«Στηρίζω την Εφη Αχτσιόγλου γιατί από τα πρώτα νομοθετικά μέτρα που κατήργησε η κυβέρνηση της ΝΔ ήταν αυτά που είχε νομοθετήσει η ίδια για την προστασία των εργαζομένων και άρα η υποψηφιότητά της φωτίζει τη στρατηγική αντιπαράθεση ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ», είπε χτες σε συνέντευξή του ο Ηλιόπουλος του ΣΥΡΙΖΑ. Οχι πως ήθελε και πολύ, αλλά το νόημα όσο να 'ναι το πιάνουμε. Γιατί αν οι «στρατηγικές διαφορές» του ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ είναι στα Εργασιακά, εκεί όπου «φιγουράρουν» ο κατάπτυστος νόμος Βρούτση - Αχτσιόγλου για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού με υπουργική απόφαση, τα μισά άρθρα του νόμου Χατζηδάκη που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ, τα εμπόδια στο δικαίωμα στην απεργία που έβαλαν από κοινού, οι διατάξεις για τη γενίκευση της ευελιξίας και λοιπές «ευρωπαϊκές καλές πρακτικές», ούτε να φανταζόμαστε δεν θέλουμε τι μένει για τις συναινέσεις, τις συμπλεύσεις και τη «δημιουργική αντιπολίτευση» που δεσμεύτηκε να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ από τις πρώτες κιόλας μέρες της νέας κυβέρνησης της ΝΔ. Από την άλλη, καμία ιδιαίτερη φαντασία δεν χρειάζεται για το τι έχει να περιμένει ο λαός από το λίφτινγκ της σάπιας σοσιαλδημοκρατίας και την «ανανέωση» παλιών και νέων αυταπατών: Απολύτως τίποτα και γι' αυτό ακόμα περισσότεροι πρέπει να τους γυρίσουν την πλάτη, δυναμώνοντας τον δικό τους αγώνα σε συμπόρευση με το ΚΚΕ.