Στην παρέμβασή του ο Κώστας Κοντοδήμος σημείωσε ότι «η πρόσβαση σε καθαρό νερό είναι θεμελιώδης ανθρώπινη ανάγκη και γι' αυτό και βασικό ανθρώπινο δικαίωμα». Τόνισε ότι η Ελλάδα διαθέτει συνολικά επαρκείς υδατικούς πόρους, αλλά διάφοροι λόγοι μειώνουν σημαντικά την πραγματικά διαθέσιμη ποσότητα και δυσκολεύουν την αξιοποίησή της.

Υπογράμμισε ότι η διαχείριση των υδατικών πόρων ωφελεί τις μεγάλες τουριστικές μονάδες σε βάρος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ενώ οι δημοτικές επιχειρήσεις ύδρευσης και τοπικοί οργανισμοί άρδευσης οδηγούνται εσκεμμένα σε οικονομικό στραγγαλισμό, προκειμένου να δοθούν στον ιδιωτικό τομέα.

«Η διαχείριση στη χώρα, πέρα από ανορθολογική και αντιεπιστημονική με τον τρόπο που εφαρμόζεται, εξυπηρετεί μόνο τα μεγάλα επιχειρηματικά και οικονομικά συμφέροντα καθώς και την εφαρμογή αγροτικής πολιτικής που είναι σύμφωνη με τον σχεδιασμό συμφερόντων της ΕΕ», επισήμανε.

Καταλήγοντας ανέπτυξε «τη θεώρηση του νερού ως εθνικού φυσικού πόρου, κρίσιμου και απαραίτητου για την ανάπτυξη της οικονομίας προς όφελος του λαού σε συνδυασμό με την υλοποίηση των υπόλοιπων αναπτυξιακών προγραμμάτων στον αγροτικό, βιομηχανικό και τουριστικό τομέα, για την παροχή του στους χρήστες στην ποιότητα και την ποσότητα που είναι απαραίτητο ως πόρος αναγκαίος για τη ζωή και την οικονομική ανάπτυξη».