έχει κοινωνικό χαρακτήρα και στηρίζεται στην αντικειμενική σχέση ανδρικού και γυναικείου οργανισμού στην τεκνοποίηση. Αντικαθίσταται από μια θολή γονεϊκότητα, ό,τι κι αν λέει ο πρωθυπουργός, ότι δεν θα φέρει το «Γονέας 1 - Γονέας 2» στο νομοσχέδιο.

Αυτό επιβεβαιώνει η διεθνής πείρα, όπως η πρόσφατη απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου για το «ευρωπαϊκό πιστοποιητικό γονικής σχέσης», φτάνοντας στο σημείο να αναγνωρίζεται ότι ένα παιδί έχει γονική σχέση ακόμη και με περισσότερους από δύο γονείς (Γονέας 1, Γονέας 2, Γονέας 3 κ.λπ.), μέχρι και με «πρόσωπα που ισχυρίζονται ότι είναι γονείς».

Οι διαβεβαιώσεις εξάλλου του πρωθυπουργού ότι δεν θα υπάρξουν αλλαγές στην Ιατρικώς Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή, δεν βάζουν φραγμό, αλλά τροφοδοτούν παραπέρα την εμπορευματοποίηση της τεκνοθεσίας και τη γενικευμένη εμπορική παρένθετη μητρότητα.

Από τη στιγμή που υπάρχουν μόνο 101 παιδιά για τεκνοθεσία στις δομές παιδικής προστασίας στην Ελλάδα και σχεδόν 2.700 αιτήσεις από υποψήφιους γονείς, είτε θα προχωρήσουν ιδιωτικές υιοθεσίες παιδιών με παράνομο τρόπο και από το εξωτερικό - που σημαίνει ουσιαστικά εμπόριο παιδιών - είτε μέσω της «εμπορικής» παρένθετης μητρότητας, μιας ακραίας μορφής εμπορευματοποίησης του σώματος κι εκμετάλλευσης της γυναίκας. Η διαδικασία αυτή, άλλωστε, μπορεί να γίνει κι εκτός Ελλάδας ή με άλλους παράνομους τρόπους.

Ανησυχία προκαλεί και το γεγονός ότι έχουν καταργηθεί στοιχειώδεις ασφαλιστικές δικλίδες επί κυβέρνησης ΝΔ, ορίζοντας 20.000 ευρώ «ταρίφα» ως δήθεν αποζημίωση για την παρένθετη μητρότητα και 5.000 ευρώ για δότριες ωαρίων. Στόχος είναι να υποβοηθήσουν τα κέρδη των επιχειρηματικών κολοσσών, που έχουν κυριαρχήσει και σε αυτόν τον τομέα, για την παραπέρα ανάπτυξη του αναπαραγωγικού ιατρικού τουρισμού.

Ο πρωθυπουργός στη συνέντευξή του επικαλέστηκε την ανάγκη ρύθμισης της σχέσης του παιδιού με τον σύντροφο του φυσικού γονιού, αποκρύπτοντας ρυθμίσεις που ήδη υπάρχουν και μπορούν να επιλύουν τέτοια ζητήματα.

Για παράδειγμα, υπάρχει ήδη πρόβλεψη σε περίπτωση θανάτου του φυσικού γονιού - εφόσον δεν υπάρχει δεύτερος φυσικός γονιός - τη γονική μέριμνα του παιδιού να αναλαμβάνει ο σύντροφός του μετά από συμβολαιογραφική πράξη ή διαθήκη του φυσικού γονιού (άρθρο 1592 ΑΚ). Δεν πάει το παιδί στο ίδρυμα, όπως ισχυρίστηκε αποπροσανατολιστικά ο πρωθυπουργός. Αντί για βελτίωση ή τροποποίηση κάποιων ρυθμίσεων, στην πραγματικότητα προχωρά στον νόμο η ακύρωση της μητρότητας - πατρότητας.

Οι νομικές ρυθμίσεις για τη γονική μέριμνα κατοχυρώνουν τις σχέσεις γονιών - παιδιών, δεν κατοχυρώνουν ερωτικούς συντρόφους. Αλλωστε, και στην περίπτωση των χωρισμένων ετερόφυλων ζευγαριών με παιδιά, οι σχέσεις των παιδιών με τους νέους συντρόφους των γονιών τους δεν οδηγούν σε νομική αναγνώριση γονικής σχέσης με το παιδί, δηλαδή σε αποκλεισμό της φυσικής μητέρας ή πατέρα από τη γονική ευθύνη κι υποχρέωση ή σε πολλαπλούς γονείς.

Ανακοινώνοντας εξάλλου ο πρωθυπουργός ότι δεν θα επιβάλει κομματική πειθαρχία στην ψήφιση του νομοσχεδίου, επειδή υπάρχουν βουλευτές που δεν θα το ψηφίσουν, επί της ουσίας αναγνωρίζει ότι στη ΝΔ - και όχι μόνο - συνυπάρχουν από τη μια οι αντιλήψεις του «ατομικού δικαιωματισμού» και άλλες ανορθολογικές, αντιεπιστημονικές θεωρίες περί «κοινωνικής κατασκευής του φύλου», και, από την άλλη, σκοταδιστικές, εθνικιστικές αντιλήψεις, που υπερασπίζονται τη λεγόμενη «πυρηνική οικογένεια», δηλαδή αναπαράγουν το «Πατρίς - Θρησκεία - Οικογένεια» και αντιμετωπίζουν τη γυναίκα ως μηχανή αναπαραγωγής παιδιών, ακόμα και ομοφοβικές απόψεις.

Σε αυτό το σάπιο έδαφος αναπαράγονται και διάφορες αντιδραστικές αντιλήψεις ευγονικής, όπως του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είπε «θέλουμε να κάνουμε δύο παιδιά - με φύλο της αρεσκείας μας - για να τους μεταδώσουμε την προσωπικότητά μας», που ανοίγει επικίνδυνους δρόμους.

Αναδεικνύεται, τέλος, όλη η υποκρισία που κρύβεται πίσω από τις θέσεις των κομμάτων που επιδιώκουν να προσδώσουν προοδευτικό μανδύα στον «ατομικό δικαιωματισμό», ενώ αποσιωπούν τις οικονομικές, κοινωνικές προϋποθέσεις για να πραγματοποιηθεί οποιαδήποτε πραγματική ελεύθερη ατομική επιλογή. Πολύ περισσότερο που οι θέσεις τους φέρνουν σε αντιπαράθεση τα ατομικά με τα κοινωνικά δικαιώματα.