Αμείλικτα είναι τα ερωτήματα για τις συνθήκες που οδήγησαν στη μοιραία συντριβή του «Καναντέρ», το οποίο είναι το πιο παλιό πυροσβεστικό αεροπλάνο που πετάει στη χώρα μας.

Ενα ερώτημα σχετίζεται με την εμπειρία και την επαρκή εκπαίδευση των πιλότων με δεδομένο το νεαρό της ηλικίας και των δύο (34 και 27 ετών). Μέχρι το 2010 για να γίνει κάποιος χειριστής τέτοιου αεροσκάφους ήταν υποχρεωτικό να έχει πραγματοποιήσει χιλιάδες ώρες πτήσης, άρα να έχει ανάλογη πολύχρονη εμπειρία. Αν πάρουμε επίσης υπόψη ότι η Πολεμική Αεροπορία διαθέτει 24 «Καναντέρ», εκ των οποίων πετάνε σχεδόν τα μισά, καταλαβαίνουμε πόσο περιορισμένες είναι οι δυνατότητες εκπαίδευσης τους χειμερινούς μήνες.

Ερώτημα επίσης είναι το τι έφταιξε και αποκολλήθηκε ο πλωτήρας του σκάφους, αν μπλόκαρε το σύστημα πλοήγησης, όπως ακούστηκε χτες στα ΜΜΕ από ορισμένους εμπειρογνώμονες, που τελικά οδήγησε στη συντριβή. Αν έγινε πράγματι επαφή του πλωτήρα με κλαδιά δέντρου και αν ναι, κατά πόσο είναι ικανή μια τέτοια επαφή να προκαλέσει το ξήλωμά του.

Τα παραπάνω συνδέονται επίσης και με αναφορές για συνθήκες ακραίας πίεσης στις οποίες γίνονται οι αναγκαίες συντηρήσεις ανάμεσα στις πτήσεις. Κατά πόσο δηλαδή μέσα σε τέτοιες συνθήκες είναι δυνατό να ξεφύγουν από έναν επιφανειακό και τυπικό έλεγχο. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για επιχειρήσεις σε ακραίες συνθήκες, όπου η καταπόνηση στα αεροσκάφη 50 χρόνων είναι τεράστια, με απότομες αλλαγές θερμοκρασίας και με ισχυρούς κραδασμούς κατά την υδροληψία.